Parenteel van Frans Burssens (Beussens)
1 Frans Burssens (Beussens) is geboren op maandag 6 april 1598 in Temse (of Waasmunster?).
Notitie bij Frans: Frans pacht in 1634 te Temse een hofstede groot 180 roeden en land groot 2 gemeten 122 roeden
Frans trouwde, 26 of 27 jaar oud, in 1625 in Waasmunster met Elisabeth Spildoren (Speeldoorn), 26 of 27 jaar oud. Elisabeth is geboren op maandag 6 april 1598 in Temse, dochter van Egidius Spildoren en Elisabeth Luyckx.
1.1 Joannes Burssens is geboren op zondag 30 mei 1627 in Temse, zoon van Frans Burssens (Beussens) (zie 1) en Elisabeth Spildoren (Speeldoorn). Joannes trouwde, 19 jaar oud, op vrijdag 27 juli 1646 in Temse met Elisabeth Van Gale, minstens 19 jaar oud. Elisabeth is geboren vóór 1627 in Temse.
Kinderen van Joannes en Elisabeth:
2 Catharina Beusens, geboren op zondag 3 april 1650 in Temse. Volgt 1.1.2.
1.5 Aegidius Burssens is geboren op dinsdag 30 september 1642 in Temse, zoon van Frans Burssens (Beussens) (zie 1) en Elisabeth Spildoren (Speeldoorn). Aegidius is overleden op donderdag 1 oktober 1676 in Bazel (Kruibeke), 34 jaar oud.
Notitie bij overlijden van Aegidius: In 1676 vermeldt de staat van goed opgesteld ter sterfhuyse van wijlent gillis Bussens waervan hauderige gebleven is paesschijntien de volder als voogden Jan van Leugenhaegen en Pieter de Volder. Geen eigendom. Hun woning werd gepacht van Gillis de Lamper en een half bunder land te Kruibeke in den hoochrothoeck van Jan de Wolf tot melsene. Onder de schamele bezittingen: brander, rooster, tang, een grote en kleine ketel, ijzer potje, botervat, melkkuip, wastobbe, tafel, stoelen, riek, zeisen, bijl, hekel met eenen heusel, koffer, een roer met eenen poeder hooren, schapraai, bed, 20 ellen lijnwaad, 7 hemden, 3 slaaplakens, 3 tafelkleden, lijnzaad, 36 wissen vlas, 8 hopen stro en 51 hopen hooi en een kruiwagen … Jan van Leugenhaegen (schoonbroer ?) stond bij hen voor 39 gulden in het krijt. De enige koe werd geraamd op 24 gulden. Bij de uitvaart werden de buren getrakteerd tot raemdonckx en de vrienden thuis te eten ende drincken gegeven
Notitie bij Aegidius: Bazel wordt van Kruibeke, en verderop van Haasdonk, gescheiden door de Barbierbeek, en van Rupelmonde door de Hanewijkbeek.
Oorsprong van de naam
Algemeen wordt aangenomen dat de oorsprong van de naam Bazel, of meer bepaald de oude benaming Barsela, een samenvoeging is van de Frankische woorden baar = bloot of woest, en sele of sela = woning (onder 1 dak gelegen of zelfs uit 1 zaal bestaand).Vergelijk ook met de Belgische dorpen Beerzel en Beersel. Barsela evolueerde over Baersele en Baersel tot Baesel, Basel en Bazel. De heren van Barsela bewoonden het Kasteel Wissekerke te Bazel.
Er is echter ook een andere oorsprong mogelijk voor de bar of baar in het eerste deel van de naam. Zo kennen we ook de oorsprong van de naam Baarsant, een teloor gegaan dorp ten noord-oosten van het oude eiland Cadzand: van Bardesant over Burdasandaen Bersant tot Baarsant. En zelfs te Bazel kennen we een andere geschiedenis van het naamsdeel bar: in de naam van de reeds genoemde Barbierbeek en het hof Bordebure evolueerde de borde (mogelijk = plank) van Bord(e)bure via Borbuer en Burbuur tot Barbier. Het Hof Bordebure, dat later het Oud Hof zou heten (in tegenstelling misschien tot het nieuw hof, dat van Wissekerke), stamt alvast uit dezelfde tijd en was lange tijd misschien zelfs belangrijker dan de zetel te Bazel van de heren van Barsele, te weten de heerlijkheid Wissekerke. Alvast op de oudste landkaarten van de streek (vanaf Mercators tijd) vinden we wel Bazel en het voornoemd Oud Hof of Bordebure terug, maar nooit Wissekerke of Barsela. Aangezien de bure waarschijnlijk van het Frankisch voor grens komt, is het niet zo gek te opperen dat de Borde-bure- of Barbierbeek gewoon de grens van het domein van Borde-sele was. Niets is echter zeker van die tijd met zo weinig geschreven bronnen. Er is b.v. ook een Friese verklaringvoor Bordebure: dan zou bord = boord of grens, en bure = huis, dus huis op de grens (gevormd door de Barbierbeek).
Soms werd in plaats van Barsele ook Borsele geschreven, waarschijnlijk door verwarring met het Zeeuwse dorp Borssele (dat, om de verwarring te vergroten, bovendien banden had met een dorpje Wissenkerke). Tot omstreeks 1530 was Borssele een eiland. Pas bij de wederdrooglegging vanaf 1616 wordt dit gebied aan het eiland Zuid-Beveland gehecht, en wordt er een dorp Borssele opgericht. De heren van Borssele werden zeer invloedrijk in Zeeland en het graafschap Holland. Toch kozen ze te gelegenertijdook partij voor de graaf van Vlaanderen, in diens strubbelingen met de graaf van Holland omtrent het bezit van Zeeland. Zeker werden de heren van Borssele dan ook beloond met giften van de graaf van Vlaanderen. De bronnen die daarvan bewaard zijn, vermelden enkel giften in het betwistte gebied, nl. de Vier Ambachten en Zeeland, maar geen in het Waasland.
Bovendien zien we nu meer naamsgelijkenis dan er toen in werkelijkheid was. De heren van Bazel wordt al vernoemd als de Barsela sinds halfweg de 12e eeuw, met o.a. Boidinus of Boudin de Barsela in 1164 en zijn gelijknamige zoon 1201. De vroegste vermeldingen die mogelijk naar Borssele refereren, zijn namen als Brumsale (976), Brumisela (1003), Brumsela (1040) en Brinisila (1161). De oudste vermeldingen die met zekerheid terug te voeren zijn tot Borssele en de heren van Borssele, betreffen steevast de naam de Bersalia. Van 1246 tot zeker 1299 wordt er gesproken over Nicolaus de Bersalia en zijn zonen Petrus en Henricus de Bersalia. Deze laatste, ook heer van Wisse of Wissekerke, had een zoon Raas, na 2 eerdere huwelijken waarschijnlijk een bastaard. Die wordt als bouwer van de burcht van Barsele in Bazel genoemd (zie verder). Hiervoor zijn echter geen andere argumenten te vinden dan gelijkenis van de namen Barsele en Borssele, en zoals gezegd de naam Wissekerke in Bazel zowel als opZuid-Beveland (maar er is overigens ook een Wissenkerke op Noord-Beveland). Voorlopig is het dus wijs ervan uit te gaan dat Bazel en Borssele weinig gemeen hadden.
Geschiedenis
Bazel is de oudste kern in het gebied, en omvatte oorspronkelijk ook de huidige mede-deelgemeenten Kruibeke en Rupelmonde, alsmede Steendorp, deelgemeente van Temse. In de vroege geschiedenis van Bazel worden die gebieden mee beschreven.
Prehistorie
Van oorsprong was het grondgebied van Bazel moerassig, met heide en plekjes bos. De vroegste bewijzen van menselijke aanwezigheid te Bazel, zijn de artefacten uit het neolithicum, gevonden op de Roomkouter te Steendorp. Het betreft onder meer een gebroken pijlpunt met schachtdoorn en weerhaken.
Recenter werd het gebied bewoond door Kelten, zeker langs de Scheldeboorden. Getuigen hiervan zijn onder meer de toponiemen die naar die rivier verwijzen (Scald in het Keltisch): Schauselebroek, Schaudries, ’t Schoutheyt, en toponiemen met de Keltische uitgang rick, zoals Bolderik en Hemelrijk.
Waarschijnlijk werden de Kelten hier gevolgd door het Keltisch-Germaanse mengvolk der Menapiërs, alhoewel daarvan te Bazel geen sporen zijn gevonden.
Romeinse tijd
Tussen 51 v.Chr. en 57 v.Chr. trok de Romein Gaius Fabius met zijn troepen het Waasland binnen. Hoog genoeg boven de moerassige Schelde-oevers legden de Romeinen een verharde weg aan van Antwerpen naar Temse, waarvan het tracé nu nog grotendeels gevolgd wordt door de gewestweg van Zwijndrecht naar Temse. Vermits er hogerop nog een belangrijkere Romeinse heirbaan van Burcht over Lokeren naar Gent liep (die trouwens tussen Velle en Sint Niklaas de Hoge Heerweg heet), draagt die langs de Schelde-oevers plaatselijk de naam Lage Heirbaan of ook Nedere Heirweg.
Tot de vondst in 1998 van Romeinse afvalputten bij de kleiputten van Kruibeke, was er aan deze kant van de Schelde geen Romeinse nederzetting bekend die dichter bij Antwerpen lag dan degene die 20 jaar eerder te Bazel was gevonden. Op de Roomkouter in Steendorp was immers langs de Lage Heirbaan een nederzetting van Romeinse oud-legionairs. Ook steenbakkers woonden daar, die dus reeds vroeg de Boomse klei hadden ontdekt. Nu nog worden op de Steenakkers aldaar stenen bovengeploegd. Er zou ook een bewoningskern (vicus) geweest zijn hoog op de Hanewijk. In het hart van het Bazelse dorp dan weer, in de achtertuin van het huis te Rupelmondestraat nr. 17, werden scherven gevonden van aardewerk uit de Romeinse tijd, benevens zo’n vijftig stukkenvan een eenvoudig hoogoventje om ijzererts uit te smelten.
Kerstening
Over de stichting van de parochie van Bazel is geen duidelijkheid. Genoemd worden Sint Amandus en zijn gezellen (rond 680), de Sinte Amelberga die halfweg de 8e eeuw actief was in buurgemeente Temse, en de markante Sint Ursmar, van wie verhaald wordt dat hij in het begin van de 8e eeuw een stamhoofd moest kidnappen, eer de bevolking haar geloof wilde belijden in de verrijzenis van Christus.
Vroege inpoldering
In die tijd, de 8e of 9e eeuw, zou ook al een eerste vorm van inpoldering van de Scheldeoevers begonnen zijn: broekdammen rond de moerassige grond (broek) beveiligden hoger gelegen gebieden, op grote afstand van de rivier, tegen het springtij, en buitendijks werden verhoogde gaanwegen aangelegd, met aan weerszijden afwateringsgrachten, om zich met droge voeten te kunnen verplaatsen. Beide termen komen nu nog veelvuldig voor in de lokale straatnamen.
De Vikings
Vanaf de 9e eeuw echter maakte heel Europa kennis met de Vikings. Zij werden zelfs gesignaleerd op waterloopjes als de Barbierbeek, die op de grens van Bazel en Kruibeke (deelgemeente) in de Schelde uitmondt. De Barbierbeek immers was, naar het reliëf uitwijst, zeker bij hoogwater op de Schelde bevaarbaar tot aan de huidige autosnelweg E17.
Na Karel de Grote, en vooral na de verdeling van het Frankische rijk met het verdrag van Verdun (843), waren de koningen niet krachtig genoeg om het verweer tegen de Vikings te organiseren. De plaatselijke machthebbers moesten voor de verdediging instaan, en bouwden zo ook hun machtspositie uit. In die omstandigheden kreeg Boudewijn I met de IJzeren Arm, schoonzoon van koning Karel de Kale, de verantwoordelijkheid als graaf over de gouwen Gent en Waasland, later ook Terwaan en vermoedelijk Vlaanderen (toen beperkt tot de kuststreek van Brugge) en het latere Aardenburg. Aldus zullen doorheen de geschiedenis de stad Gent en het Waasland herhaaldelijk samen opduiken, als oerkern van het graafschap Vlaanderen. En in het Waasland werden al spoedig Bazel en zijn heren belangrijke spelers.
De Vikings kregen na de dood van Boudewijn I in 879 4 jaar lang nagenoeg vrijspel in Vlaanderen, terwijl de nieuwe (of 1e echte) graaf van Vlaanderen, zijn zoon Boudewijn II de Kale, 15 jaar oud, standhield in de burcht van Brugge. Vanaf 883 organiseerde Boudewijn II echter de verdediging tegen de Vikings, en liet een gordel van burchten oprichten langs de kustvlakten en rivieren van Vlaanderen. Ook langs de Schelde, die niet alleen een invalsweg was voor de Vikings, maar bij het Verdrag van Verdun ook de grens werd tussen West-Francië (met het Vlaamse grondgebied) en Midden-Francië, kwam hiervoor in aanmerking.
De eerste versterkingen
Men vermoedt dat zo reeds in 884 te Bazel een eerste versterking of waterburcht gebouwd werd in opdracht van Boudewijn II de Kale. Die zou dan aan de westkant van het huidige kasteel Wissekerke gestaan hebben, op een boogscheut van de vernoemde Barbierbeek. Die locatie ligt 6 meter lager dan het vlakbij gelegen dorpscentrum, in de kreekachtige uitloper die het waterloopje de Vaart heeft uitgesleten in de hellende oever van de winterbedding van de Schelde. Als dat juist is, dan werd Barsele de naam van die burcht. De van oorsprong Frankische uitgang sele komt al sinds de 7e eeuw voor in de streek komt. Volgens sommige auteurs zou dan ook al in de 7e eeuw op deze plaats een Barsele gestaan kunnen hebben, en haar naam doorgegeven aan de nieuwe versterking. De naam Barsele hóeft dus niet te betekenen dat de waterburcht van Boudewijn II slechts een grote zaal was. Zoals gebruikelijk gaf de burcht ook haar naam aan de ridders aan wie ze werd toevertrouwd, en die er de heerlijkheid uitoefenden. We vinden hun naam terug vanaf 1156. Eveneens kan uit omstandigheden afgeleid worden dat er reeds voor 964, vlakbij de burcht, een gebedsplaats was in Bazel, die mogelijk tussen 900 en 950 de status van parochiekerk kreeg.
Omstreeks 900 werden echter ook nog andere versterkingen opgericht te Bazel; er zijn zeker nog 3 vluchtburchten geweest langs de Barbierbeek zelf, op min of meer gelijke onderlinge afstand. De graaf liet die bouwwerken over heel het land natuurlijk niet op eigen kosten uitvoeren. In plaats daarvan gaf hij die opdracht aan ridders uit zijn gevolg. Tot levensonderhoud van zichzelf en hun paard (niet te onderschatten wat zo’n beest eet, zeker in de winter) kregen zij een stuk grond in leen. Een deel daarvan brachten ze zelf in cultuur (vanwaar de naam cultura of kouter); van sommige van die kouters kan worden beredeneerd dat ze voor 930 zijn aangelegd. Andere opbrengsten kregen de leenmannen van de mensen die, naar gebruik van die tijd, bijde grond hoorden, de horigen, en waarover de leenman aldus heer werd.
In ruil voor de grond en de mensen daarop hadden de leenmannen verplichtingen jegens de graaf, die zeer gedetailleerd beschreven werden, en waarbij meestal de ruiterdienst hoorde, in de strijd of als boodschapper naar andere grafelijke versterkingen. Zo ontstond een klasse van ridders/landbouwers, die de geschiedenis van de streek, en van Bazel in het bijzonder, getekend hebben. Niet alleen in rustiger tijden, maar meer nog genoodzaakt door de lasten van de veelvuldige oorlogen, bouwden deze ridders immers hun versterkingen tot versterkte hoeves. Uit de 3 hierboven genoemde versterkingen bijvoorbeeld groeiden het Hof te Borbuer, later Oudhof, dat pas onlangs plaats heeft moeten maken voor een villawijkje, en de nog bestaande hoeven Geelhof en Hof ter Elst. Ook de namen van de ridders uit die tijd vinden we nu nog terug bij de Bazelse bevolking.
De leenboeken waarin de hele administratie werd bijgehouden van wie wat in leen had, en welke diensten zij moesten leveren, werden later de belangrijkste bron van geschiedenisonderzoek, naast de parochieregisters. Zo zou het Robbrecht-leen, begrensddoor de huidige Portugezenstraat, Heirstraat, Nieuwstraatje, Kraakstraat en Hoogstraat naar verluidt gegund zijn door Robrecht II van Jeruzalem, graaf van Vlaanderen van 1093 tot 1111 (maar mogelijk ook pas door Robrecht III van Béthune, graaf van Vlaanderen van 1305 tot 1322). In elk geval begon men reeds in de 12e eeuw met de systematische ontginning en inpoldering van het Bazelse grondgebied, en in 1238, geholpen door de zo verkregen voorspoed, startte Raas van Barsele de bouw van een nieuw kasteel. Ook toen was er al naamsverwarring. Deze van Barsele was inderdaad een heer van het Zuid-Bevelandse Borssele, en waarschijnlijk daarom gaf hij zijn nieuwe kasteel een andere naam. Dat werd dan Wissekerke, naar een van zijn andere bezittingen, maar mogelijk ook omdat zijn vrouw Wisse heette.
In die tijd ook moet de veerdienst over de Schelde, van Bazel naar Hemiksem ontstaan zijn. In 1232 werd dit veer bediend door Willem van Callebeek, die eigendom had aan de rivier, aan de kant van Hemiksem. Callebeek was de naam van het gehucht aldaar waar dat veer aanlegt. In 1334 bediende ene Jan Van Callebeke de veerdienst. Het Kallebeekveer bestaat nu nog, en is een toeristische trekpleister vanwege de mooie wandeling naar het kasteel van Wissekerke. In die tijd echter moet het een belangrijke verkeersader geweest zijn. In 1244 werd immers in Hemiksem de Sint-Bernardsabdij gebouwd, vlakbij Callebeek, en de paters verwierven al spoedig eigendommen in Bazel en omstreken. Ook luidden de bakstenen die zij voor de bouw van hun abdij zelf bakten, het begin in van de bloeiende baksteennijverheid in de Rupelstreek, ook aan de Bazelse kant van de Schelde. Door die groei kon trouwens in de 13e of 14e eeuw de parochie Kruibeke onafhankelijk van Bazel worden.
Nochtans was de steenbakkerij, samen met de potten- en tegelbakkerij, al van in de Romeinse tijd bekend in deze streek. Ook Raas van Barsele heeft waarschijnlijk al de plaatselijk gebakken steen gebruikt: onlangs werden bij werken in de kelder van het kasteel grotere bakstenen gevonden dan die van het huidige gebouw, wat kenmerkend is voor die tijd. Ook toen onlangs de kasteelvijver werd drooggelegd voor ruimingswerken, kwam midden in de vijver een oude dam op de Vaart blootliggen, uit die grote steen aangelegd (aan de waterkant verstevigd met natuursteen).
In 1364 wordt de Romaanse gebedsplaats vlakbij het kasteel Wissekerke vervangen door een gotische kruiskerk.
In de volgende eeuw vinden we terug meer gegevens over Bazel, en via het kasteel van Wissekerke. In 1437 verkocht ene Jacob Uten Hamme het kasteel en de heerlijkheid aan Robert van Rotselaer. In 1468 wordt Kateline van Rotselaer nog vermeld als eigenares van het goed, ondanks de woelige gebeurtenissen enkele jaren eerder. Op 16 juni 1452 was de Bazelse Hanewijkkouter, aan de huidige grens met Rupelmonde, het toneel van de Slag van Bazel. In de geschriften over de slag wordt ook reeds het gebouw de Eenhoorn vermeld, dan toen zetel was van de vierschaar en vergaderplaats voor het hoofdcollege van schepenen van het land van Waas. Het gebouw waar nu taverne De Eenhoorn huist, is pas later, in 1590 gebouwd op dezelfde plaats. De eenhoorn siert overigens nog steeds het wapen en de vlag van de fusiegemeente Kruibeke, en het wapen van de deelgemeente Kruibeke.
Het kasteel van Wissekerke werd in 1510 voor de laatste keer verkocht (tot de gemeente Kruibeke het kocht in 1989) aan Lieven van Pottelsberghe, vooraanstaand Gents burger en raadsheer van Keizer Karel: Lieven was boventallig raadsheer bij de Raad van Vlaanderen in 1509, gewoon raadsheer in 1514, en in 1517 raadsheer in de Geheime Raad, en verder hoofdschepen van het Land van Waas, hoogbaljuw van het Land van Dendermonde, verantwoordelijke voor de bewaking van het Gravensteen én van de leeuwenvan het leeuwenhok in Gent. Een machtig man dus. Livina van Steelandt, de laatste loot in de afstamming van de familie Alijn, die het Alijns-godshuis in Gent stichtten (thans museum Huis van Alijn), was de vrouw van Lieven van Pottelberghe. De van Steelandts hadden trouwens, naast Lieven van Pottelsberghe, nog 7 andere familieleden of aangetrouwden in de Raad van Vlaanderen zitten. Lieven van Pottelsberghe liet in 1520 het kasteel van Wissekerke grondig verbouwen, of zelfs herbouwen, voor hunzoon Frans. Toen die na de dood van Lieven van Pottelsberghe (2 juli 1539) kinderloos stierf in 1544, ging het kasteel van Wissekerke niet naar diens weduwe Jacoba de Bonnières, maar naar Livina. Die liet het aan haar broer Servaes van Steelandt, hoogbaljuw van Waas.
Dat moet voor 1562 zijn, want niet alleen sterft Livina van Steelandt op 3 april van dat jaar, in 1562 wordt ook de linkervleugel van het kasteel van Wissekerke vernietigd door de troepen van Marnix van St Aldegonde, in het kader van de voorbereidingen tot de Nederlandse opstand. Ironisch, want Marnix keerde juist terug van het Zwítserse Bazel, waar hij bij Johannes Calvijn theologie had gestudeerd. Na de dood van Servaes van Steelandt kwam het goed voor een korte periode aan zijn zoon Willem,en in 1564 aan zijn kleinzoon Servaes van Steelandt (II), die een grote rol speelde in de Nederlandse opstand.
In januari 1583 was een aanval van Willem van Oranje op Antwerpen afgeslagen. Alexander Farnese rukte eind augustus op tot Eeklo. Het was daar, begin september 1583, dat de hoogbaljuw van het Land van Waas, Servaes van Steelandt II, heer van Wissekerke te Bazel, Alexander Farnese ging opzoeken om te onderhandelen over de overgave van het Land van Waas. Op 29 oktober ontving hij de troepen van Farnese in zijn kasteel, en de volgende dag, 30 oktober 1583 droeg hij het Land van Waas, met al de versterkingen die er zich toen bevonden, over aan de Spaanse veldheer. Aangezien daarmee ook geheel het Oostelijk deel van Zeeuws-Vlaanderen weer in de macht van Spanje kwam, werd Servaes van Steelandt door de Zeeuwen aanzien als een verrader. Dezelfde dag nog beschoten die het kasteel van Wissekerke, waarbij de oostelijke vleugel afbrandde. Het moet echter gezegd dat van Steelandt niet op eigen initiatief had gehandeld. Hij was immers in het bezit van een volmacht, ondertekend door de Bazelse schepen Remakel Verstraeten: gezien de overmacht en de militaire successen van Farnese, had het schepencollege van het Waasland, zetelend te Bazel, daartoe besloten. Feit is dat van Steelandt 3 jaar later door Farnese beloond werd met het gezag over de troepen in het Waasland.
In 1590 laat Servaes de schade aan het kasteel van Wissekerke herstellen. Hij stierf in 1607, en via zijn dochter Margaretha kwam de heerlijkheid van Bazel aan haar man Filip de Recourt de Lens et de Licques. Alhoewel die familienaam verwijst naar 3dorpjes in Noord-Frankrijk, was die familie goed ingeburgerd in de streek. Zo is het wapen van de oude Zeeuwse gemeente Zwake (via ’s-Gravenpolder nu deel van Borsele, dat van deze familie, en de Bazelse Recourts werden ook graaf van Rupelmonde. Defamilietak stierf echter 5 generaties later uit, met Ivo Maria Joseph de Licques, in 1745. Erfopvolgers waren Désiré Antoon de la Kethulle, en vanaf 1779 de familie Vilain XIIII, een Gentse familie die later ook een belangrijke rol zou spelen bij het ontstaan van de Belgische staat.
bron: Wikipedia
overlijden: In 1676 vermeldt de staat van goed opgesteld ter sterfhuyse van wijlent gillis Bussens waervan hauderige gebleven is paesschijntien de volder als voogden Jan van Leugenhaegen en Pieter de Volder. Geen eigendom. Hun woning werd gepacht van Gillis de Lamper en een half bunder land te Kruibeke in den hoochrothoeck van Jan de Wolf tot melsene. Onder de schamele bezittingen: brander, rooster, tang, een grote en kleine ketel, ijzer potje, botervat, melkkuip, wastobbe, tafel, stoelen, riek, zeisen, bijl, hekel met eenen heusel, koffer, een roer met eenen poeder hooren, schapraai, bed, 20 ellen lijnwaad, 7 hemden, 3 slaaplakens, 3 tafelkleden, lijnzaad, 36 wissen vlas, 8 hopen stro en 51 hopen hooi en een kruiwagen . Jan van Leugenhaegen (schoonbroer ?) stond bij hen voor 39 gulden in het krijt. De enige koe werd geraamd op 24 gulden. Bij de uitvaart werden de buren getrakteerd tot raemdonckx en de vrienden thuis te eten ende drincken gegeven
Aegidius trouwde, 23 jaar oud, op zaterdag 8 mei 1666 in Kruibeke met Paschijne (Paschasia) DE Voldere (Volders, De Volder), 23 jaar oud. Paschijne is geboren op donderdag 26 juni 1642 in Bazel (Kruibeke), dochter van Adriaan DE Voldere (Volders, De Volder) en Barbara Van Strijdonck. Paschijne is overleden op dinsdag 21 juni 1689 in Bazel (Kruibeke), 46 jaar oud. Oorsprong van de naam
Algemeen wordt aangenomen dat de oorsprong van de naam Bazel, of meer bepaald de oude benaming Barsela, een samenvoeging is van de Frankische woorden baar = bloot of woest, en sele of sela = woning (onder 1 dak gelegen of zelfs uit 1 zaal bestaand).Vergelijk ook met de Belgische dorpen Beerzel en Beersel. Barsela evolueerde over Baersele en Baersel tot Baesel, Basel en Bazel. De heren van Barsela bewoonden het Kasteel Wissekerke te Bazel.
Er is echter ook een andere oorsprong mogelijk voor de bar of baar in het eerste deel van de naam. Zo kennen we ook de oorsprong van de naam Baarsant, een teloor gegaan dorp ten noord-oosten van het oude eiland Cadzand: van Bardesant over Burdasandaen Bersant tot Baarsant. En zelfs te Bazel kennen we een andere geschiedenis van het naamsdeel bar: in de naam van de reeds genoemde Barbierbeek en het hof Bordebure evolueerde de borde (mogelijk = plank) van Bord(e)bure via Borbuer en Burbuur tot Barbier. Het Hof Bordebure, dat later het Oud Hof zou heten (in tegenstelling misschien tot het nieuw hof, dat van Wissekerke), stamt alvast uit dezelfde tijd en was lange tijd misschien zelfs belangrijker dan de zetel te Bazel van de heren van Barsele, te weten de heerlijkheid Wissekerke. Alvast op de oudste landkaarten van de streek (vanaf Mercators tijd) vinden we wel Bazel en het voornoemd Oud Hof of Bordebure terug, maar nooit Wissekerke of Barsela. Aangezien de bure waarschijnlijk van het Frankisch voor grens komt, is het niet zo gek te opperen dat de Borde-bure- of Barbierbeek gewoon de grens van het domein van Borde-sele was. Niets is echter zeker van die tijd met zo weinig geschreven bronnen. Er is b.v. ook een Friese verklaringvoor Bordebure: dan zou bord = boord of grens, en bure = huis, dus huis op de grens (gevormd door de Barbierbeek).
Soms werd in plaats van Barsele ook Borsele geschreven, waarschijnlijk door verwarring met het Zeeuwse dorp Borssele (dat, om de verwarring te vergroten, bovendien banden had met een dorpje Wissenkerke). Tot omstreeks 1530 was Borssele een eiland. Pas bij de wederdrooglegging vanaf 1616 wordt dit gebied aan het eiland Zuid-Beveland gehecht, en wordt er een dorp Borssele opgericht. De heren van Borssele werden zeer invloedrijk in Zeeland en het graafschap Holland. Toch kozen ze te gelegenertijdook partij voor de graaf van Vlaanderen, in diens strubbelingen met de graaf van Holland omtrent het bezit van Zeeland. Zeker werden de heren van Borssele dan ook beloond met giften van de graaf van Vlaanderen. De bronnen die daarvan bewaard zijn, vermelden enkel giften in het betwistte gebied, nl. de Vier Ambachten en Zeeland, maar geen in het Waasland.
Bovendien zien we nu meer naamsgelijkenis dan er toen in werkelijkheid was. De heren van Bazel wordt al vernoemd als de Barsela sinds halfweg de 12e eeuw, met o.a. Boidinus of Boudin de Barsela in 1164 en zijn gelijknamige zoon 1201. De vroegste vermeldingen die mogelijk naar Borssele refereren, zijn namen als Brumsale (976), Brumisela (1003), Brumsela (1040) en Brinisila (1161). De oudste vermeldingen die met zekerheid terug te voeren zijn tot Borssele en de heren van Borssele, betreffen steevast de naam de Bersalia. Van 1246 tot zeker 1299 wordt er gesproken over Nicolaus de Bersalia en zijn zonen Petrus en Henricus de Bersalia. Deze laatste, ook heer van Wisse of Wissekerke, had een zoon Raas, na 2 eerdere huwelijken waarschijnlijk een bastaard. Die wordt als bouwer van de burcht van Barsele in Bazel genoemd (zie verder). Hiervoor zijn echter geen andere argumenten te vinden dan gelijkenis van de namen Barsele en Borssele, en zoals gezegd de naam Wissekerke in Bazel zowel als opZuid-Beveland (maar er is overigens ook een Wissenkerke op Noord-Beveland). Voorlopig is het dus wijs ervan uit te gaan dat Bazel en Borssele weinig gemeen hadden.
Geschiedenis
Bazel is de oudste kern in het gebied, en omvatte oorspronkelijk ook de huidige mede-deelgemeenten Kruibeke en Rupelmonde, alsmede Steendorp, deelgemeente van Temse. In de vroege geschiedenis van Bazel worden die gebieden mee beschreven.
Prehistorie
Van oorsprong was het grondgebied van Bazel moerassig, met heide en plekjes bos. De vroegste bewijzen van menselijke aanwezigheid te Bazel, zijn de artefacten uit het neolithicum, gevonden op de Roomkouter te Steendorp. Het betreft onder meer een gebroken pijlpunt met schachtdoorn en weerhaken.
Recenter werd het gebied bewoond door Kelten, zeker langs de Scheldeboorden. Getuigen hiervan zijn onder meer de toponiemen die naar die rivier verwijzen (Scald in het Keltisch): Schauselebroek, Schaudries, ’t Schoutheyt, en toponiemen met de Keltische uitgang rick, zoals Bolderik en Hemelrijk.
Waarschijnlijk werden de Kelten hier gevolgd door het Keltisch-Germaanse mengvolk der Menapiërs, alhoewel daarvan te Bazel geen sporen zijn gevonden.
Romeinse tijd
Tussen 51 v.Chr. en 57 v.Chr. trok de Romein Gaius Fabius met zijn troepen het Waasland binnen. Hoog genoeg boven de moerassige Schelde-oevers legden de Romeinen een verharde weg aan van Antwerpen naar Temse, waarvan het tracé nu nog grotendeels gevolgd wordt door de gewestweg van Zwijndrecht naar Temse. Vermits er hogerop nog een belangrijkere Romeinse heirbaan van Burcht over Lokeren naar Gent liep (die trouwens tussen Velle en Sint Niklaas de Hoge Heerweg heet), draagt die langs de Schelde-oevers plaatselijk de naam Lage Heirbaan of ook Nedere Heirweg.
Tot de vondst in 1998 van Romeinse afvalputten bij de kleiputten van Kruibeke, was er aan deze kant van de Schelde geen Romeinse nederzetting bekend die dichter bij Antwerpen lag dan degene die 20 jaar eerder te Bazel was gevonden. Op de Roomkouter in Steendorp was immers langs de Lage Heirbaan een nederzetting van Romeinse oud-legionairs. Ook steenbakkers woonden daar, die dus reeds vroeg de Boomse klei hadden ontdekt. Nu nog worden op de Steenakkers aldaar stenen bovengeploegd. Er zou ook een bewoningskern (vicus) geweest zijn hoog op de Hanewijk. In het hart van het Bazelse dorp dan weer, in de achtertuin van het huis te Rupelmondestraat nr. 17, werden scherven gevonden van aardewerk uit de Romeinse tijd, benevens zo’n vijftig stukkenvan een eenvoudig hoogoventje om ijzererts uit te smelten.
Kerstening
Over de stichting van de parochie van Bazel is geen duidelijkheid. Genoemd worden Sint Amandus en zijn gezellen (rond 680), de Sinte Amelberga die halfweg de 8e eeuw actief was in buurgemeente Temse, en de markante Sint Ursmar, van wie verhaald wordt dat hij in het begin van de 8e eeuw een stamhoofd moest kidnappen, eer de bevolking haar geloof wilde belijden in de verrijzenis van Christus.
Vroege inpoldering
In die tijd, de 8e of 9e eeuw, zou ook al een eerste vorm van inpoldering van de Scheldeoevers begonnen zijn: broekdammen rond de moerassige grond (broek) beveiligden hoger gelegen gebieden, op grote afstand van de rivier, tegen het springtij, en buitendijks werden verhoogde gaanwegen aangelegd, met aan weerszijden afwateringsgrachten, om zich met droge voeten te kunnen verplaatsen. Beide termen komen nu nog veelvuldig voor in de lokale straatnamen.
De Vikings
Vanaf de 9e eeuw echter maakte heel Europa kennis met de Vikings. Zij werden zelfs gesignaleerd op waterloopjes als de Barbierbeek, die op de grens van Bazel en Kruibeke (deelgemeente) in de Schelde uitmondt. De Barbierbeek immers was, naar het reliëf uitwijst, zeker bij hoogwater op de Schelde bevaarbaar tot aan de huidige autosnelweg E17.
Na Karel de Grote, en vooral na de verdeling van het Frankische rijk met het verdrag van Verdun (843), waren de koningen niet krachtig genoeg om het verweer tegen de Vikings te organiseren. De plaatselijke machthebbers moesten voor de verdediging instaan, en bouwden zo ook hun machtspositie uit. In die omstandigheden kreeg Boudewijn I met de IJzeren Arm, schoonzoon van koning Karel de Kale, de verantwoordelijkheid als graaf over de gouwen Gent en Waasland, later ook Terwaan en vermoedelijk Vlaanderen (toen beperkt tot de kuststreek van Brugge) en het latere Aardenburg. Aldus zullen doorheen de geschiedenis de stad Gent en het Waasland herhaaldelijk samen opduiken, als oerkern van het graafschap Vlaanderen. En in het Waasland werden al spoedig Bazel en zijn heren belangrijke spelers.
De Vikings kregen na de dood van Boudewijn I in 879 4 jaar lang nagenoeg vrijspel in Vlaanderen, terwijl de nieuwe (of 1e echte) graaf van Vlaanderen, zijn zoon Boudewijn II de Kale, 15 jaar oud, standhield in de burcht van Brugge. Vanaf 883 organiseerde Boudewijn II echter de verdediging tegen de Vikings, en liet een gordel van burchten oprichten langs de kustvlakten en rivieren van Vlaanderen. Ook langs de Schelde, die niet alleen een invalsweg was voor de Vikings, maar bij het Verdrag van Verdun ook de grens werd tussen West-Francië (met het Vlaamse grondgebied) en Midden-Francië, kwam hiervoor in aanmerking.
De eerste versterkingen
Men vermoedt dat zo reeds in 884 te Bazel een eerste versterking of waterburcht gebouwd werd in opdracht van Boudewijn II de Kale. Die zou dan aan de westkant van het huidige kasteel Wissekerke gestaan hebben, op een boogscheut van de vernoemde Barbierbeek. Die locatie ligt 6 meter lager dan het vlakbij gelegen dorpscentrum, in de kreekachtige uitloper die het waterloopje de Vaart heeft uitgesleten in de hellende oever van de winterbedding van de Schelde. Als dat juist is, dan werd Barsele de naam van die burcht. De van oorsprong Frankische uitgang sele komt al sinds de 7e eeuw voor in de streek komt. Volgens sommige auteurs zou dan ook al in de 7e eeuw op deze plaats een Barsele gestaan kunnen hebben, en haar naam doorgegeven aan de nieuwe versterking. De naam Barsele hóeft dus niet te betekenen dat de waterburcht van Boudewijn II slechts een grote zaal was. Zoals gebruikelijk gaf de burcht ook haar naam aan de ridders aan wie ze werd toevertrouwd, en die er de heerlijkheid uitoefenden. We vinden hun naam terug vanaf 1156. Eveneens kan uit omstandigheden afgeleid worden dat er reeds voor 964, vlakbij de burcht, een gebedsplaats was in Bazel, die mogelijk tussen 900 en 950 de status van parochiekerk kreeg.
Omstreeks 900 werden echter ook nog andere versterkingen opgericht te Bazel; er zijn zeker nog 3 vluchtburchten geweest langs de Barbierbeek zelf, op min of meer gelijke onderlinge afstand. De graaf liet die bouwwerken over heel het land natuurlijk niet op eigen kosten uitvoeren. In plaats daarvan gaf hij die opdracht aan ridders uit zijn gevolg. Tot levensonderhoud van zichzelf en hun paard (niet te onderschatten wat zo’n beest eet, zeker in de winter) kregen zij een stuk grond in leen. Een deel daarvan brachten ze zelf in cultuur (vanwaar de naam cultura of kouter); van sommige van die kouters kan worden beredeneerd dat ze voor 930 zijn aangelegd. Andere opbrengsten kregen de leenmannen van de mensen die, naar gebruik van die tijd, bijde grond hoorden, de horigen, en waarover de leenman aldus heer werd.
In ruil voor de grond en de mensen daarop hadden de leenmannen verplichtingen jegens de graaf, die zeer gedetailleerd beschreven werden, en waarbij meestal de ruiterdienst hoorde, in de strijd of als boodschapper naar andere grafelijke versterkingen. Zo ontstond een klasse van ridders/landbouwers, die de geschiedenis van de streek, en van Bazel in het bijzonder, getekend hebben. Niet alleen in rustiger tijden, maar meer nog genoodzaakt door de lasten van de veelvuldige oorlogen, bouwden deze ridders immers hun versterkingen tot versterkte hoeves. Uit de 3 hierboven genoemde versterkingen bijvoorbeeld groeiden het Hof te Borbuer, later Oudhof, dat pas onlangs plaats heeft moeten maken voor een villawijkje, en de nog bestaande hoeven Geelhof en Hof ter Elst. Ook de namen van de ridders uit die tijd vinden we nu nog terug bij de Bazelse bevolking.
De leenboeken waarin de hele administratie werd bijgehouden van wie wat in leen had, en welke diensten zij moesten leveren, werden later de belangrijkste bron van geschiedenisonderzoek, naast de parochieregisters. Zo zou het Robbrecht-leen, begrensddoor de huidige Portugezenstraat, Heirstraat, Nieuwstraatje, Kraakstraat en Hoogstraat naar verluidt gegund zijn door Robrecht II van Jeruzalem, graaf van Vlaanderen van 1093 tot 1111 (maar mogelijk ook pas door Robrecht III van Béthune, graaf van Vlaanderen van 1305 tot 1322). In elk geval begon men reeds in de 12e eeuw met de systematische ontginning en inpoldering van het Bazelse grondgebied, en in 1238, geholpen door de zo verkregen voorspoed, startte Raas van Barsele de bouw van een nieuw kasteel. Ook toen was er al naamsverwarring. Deze van Barsele was inderdaad een heer van het Zuid-Bevelandse Borssele, en waarschijnlijk daarom gaf hij zijn nieuwe kasteel een andere naam. Dat werd dan Wissekerke, naar een van zijn andere bezittingen, maar mogelijk ook omdat zijn vrouw Wisse heette.
In die tijd ook moet de veerdienst over de Schelde, van Bazel naar Hemiksem ontstaan zijn. In 1232 werd dit veer bediend door Willem van Callebeek, die eigendom had aan de rivier, aan de kant van Hemiksem. Callebeek was de naam van het gehucht aldaar waar dat veer aanlegt. In 1334 bediende ene Jan Van Callebeke de veerdienst. Het Kallebeekveer bestaat nu nog, en is een toeristische trekpleister vanwege de mooie wandeling naar het kasteel van Wissekerke. In die tijd echter moet het een belangrijke verkeersader geweest zijn. In 1244 werd immers in Hemiksem de Sint-Bernardsabdij gebouwd, vlakbij Callebeek, en de paters verwierven al spoedig eigendommen in Bazel en omstreken. Ook luidden de bakstenen die zij voor de bouw van hun abdij zelf bakten, het begin in van de bloeiende baksteennijverheid in de Rupelstreek, ook aan de Bazelse kant van de Schelde. Door die groei kon trouwens in de 13e of 14e eeuw de parochie Kruibeke onafhankelijk van Bazel worden.
Nochtans was de steenbakkerij, samen met de potten- en tegelbakkerij, al van in de Romeinse tijd bekend in deze streek. Ook Raas van Barsele heeft waarschijnlijk al de plaatselijk gebakken steen gebruikt: onlangs werden bij werken in de kelder van het kasteel grotere bakstenen gevonden dan die van het huidige gebouw, wat kenmerkend is voor die tijd. Ook toen onlangs de kasteelvijver werd drooggelegd voor ruimingswerken, kwam midden in de vijver een oude dam op de Vaart blootliggen, uit die grote steen aangelegd (aan de waterkant verstevigd met natuursteen).
In 1364 wordt de Romaanse gebedsplaats vlakbij het kasteel Wissekerke vervangen door een gotische kruiskerk.
In de volgende eeuw vinden we terug meer gegevens over Bazel, en via het kasteel van Wissekerke. In 1437 verkocht ene Jacob Uten Hamme het kasteel en de heerlijkheid aan Robert van Rotselaer. In 1468 wordt Kateline van Rotselaer nog vermeld als eigenares van het goed, ondanks de woelige gebeurtenissen enkele jaren eerder. Op 16 juni 1452 was de Bazelse Hanewijkkouter, aan de huidige grens met Rupelmonde, het toneel van de Slag van Bazel. In de geschriften over de slag wordt ook reeds het gebouw de Eenhoorn vermeld, dan toen zetel was van de vierschaar en vergaderplaats voor het hoofdcollege van schepenen van het land van Waas. Het gebouw waar nu taverne De Eenhoorn huist, is pas later, in 1590 gebouwd op dezelfde plaats. De eenhoorn siert overigens nog steeds het wapen en de vlag van de fusiegemeente Kruibeke, en het wapen van de deelgemeente Kruibeke.
Het kasteel van Wissekerke werd in 1510 voor de laatste keer verkocht (tot de gemeente Kruibeke het kocht in 1989) aan Lieven van Pottelsberghe, vooraanstaand Gents burger en raadsheer van Keizer Karel: Lieven was boventallig raadsheer bij de Raad van Vlaanderen in 1509, gewoon raadsheer in 1514, en in 1517 raadsheer in de Geheime Raad, en verder hoofdschepen van het Land van Waas, hoogbaljuw van het Land van Dendermonde, verantwoordelijke voor de bewaking van het Gravensteen én van de leeuwenvan het leeuwenhok in Gent. Een machtig man dus. Livina van Steelandt, de laatste loot in de afstamming van de familie Alijn, die het Alijns-godshuis in Gent stichtten (thans museum Huis van Alijn), was de vrouw van Lieven van Pottelberghe. De van Steelandts hadden trouwens, naast Lieven van Pottelsberghe, nog 7 andere familieleden of aangetrouwden in de Raad van Vlaanderen zitten. Lieven van Pottelsberghe liet in 1520 het kasteel van Wissekerke grondig verbouwen, of zelfs herbouwen, voor hunzoon Frans. Toen die na de dood van Lieven van Pottelsberghe (2 juli 1539) kinderloos stierf in 1544, ging het kasteel van Wissekerke niet naar diens weduwe Jacoba de Bonnières, maar naar Livina. Die liet het aan haar broer Servaes van Steelandt, hoogbaljuw van Waas.
Dat moet voor 1562 zijn, want niet alleen sterft Livina van Steelandt op 3 april van dat jaar, in 1562 wordt ook de linkervleugel van het kasteel van Wissekerke vernietigd door de troepen van Marnix van St Aldegonde, in het kader van de voorbereidingen tot de Nederlandse opstand. Ironisch, want Marnix keerde juist terug van het Zwítserse Bazel, waar hij bij Johannes Calvijn theologie had gestudeerd. Na de dood van Servaes van Steelandt kwam het goed voor een korte periode aan zijn zoon Willem,en in 1564 aan zijn kleinzoon Servaes van Steelandt (II), die een grote rol speelde in de Nederlandse opstand.
In januari 1583 was een aanval van Willem van Oranje op Antwerpen afgeslagen. Alexander Farnese rukte eind augustus op tot Eeklo. Het was daar, begin september 1583, dat de hoogbaljuw van het Land van Waas, Servaes van Steelandt II, heer van Wissekerke te Bazel, Alexander Farnese ging opzoeken om te onderhandelen over de overgave van het Land van Waas. Op 29 oktober ontving hij de troepen van Farnese in zijn kasteel, en de volgende dag, 30 oktober 1583 droeg hij het Land van Waas, met al de versterkingen die er zich toen bevonden, over aan de Spaanse veldheer. Aangezien daarmee ook geheel het Oostelijk deel van Zeeuws-Vlaanderen weer in de macht van Spanje kwam, werd Servaes van Steelandt door de Zeeuwen aanzien als een verrader. Dezelfde dag nog beschoten die het kasteel van Wissekerke, waarbij de oostelijke vleugel afbrandde. Het moet echter gezegd dat van Steelandt niet op eigen initiatief had gehandeld. Hij was immers in het bezit van een volmacht, ondertekend door de Bazelse schepen Remakel Verstraeten: gezien de overmacht en de militaire successen van Farnese, had het schepencollege van het Waasland, zetelend te Bazel, daartoe besloten. Feit is dat van Steelandt 3 jaar later door Farnese beloond werd met het gezag over de troepen in het Waasland.
In 1590 laat Servaes de schade aan het kasteel van Wissekerke herstellen. Hij stierf in 1607, en via zijn dochter Margaretha kwam de heerlijkheid van Bazel aan haar man Filip de Recourt de Lens et de Licques. Alhoewel die familienaam verwijst naar 3dorpjes in Noord-Frankrijk, was die familie goed ingeburgerd in de streek. Zo is het wapen van de oude Zeeuwse gemeente Zwake (via ’s-Gravenpolder nu deel van Borsele, dat van deze familie, en de Bazelse Recourts werden ook graaf van Rupelmonde. Defamilietak stierf echter 5 generaties later uit, met Ivo Maria Joseph de Licques, in 1745. Erfopvolgers waren Désiré Antoon de la Kethulle, en vanaf 1779 de familie Vilain XIIII, een Gentse familie die later ook een belangrijke rol zou spelen bij het ontstaan van de Belgische staat.
bron: Wikipedia
overlijden: In 1676 vermeldt de staat van goed opgesteld ter sterfhuyse van wijlent gillis Bussens waervan hauderige gebleven is paesschijntien de volder als voogden Jan van Leugenhaegen en Pieter de Volder. Geen eigendom. Hun woning werd gepacht van Gillis de Lamper en een half bunder land te Kruibeke in den hoochrothoeck van Jan de Wolf tot melsene. Onder de schamele bezittingen: brander, rooster, tang, een grote en kleine ketel, ijzer potje, botervat, melkkuip, wastobbe, tafel, stoelen, riek, zeisen, bijl, hekel met eenen heusel, koffer, een roer met eenen poeder hooren, schapraai, bed, 20 ellen lijnwaad, 7 hemden, 3 slaaplakens, 3 tafelkleden, lijnzaad, 36 wissen vlas, 8 hopen stro en 51 hopen hooi en een kruiwagen . Jan van Leugenhaegen (schoonbroer ?) stond bij hen voor 39 gulden in het krijt. De enige koe werd geraamd op 24 gulden. Bij de uitvaart werden de buren getrakteerd tot raemdonckx en de vrienden thuis te eten ende drincken gegeven
Kinderen van Aegidius en Paschijne:
1 Magdalena Burssens [1.5.1], geboren op zondag 27 februari 1667 in Bazel (Kruibeke).
Notitie bij Magdalena: doopmeter : magdalena burssens
2 Franciscus Burssens, geboren op woensdag 7 augustus 1669 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.
3 Adrianus Burssens, geboren in 1670 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.3.
1.1.2 Catharina Beusens is geboren op zondag 3 april 1650 in Temse, dochter van Joannes Burssens (zie 1.1) en Elisabeth Van Gale. Catharina is overleden op dinsdag 18 juli 1719 in Temse, 69 jaar oud. Catharina trouwde met Antonius Rischke. Antonius is overleden in 1701 in Temse.
Kind van Catharina en Antonius:
1 Guilielmus Rischke. Volgt 1.1.2.1.
1.5.2 Franciscus Burssens is geboren op woensdag 7 augustus 1669 in Bazel (Kruibeke), zoon van Aegidius Burssens (zie 1.5) en Paschijne (Paschasia) DE Voldere (Volders, De Volder). Franciscus is overleden op dinsdag 30 oktober 1736 in Bazel (Kruibeke), 67 jaar oud.
Notitie bij overlijden van Franciscus: Na het overlijden in 1706 van Joosijne Wittock werden Jan wittoeck ende Adriaen buijssens als voogden aangesteld. Frans en Joosijne woonden toen in een hofstede aangekocht tijdens hun huwelijk voor 436 guldens: seker behuijsde hofstede soo deselve gestaen ende gelegen is binnen dese prochie van baesel inde meulen cauter wijck groot van gronden ontrent een half buynders, oost daeranne gelant gillis van steenacker suyt de straete west jan geldolf ende noort den selven steenacker ende janLijssens ... Op zijn hofstede stond een cijns te betalen aan de armen van Rupelmonde. Als landbouwer pachtte hij drie stukken land samen iets groter dan 6 gemeten, waarvan twee stucken landt in baesel polder. Hierop verbouwde hij wellicht boekweit,klaver, vlas, tarwe, koren en haver. Hij bezat twee koeyen maar geen paard, want in 1706 staet noch te betaelen aen Jan de Lamper over peerdewerck eene somme van 13 guldens. De staat van goed gemaakt ten sterfhuyse van Joosijne wittock sloot tenslotte af met een boni van 227 gulden 18 stuiver, met als baten ondermeer twee goude ringhen (3).
Franciscus:
(1) trouwde, 25 jaar oud, op zaterdag 30 april 1695 in Kruibeke met Josijne (Josina) Wittock, 31 jaar oud. Josijne is geboren op dinsdag 16 oktober 1663 in Bazel (Kruibeke). Josijne is overleden op woensdag 27 oktober 1706 in Bazel (Kruibeke), 43 jaar oud.
(2) trouwde, 38 jaar oud, op zaterdag 1 oktober 1707 in Bazel (Kruibeke) met Petronilla De Maere (De Meijere), 25 of 26 jaar oud. Petronilla is geboren in 1681 in Bazel (Kruibeke), dochter van Rumoldus De Maere (De Meijere). Petronilla is overleden op dinsdag 30 september 1760 in Bazel (Kruibeke), 78 of 79 jaar oud. Petronilla is weduwe van Petrus De Rop (geb. ±1678).
Kinderen van Franciscus en Josijne:
Kinderen van Franciscus en Petronilla:
1 Adrianus Burssens (Bursens), geboren op zondag 22 januari 1696 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.1.
3 Joannes Baptista Burssens, geboren op vrijdag 29 september 1702 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.3.
4 Henricus Burssens (Beurssens), geboren op donderdag 30 augustus 1708 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.4.
6 Dominicus Franciscus Burssens, gedoopt op maandag 8 januari 1714 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.
1.5.3 Adrianus Burssens is geboren in 1670 in Bazel (Kruibeke), zoon van Aegidius Burssens (zie 1.5) en Paschijne (Paschasia) DE Voldere (Volders, De Volder). Adrianus:
(1) trouwde, 30 of 31 jaar oud, op zondag 15 mei 1701 in Bazel (Kruibeke) met Joanna Van Strijdonck, ongeveer 21 jaar oud. Joanna is geboren omstreeks 1680 in Bazel (Kruibeke). Joanna is overleden op woensdag 22 april 1716 in Bazel (Kruibeke), ongeveer 36 jaar oud.
(2) trouwde, 45 of 46 jaar oud, op dinsdag 15 september 1716 in Bazel (Kruibeke) met Anna Maria Van Havenberghe, minstens 36 jaar oud. Anna is geboren vóór 1680.
Kind van Adrianus en Joanna:
Kind van Adrianus en Anna:
1 Joannes, Franciscus Beurssens, geboren op woensdag 28 september 1707 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.3.1.
2 Jacobus Burssens, geboren op donderdag 8 september 1718 in Bazel. Volgt 1.5.3.2.
1.1.2.1 Guilielmus Rischke, zoon van Antonius Rischke en Catharina Beusens (zie 1.1.2). Guilielmus is overleden op maandag 13 februari 1730 in Temse. Guilielmus trouwde op zondag 29 juli 1714 in Temse met Joanna Douwe, 24 of 25 jaar oud. Joanna is geboren in 1689 in Temse, dochter van Adrianus Douwe en Anna Van Stappen.
1.5.2.1 Adrianus Burssens (Bursens) is geboren op zondag 22 januari 1696 in Bazel (Kruibeke), zoon van Franciscus Burssens (zie 1.5.2) en Josijne (Josina) Wittock. Adrianus trouwde, 35 jaar oud, op woensdag 25 juli 1731 in Bazel (Kruibeke) met Anne Maria Vergauwen. Anne is geboren in Bazel (Kruibeke). Anne is overleden op donderdag 10 november 1791 in Bazel (Kruibeke).
1.5.2.3 Joannes Baptista Burssens is geboren op vrijdag 29 september 1702 in Bazel (Kruibeke), zoon van Franciscus Burssens (zie 1.5.2) en Josijne (Josina) Wittock. Joannes is overleden op vrijdag 31 augustus 1764 in Rupelmonde, 61 jaar oud. Joannes:
(1) trouwde, 21 jaar oud, op donderdag 25 mei 1724 in Bazel (Kruibeke) met Elisabeth Suy, 28 jaar oud.
Notitie bij het huwelijk van Joannes en Elisabeth: Het sterfhuis Elisabeth Suy met als voogden Frans Suije en Adriaen Burssens vermeldt in 1734 een behuijsde hofstede, gekocht in 1728 van Catharine de Wael en haar dochter Catharina de Clerck, geleghen in de varentwijck (onder nr. 24) … tusschen 30 a 40 Roeden o. jan van mieghem fs. jaecques s. sheeren straete en w. de cooren wint meulen van de heere graeve van Rupelmonde en n. dhoors van de weduwe phe. vermeulen… Jan en Elisabeth pachtten toen twee stukken land van J.B. Jaspaert en een akker van Jan Weyns. Twee koeien zorgden voor melk en de hinnen voor eieren. Onder de andere meubilaire baten: 2 spinnewielen, 31 ellen lijnwaet, hemden, de capot met den rooden rock, rocklijven met de borst, 2 robben met de borst, schoenen ende muylen, het meel met het koeffer met de mastellen … (1).
Jan verongelukte op 31.08.1764 onder sijnen hoeijwaeghen in den dyck Sloodt van Craeghe in den polder van Rupelmonde. Aldaar begraven in de kerk. Uit sterfhuis jan burssens fs frans daer moeder af is geweest Josijne Wittock met als voogden Jan de Waen en Heijnderickx Burssens, blijkt dat hij in 1744 samen met Catharina de Waen nog 7 ½ roeden grond had gekocht gelegen aan zijn hofstede waarop zij een waegen huijs ende voordere stallagie hebben gebouwd. Openbare verkoop van Peird en koeijen runders waeghen kerren sledde ploeghe ende eeghde bracht ruim 979 gulden op. De vrouw van Frans Nijs - zilversmid te Temse - raamde het ongemunt goud, bestaande uit een Gauwen trouw ende cnoprrinck en een senteurgepse, op 17 gulden 16 stuiver. Jan Baptiste bebouwde toen zeker tarwe, koren, klaver, gerst. Deels op volgende gepachte gronden: 100 roeden in den Eijerputwijck, 350 r. in de meire, 4 stukken land in den blauwhofwijck samen 2 bunder 1 gemet 200 r., 3 stukken land in den Robberecht samen 1b. 1 g. 150 r., 4 stukken land in de vaerentwijck samen 1 b. 2 g. 135 r.
Onder de begrafeniskosten: 3 gulden voor het luijden van de groote clock te Rupelmonde, 1 fl. 4 st. voor het baercleedt, 4 fl. 5 st. aan Phelipus van Steenacker die na het ongeluk het doodt lichaem tsijnen huijse heeft opgebaard, aan Jacobus Buytaert 8 fl. voor leveren en tappen van een ton bruin bier en 8 fl. 16 st. voor een zak koren aan de armen van Bazel uitgedeeld … (2).
Elisabeth is geboren op zondag 20 mei 1696 in Bazel (Kruibeke), dochter van Franciscus Suy(E) en Elisabeth De Rijck. Elisabeth is overleden op woensdag 11 november 1733 in Bazel (Kruibeke), 37 jaar oud. Jan verongelukte op 31.08.1764 onder sijnen hoeijwaeghen in den dyck Sloodt van Craeghe in den polder van Rupelmonde. Aldaar begraven in de kerk. Uit sterfhuis jan burssens fs frans daer moeder af is geweest Josijne Wittock met als voogden Jan de Waen en Heijnderickx Burssens, blijkt dat hij in 1744 samen met Catharina de Waen nog 7 ½ roeden grond had gekocht gelegen aan zijn hofstede waarop zij een waegen huijs ende voordere stallagie hebben gebouwd. Openbare verkoop van Peird en koeijen runders waeghen kerren sledde ploeghe ende eeghde bracht ruim 979 gulden op. De vrouw van Frans Nijs - zilversmid te Temse - raamde het ongemunt goud, bestaande uit een Gauwen trouw ende cnoprrinck en een senteurgepse, op 17 gulden 16 stuiver. Jan Baptiste bebouwde toen zeker tarwe, koren, klaver, gerst. Deels op volgende gepachte gronden: 100 roeden in den Eijerputwijck, 350 r. in de meire, 4 stukken land in den blauwhofwijck samen 2 bunder 1 gemet 200 r., 3 stukken land in den Robberecht samen 1b. 1 g. 150 r., 4 stukken land in de vaerentwijck samen 1 b. 2 g. 135 r.
Onder de begrafeniskosten: 3 gulden voor het luijden van de groote clock te Rupelmonde, 1 fl. 4 st. voor het baercleedt, 4 fl. 5 st. aan Phelipus van Steenacker die na het ongeluk het doodt lichaem tsijnen huijse heeft opgebaard, aan Jacobus Buytaert 8 fl. voor leveren en tappen van een ton bruin bier en 8 fl. 16 st. voor een zak koren aan de armen van Bazel uitgedeeld … (2).
(2) trouwde, 31 jaar oud, op maandag 3 mei 1734 in Bazel (Kruibeke) met Joanna VAN Raemdonck. Joanna is een dochter van Paulus VAN Raemdonck en Marie VAN Royen.
(3) trouwde, 35 jaar oud, op maandag 10 maart 1738 in Bazel (Kruibeke) met Catharina de Waen, 21 jaar oud. Catharina is geboren op zondag 26 juli 1716 in Bazel (Kruibeke). Catharina is overleden op vrijdag 16 mei 1777 in Bazel (Kruibeke), 60 jaar oud. Catharina trouwde later op dinsdag 22 december 1767 in Bazel (Kruibeke) met Paschasius de Prins (geb. 1735).
Kinderen van Joannes en Elisabeth:
Kinderen van Joannes en Joanna:
Kinderen van Joannes en Catharina:
1 Josijne Burssens, geboren op zondag 24 juni 1725 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.3.1.
3 Judocus Borsens, geboren op zondag 22 augustus 1728 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.3.3.
13 Isabella Theresia Burssens (Bursens), geboren op dinsdag 12 juli 1746 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.3.13.
1.5.2.4 Henricus Burssens (Beurssens) is geboren op donderdag 30 augustus 1708 in Bazel (Kruibeke), zoon van Franciscus Burssens (zie 1.5.2) en Petronilla De Maere (De Meijere). Henricus is overleden op maandag 15 december 1783 in Bazel (Kruibeke), 75 jaar oud.
Notitie bij Henricus: 5.1.4.1.De verleende erve onder Coolem:
In de Tweede Haagwijk of Kraakwijk alias Doornwijk.
Leen oorspronkelijk 6 gemeten
Op 25 januari 1605 bekende Adriaan Van Wauwe en zijn echtgenote Lijsbette Sergheerts een rente van 2 pond grootten per jaar in profijt van Pieter Wauman Philips de penning zestiende te hebben bezet op hun hofstede met grond, toen groot 6 gemeten. Het paalde toen o. de straat z. weduwe en hoirs Jan Lefebre w. Joos Verstraten Adriaens n. Margriete Rauwels. Deze 6 gemeten situeren zich rond het nummer 27 maar werden later aan verschillende eigenaars toebedeeld. Het nr. 27 groot 387 roeden genaamd’de Vriendt’ stond in 1637 op naam van Adriaan Van Wauwe. De aanliggende gronden nr. 35,28 en 29 behoorden eveneens tot dit leengoed [72]. Dit leen kwam in bezit van Jan Van Haelst filius Marten die het op 12 februari 1738 bij testament overliet aan Pieter Van Haelst filius Adriaan. Op 4 mei 1782 werd het verkocht door Hendrik BURSSENS getrouwd met Anne Marie Van Britsom als hoirs van Martinus Praet, aan Jaspart De Block
Henricus trouwde, 29 jaar oud, op zaterdag 19 juli 1738 in Bazel (Kruibeke) met Anna Van Britsom, 24 jaar oud. Anna is geboren op woensdag 4 juli 1714 in Bazel (Kruibeke), dochter van Petrus Van Britsom en Barbara Praet. Anna is overleden op zaterdag 3 december 1791 in Bazel (Kruibeke), 77 jaar oud. In de Tweede Haagwijk of Kraakwijk alias Doornwijk.
Leen oorspronkelijk 6 gemeten
Op 25 januari 1605 bekende Adriaan Van Wauwe en zijn echtgenote Lijsbette Sergheerts een rente van 2 pond grootten per jaar in profijt van Pieter Wauman Philips de penning zestiende te hebben bezet op hun hofstede met grond, toen groot 6 gemeten. Het paalde toen o. de straat z. weduwe en hoirs Jan Lefebre w. Joos Verstraten Adriaens n. Margriete Rauwels. Deze 6 gemeten situeren zich rond het nummer 27 maar werden later aan verschillende eigenaars toebedeeld. Het nr. 27 groot 387 roeden genaamd’de Vriendt’ stond in 1637 op naam van Adriaan Van Wauwe. De aanliggende gronden nr. 35,28 en 29 behoorden eveneens tot dit leengoed [72]. Dit leen kwam in bezit van Jan Van Haelst filius Marten die het op 12 februari 1738 bij testament overliet aan Pieter Van Haelst filius Adriaan. Op 4 mei 1782 werd het verkocht door Hendrik BURSSENS getrouwd met Anne Marie Van Britsom als hoirs van Martinus Praet, aan Jaspart De Block
Kinderen van Henricus en Anna:
1 Theresia Christina Burssens [1.5.2.4.1], geboren op woensdag 27 juli 1740 in Bazel (Kruibeke). Zij is gedoopt op woensdag 27 juli 1740 in Bazel (Kruibeke).
2 Theresia Burssens [1.5.2.4.2], geboren op zaterdag 27 januari 1742 in Bazel (Kruibeke). Zij is gedoopt op zaterdag 27 januari 1742 in Bazel (Kruibeke).
3 Barbara Borsens, geboren op woensdag 4 december 1743 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.4.3.
4 Maria Theresa Burssens [1.5.2.4.4], geboren op donderdag 9 september 1745 in Bazel (Kruibeke). Zij is gedoopt op donderdag 9 september 1745 in Bazel (Kruibeke).
5 Anna Catharina Burssens [1.5.2.4.5], geboren op donderdag 21 september 1747 in Bazel (Kruibeke). Zij is gedoopt op donderdag 21 september 1747 in Bazel (Kruibeke).
6 Amelberga Burssens [1.5.2.4.6], geboren in Bazel (Kruibeke). Zij is gedoopt op dinsdag 11 november 1749 in Bazel (Kruibeke).
1.5.2.6 Dominicus Franciscus Burssens, zoon van Franciscus Burssens (zie 1.5.2) en Petronilla De Maere (De Meijere). Hij is gedoopt op maandag 8 januari 1714 in Bazel (Kruibeke). Dominicus is overleden in 1773 in Bazel (Kruibeke), 58 of 59 jaar oud. Dominicus trouwde, 23 jaar oud, op dinsdag 12 februari 1737 in Bazel (Kruibeke) met Maria De Kerf, 20 jaar oud. Maria is een dochter van Judocus (Josephus) De Kerf en Maria Vercauteren. Zij is gedoopt op dinsdag 3 november 1716 in Bazel (Kruibeke). Maria is overleden, 79 jaar oud. Zij is begraven op zondag 4 september 1796 in Bazel (Kruibeke).
Kinderen van Dominicus en Maria:
2 Joannes Franciscus Burssens (Beursens) [1.5.2.6.2], geboren op zondag 5 juli 1739 in Bazel (Kruibeke).
5 Anna Maria Burssens [1.5.2.6.5], geboren op zaterdag 15 augustus 1744 in Bazel (Kruibeke). Anna is overleden op maandag 3 juli 1747 in Bazel (Kruibeke), 2 jaar oud.
6 Theresia Burssens, geboren op zondag 10 april 1746 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.6.
9 Joannes Jacobus Burssens, geboren op maandag 28 augustus 1752 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.9.
11 Petrus Burssens [1.5.2.6.11], geboren op woensdag 24 augustus 1757 in Bazel (Kruibeke). Petrus is overleden op woensdag 9 augustus 1758 in Bazel (Kruibeke), 11 maanden oud.
12 Josephus Augustinus Burssens, gedoopt op zondag 28 oktober 1759 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.12.
1.5.3.1 Joannes, Franciscus Beurssens is geboren op woensdag 28 september 1707 in Bazel (Kruibeke), zoon van Adrianus Burssens (zie 1.5.3) en Joanna Van Strijdonck. Joannes, is overleden op zaterdag 17 maart 1770 in Bazel (Kruibeke), 62 jaar oud. Joannes, trouwde, 34 jaar oud, op dinsdag 10 april 1742 in Bazel (Kruibeke) met Maria Stoop, ten hoogste 47 jaar oud. Maria is geboren na 1695 in Bazel (Kruibeke). Maria is overleden op maandag 12 januari 1778 in Bazel (Kruibeke), ten hoogste 83 jaar oud.
1.5.3.2 Jacobus Burssens is geboren op donderdag 8 september 1718 in Bazel, zoon van Adrianus Burssens (zie 1.5.3) en Anna Maria Van Havenberghe. Jacobus is overleden op maandag 11 mei 1801 in Bazel, 82 jaar oud. Jacobus trouwde, 38 jaar oud, op dinsdag 15 februari 1757 in Bazel met Amelberga Suys, 24 jaar oud. Amelberga is geboren op dinsdag 22 juli 1732 in Bazel. Amelberga is overleden op zondag 19 januari 1783 in Bazel, 50 jaar oud.
Kind van Jacobus en Amelberga:
1 Pierre Josse Burssens, geboren op donderdag 21 oktober 1773 in Bazel. Volgt 1.5.3.2.1.
1.5.2.3.1 Josijne Burssens is geboren op zondag 24 juni 1725 in Bazel (Kruibeke), dochter van Joannes Baptista Burssens (zie 1.5.2.3) en Elisabeth Suy. Josijne trouwde, 20 jaar oud, op zondag 29 augustus 1745 in Bazel (Kruibeke) met Anthonie Rooman, 32 jaar oud.
Notitie bij het huwelijk van Josijne en Anthonie: Na overlijden van haar man hertrouwde Josijne Bursens vermoedelijk te Bazel 03.05.1771 met Frans CUYPERS (3).
Anthonie is geboren op zondag 19 februari 1713 in Temse, zoon van Antonius Rooman en Joanna Vermeulen. Anthonie is overleden op zaterdag 23 april 1768 in Bazel (Kruibeke), 55 jaar oud.
1.5.2.3.3 Judocus Borsens is geboren op zondag 22 augustus 1728 in Bazel (Kruibeke), zoon van Joannes Baptista Burssens (zie 1.5.2.3) en Elisabeth Suy. Judocus is overleden op dinsdag 2 januari 1781 in Bazel (Kruibeke), 52 jaar oud. Judocus trouwde met Elisabeth Colman. Elisabeth is geboren in Bazel (Kruibeke). Elisabeth is overleden op maandag 24 januari 1791 in Bazel (Kruibeke).
Kinderen van Judocus en Elisabeth:
3 Joannes, Baptist Bursens, geboren op dinsdag 30 augustus 1774 in Bazel. Volgt 1.5.2.3.3.3.
1.5.2.3.13 Isabella Theresia Burssens (Bursens) is geboren op dinsdag 12 juli 1746 in Bazel (Kruibeke), dochter van Joannes Baptista Burssens (zie 1.5.2.3) en Catharina de Waen. Isabella is overleden op donderdag 13 januari 1820 in Bazel (Kruibeke), 73 jaar oud. Isabella trouwde met Jacobus Franciscus De Weert. Jacobus is geboren op dinsdag 19 september 1741 in Rupelmonde.
Kind van Isabella en Jacobus:
1 Anna Catharina DE Weerdt, geboren op zondag 23 mei 1773 in Bazel. Volgt 1.5.2.3.13.1.
1.5.2.4.3 Barbara Borsens is geboren op woensdag 4 december 1743 in Bazel (Kruibeke), dochter van Henricus Burssens (Beurssens) (zie 1.5.2.4) en Anna Van Britsom. Zij is gedoopt op donderdag 5 december 1743 in Bazel (Kruibeke). Barbara trouwde met Franciscus Mees.
1.5.2.6.6 Theresia Burssens is geboren op zondag 10 april 1746 in Bazel (Kruibeke), dochter van Dominicus Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6) en Maria De Kerf. Theresia trouwde met Joannes Baptista Lyssens.
1.5.2.6.9 Joannes Jacobus Burssens is geboren op maandag 28 augustus 1752 in Bazel (Kruibeke), zoon van Dominicus Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6) en Maria De Kerf. Joannes is overleden op vrijdag 3 april 1789 in Kruibeke, 36 jaar oud. Joannes trouwde, 29 jaar oud, op dinsdag 27 november 1781 in Kruibeke met Anna Isabella (Sybilla) Vonck (Funck), 24 jaar oud. Anna is geboren op zaterdag 4 december 1756 in Glimbach/Erkelenz/Duitsland, dochter van Jan Petrus Vonck (Funck) en Gertrudis Agnes Goebels. Anna is overleden op zaterdag 6 maart 1830 in Kruibeke, 73 jaar oud.
Kind van Joannes en Anna:
1 Helena Burssens, geboren op maandag 2 februari 1784 in Kruibeke. Volgt 1.5.2.6.9.1.
1.5.2.6.12 Josephus Augustinus Burssens, zoon van Dominicus Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6) en Maria De Kerf. Hij is gedoopt op zondag 28 oktober 1759 in Bazel (Kruibeke). Josephus is overleden op zondag 31 januari 1847 in Sint Gillis Dendermonde, 87 jaar oud. Josephus trouwde, 22 jaar oud, op zondag 22 september 1782 in Bazel (Kruibeke) met Elisabeth Willems, 28 jaar oud. Elisabeth is geboren in Kruibeke, dochter van Egidius Willems en Maria Francisca Van de Vijver. Zij is gedoopt op vrijdag 29 maart 1754. Elisabeth is overleden op woensdag 11 juni 1834 in Bazel (Kruibeke), 80 jaar oud.
Notitie bij Elisabeth: tweelingzus van Amelbergha
dooppeter : michael van de vijver
doopmeter : elisabeth van de vijver
dooppeter : michael van de vijver
doopmeter : elisabeth van de vijver
Kinderen van Josephus en Elisabeth:
1 Eguidius Burssens, gedoopt op maandag 23 februari 1784 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.12.1.
5 Jan Frans Bursens, geboren op zaterdag 28 november 1795 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.12.5.
1.5.3.2.1 Pierre Josse Burssens is geboren op donderdag 21 oktober 1773 in Bazel, zoon van Jacobus Burssens (zie 1.5.3.2) en Amelberga Suys. Pierre trouwde, 32 jaar oud, op maandag 28 april 1806 in Sint Niklaas met Isabelle D’Hont.
1.5.2.3.3.3 Joannes, Baptist Bursens is geboren op dinsdag 30 augustus 1774 in Bazel, zoon van Judocus Borsens (zie 1.5.2.3.3) en Elisabeth Colman. Joannes, is overleden op zondag 7 november 1858 in Rupelmonde, 84 jaar oud.
Notitie bij Joannes,: Vanaf de 12e eeuw ontwikkelde Rupelmonde zich tot een belangrijke handelsplaats. In 1271 verleende Margaretha van Constantinopel de stad het privilege om tol te heffen op de Schelde en de Rupel. Vanaf de 14e eeuw bezat Rupelmonde stadsrechten. In de late Middeleeuwen volgde na vele oorlogen de economische neergang.
In de 19e eeuw begon weer een periode van economische voorspoed. Dit kwam vooral door de oprichting van steenbakkerijen en zoutziederijen. Deze sectoren werden echter weer opgeheven vanwege de kleine oppervlakte van de stad en het gebrek aan uitbreidingsmogelijkheden. De steenbakkerijen vertrokken rond 1880 naar het nabijgelegen Steendorp.
Gerardus Mercator (Rupelmundanus) (Nederlandse naam: Gerard de Kremer of de Cremer; Mercator is de Latijnse vertaling van De Kremer, eigenlijke naam van de familie) (Rupelmonde, 5 maart 1512 – Duisburg, 2 december 1594) was een Vlaams cartograaf, instrumentmaker en graveur, die al tijdens zijn leven als de ’Ptolemaeus van zijn tijd’ beschouwd werd. Zijn ouders waren Rijnlanders uit de stad Gangelt in het hertogdom Gulik.
Mercator zag zichzelf veel meer als een wetenschappelijk kosmograaf, dan als iemand die met het maken en verkopen van kaarten zijn brood moest verdienen. Zijn productie was niet erg uitgebreid. We kennen van hem een globepaar, een vijftal wandkaarten en een onvoltooide kosmografie. Hiernaast introduceerde hij het woord Atlas. Dit woord omvatte destijds alle kaarten van de kosmos; dus van zowel het heelal als de aarde.
De voorbeeldfunctie die deze producten hadden voor de latere commerciële kaartmakers in de Nederlanden is dermate groot, dat we er maar aan voorbij moeten gaan dat het merendeel ervan niet in de Nederlanden, maar in de Duitse Rijnstad Duisburg vervaardigd is.
Eerste jaren
Gerardus Mercator is in 1512 geboren in het Oost-Vlaamse Rupelmonde ten zuidwesten van Antwerpen en ten oosten van Gent als Gerard De Kremer. Zijn jeugd bracht hij in Gangelt (Duitsland) door waar zijn vader schoenmaker was. Hij ging daar ook naar de latijnschool. Zijn vervolgopleiding kreeg hij bij de beroemde humanist Macropedius van de ’Broeders des Gemenen Levens’ in ’s-Hertogenbosch, waarna hij aan de Universiteit Leuven studeerde. Inmiddels had hij zich bekwaamd in de graveerkunst. Daarin was hij zo ervaren dat de instrumentmaker Gaspard van der Heyden hem geheel of gedeeltelijk de koperplaten voor de nieuwe aard- en hemelglobe van Gemma Frisius liet graveren. Deze beide werken, die omstreeks 1537 verschenen, zijn de oudst bekende van Mercator.
Mercator bereikte de voor zijn tijd zeer uitzonderlijke leeftijd van 82 jaar. Het hadden er nochtans heel wat minder kunnen zijn. In 1544 werd hij samen met een groep Leuvense burgers op verdenking van Lutheranisme door de Inquisitie gearresteerd. Na enkele maanden werd hij vrijgelaten maar al zijn bezittingen werden aangeslagen. Zijn medeverdachten wachtte een wreder lot: ze werden een kopje kleiner gemaakt of belandden op de brandstapel. Antonia van Roesmaele werd echter levend begraven. Of Mercator door deze gebeurtenis Vlaanderen heeft ingeruild voor het Rijnland is niet bekend. Het lijkt onwaarschijnlijk, omdat hij na zijn vrijlating nog acht jaar in Leuven heeft gewerkt. In 1552 verhuisde hij naar Duisburg in Duitsland, waar een Luthers regime heerste.
Zelfstandige werken
Spoedig na dit werk ’in dienstverband’ bij zijn leermeester, publiceerde Mercator zelfstandig kort na elkaar een wandkaart van het Heilige Land, Amplissima Terrae Sanctae Descriptio (6 bladen, 1537), een kleine wereldkaart in hartvormige projectie, Orbis Imago (1538), en een wandkaart van Vlaanderen Exactissima Flandriae Descriptio (9 bladen, 1540); in dat laatste jaar publiceerde hij bovendien een boek over het cursieve schrift, Literarum latinarum, quas italicas, cursoriasque vocant, scribendarum ratio, dat bestaat uit 52 bladen in houtsnede.
Mercator was de eerste die het cursieve schrift ’italic’ op landkaarten toepaste. Dit verfraaide het kaartbeeld zodanig, dat het tot in de 19e eeuw gebruikelijk is gebleven plaatsnamen op kaarten cursief te schrijven.
In 1541 volgt een aardglobe. Dan horen we een tijdje niets van hem op cartografisch gebied. Mercators problemen met de overheid wegens Lutheranisme kunnen daarvoor de reden zijn. Eerst in 1551 volgt een nieuwe uitgave: een hemelglobe, als tegenhanger van de aardglobe.
Mercatorprojectie
Uit de Duisburgse periode kennen we slechts drie wandkaarten:
Europæ descriptio, de wandkaart van Europa uit 1554 in 15 bladen (159 x 132 cm). Met het verschijnen van deze kaart werd het reeds lang achterhaalde Ptolemaeïsche kaartbeeld op verregaande wijze verbeterd. De onderlinge positie van de Europese landen is voor het eerst op juiste wijze weergegeven. Anderhalve eeuw lang zou Mercators kaart van Europa een voorbeeld blijven.
Angliæ, Scotiæ et Hiberniæ nova descriptio, een wandkaart van de Britse eilanden in acht bladen uit 1564.
Nova et aucta orbis terræ descriptio ad usum navigantium emendate accommodata, 1569, de grote wandkaart van de wereld in 21 bladen met een totaalformaat van 134 x 212 cm.
Deze laatste kaart kan met recht Mercators meesterwerk worden genoemd. Het is een van de eerste kaarten waarin een projectie is toegepast zonder hoekvervorming.
Wat is het geval? Het is onmogelijk om het bolvormige oppervlak van de aarde op een plat vlak af te beelden, te projecteren, zonder dat er vervormingen optreden.
Op vier manieren kan het kaartbeeld vervormd zijn: wat betreft oppervlakte, vorm, hoek en afstand. Een kaart in een plat vlak kan slechts één van deze eigenschappen tegelijk correct afbeelden. Als bijvoorbeeld een kaart oppervlaktegetrouw is, betekent dat dat alle oppervlakten op de kaart dezelfde verhouding hebben met de werkelijkheid. De vormen en afstanden kunnen dan niet overeenkomstig de werkelijkheid zijn.
Mercator wilde zijn kaart geschikt maken voor de zeevaart. Het was daarom belangrijk dat de kompasrichtingen op de kaart met de werkelijkheid overeenstemden, er moest dus gebruikgemaakt worden van een hoekgetrouwe projectie. Het grootste nadeel van zo’n projectie is dat er naar de polen toe enorme vergrotingen optreden. Hoe dichter je bij de polen komt, hoe groter de schaal. De polen zelf kunnen niet eens worden afgebeeld.
Het beoogde praktische voordeel van deze projectie heeft er toe geleid dat die steeds meer werd toegepast. De projectie wordt naar hem de Mercatorprojectie genoemd.
Kosmografie
Na de uitgave van deze wandkaart legde Mercator zich meer en meer toe op de samenstelling van een kosmografie. Mercators plannen waren groots: een reusachtig kosmografisch werk over de schepping en over de oorsprong en geschiedenis van het geschapene.
De eerste ideeën daarvoor schreef hij in 1569 in de inleiding tot zijn Chronologia. De kosmografie zou gaan bestaan uit vijf delen:
1.De schepping van de wereld. Tekst postuum gepubliceerd als inleiding op de Atlas (1595).
2.Beschrijving van de hemel. Nooit verschenen.
3.Beschrijving van de landen en zeeën in drie gedeeltes:
1.moderne geografie. De Atlas, onvoltooid, zie hierna ;
2.Ptolemaeus’ kaarten. Gepubliceerd in 1578 ;
3.antieke geografie. Niet gerealiseerd.
4.Genealogie en politieke geschiedenis. Alleen verschenen in de vorm van de teksten bij de kaarten in de Atlas.
5.Chronologie. Gepubliceerd in 1569.
Mercators noodlot was echter zijn wetenschappelijke instelling. Hij stelde publicatie uit in de hoop dat er nieuwe informatie zou komen. Het cartografisch gedeelte van zijn kosmografie is slechts voor ongeveer de helft gerealiseerd.
Als eerste kwam zijn Ptolemaeus-uitgave uit 1578 gereed. Mercator beschouwde deze uitgave enkel en alleen als een weergave van de wereld naar de ideeën van de klassieke schrijvers. De 28 Ptolemaeïsche kaarten zijn nooit in een andere atlas geïncorporeerd – hoewel ze nog in 1730 (!) opnieuw werden uitgegeven.
Eerst in 1585, vijftien jaar na de uitgave van het Theatrum, kwam Mercator met een onvoltooide uitgave van zijn ’moderne geografie’.
Het kaartboek bevat 51 kaarten: 16 van Frankrijk, 9 van de Nederlanden en 26 van Duitsland. Van deze landen had hij de meest betrouwbare beschrijvingen in zijn bezit. Elk onderdeel heeft een eigen titelpagina: Galliae Tabulae Geographicae, Belgii Inferioris Geographicae Tabulae en Germaniae tabulae geographicae. Het geheel had nog geen titel.
In 1589 volgden 22 kaarten van Zuidoost-Europa, Italiae, Sclavoniae et Graeciae tabulae geographicae. Mercator heeft geen kans gezien zijn Tabulae Geographicae uit te breiden tot een echte wereldatlas van zo’n 120 kaarten zoals hij gedacht had.
Postuum uitgegeven
Een jaar na Gerards dood publiceerde zijn zoon Rumold Mercator een aanvulling met 34 kaarten. Hierin bevinden zich 29 door Gerardus Mercator gegraveerde kaarten van de ontbrekende delen van Europa (IJsland, de Britse Eilanden en de Noord- en Oost-Europese landen).
Om het geheel snel te kunnen completeren voegde Rumold er zijn eigen wereldkaart uit 1587 aan toe en liet vier kaarten van de continenten van zijn vaders grote wereldkaart uit 1569 kopiëren door zijn neven Gerardus Mercator junior en Michael Mercator, zoons van Arnold Mercator. Ook de titelpagina is een noodoplossing: het is de titel van de Ptolemaeus-uitgave van 1578, waarop de nieuwe titel in boekdruk opgeplakt is.
Ook bracht Rumold Mercator een ’complete uitgave’ met alle 107 kaarten uit. Feitelijk is deze uitgave niet meer dan een in één band gebonden heruitgave van de vier series Tabulae Geographicae met de nieuwe aanvulling.
Een uitgave uit 1595 bevatte de volgende kaarten: 1. Orbis terrae compendiosa / 2. Europa / 3. Africa / 4. Asia / 5.America sive India nova / 6.Polus arcticus / 7.Islandia / 8. Britannicae insulae: Anglia, Scotia & Hibernia / 9. Norwegia & Svecia / 10.Daniae Regni / 11. Holsatia Ducatus / 12. Borussia sive Prussia / 13. Russia / 14. Galliae universalis / 15. Helvetia / 16. Zurichgow / 17.Wiflispurgergow / 18. Aargow / 19. Belgii inferioris tabula / 20. Lutzenburg Ducatus et Trevirensis provincia / 21. Hispania / 22. Germaniae universalis / 23. Frisia occodentalis / 24. Emden & Oldenborch Comitatus / 25. Westfaliae prima tabula / 26. Westfaliae secunda tabula / 27. Westfaliae tertia tabula / 28. Waldeck Comitatus / 29. Palatinatus Rheni /30. Wirtenberg Ducatus / 31. Alsatia inferior / 32. Alsatia superior cum Suntgoia et Brisgoia / 33. Saxonia inferior et Mecklenborg Ducatus / 34. Brunswyck Ducatus / 35. Hassia landtgraviatus / 36. Thuringia landgraviatus / 37. Franconia Ducatus / 38. Bavaria Ducatus / Palatinatus superior sive Bavariae / 39. Saxonia superior Ducatus simul cum Misnia et Lusatia / 40. Brandenburg Marchionatus / 41. Austria Marchionatus / 42. Saltzburg Archiepiscopatus / 43. Polonia Regnum, Silesia / 44. Hungaria Regnum / 45. Italia / 46. Lombardiae tabula I cum Valesia / 47. Lombardiae tabula I: Tarvisina Marchia et Tirolis Comitatus / 48. Lombardiae tabula III: Pedemontana regio cum Genuensium terretorio / 49. Forum Iulium, Karstia, Carniola, Histria etWindorum Marchia / 50. Stiria / 51. Sclavonica, Croatia, Bosnia cum Dalmatiae parte / 52. Graecia / 53. Candia cum insulis aliquot circa Graeciam
’Atlas’
Rumolds ’complete uitgave’ heeft een eigen titelpagina en voorwerk. De titel is geworden Atlas sive Cosmographicae Meditationes de Fabrica Mundi et Fabrica Figura (Atlas oftewel kosmografische overwegingen over de schepping van de wereld en de vorm van het geschapene).
De keuze van de titel verklaarde Mercator in een inleiding. De naam is niet zoals later veelal aangenomen ontleend aan de Titaan Atlas omdat deze de wereld op zijn schouders droeg, maar omdat hij een groot astronoom en kosmograaf was. Daarmee was Mercator de eerste die het woord ’Atlas’ introduceerde voor een verzameling kaarten in boekvorm.
My purpose then is to followe this Atlas, a man so excelling in erudition, humanitie, and wisedome, (as from a loftie watch tower) to contemplate Cosmographie, as much as my strength and abilitie will permit mee, to see if peradventure, by my diligence, I may finde out some truths in things yet unknowne, which may serve to the studie of wisedom, schreef hij in zijn inleiding.
Atlas is op de titelpagina van Mercators Atlas afgebeeld met een hemel- en aardglobe.
Overigens was de Titaan Atlas als werelddrager al eerder gebruikt voor de titelpagina die Lafreri omstreeks 1570 aan zijn IATO-Atlas (=Italian Atlas assembled To Order) toevoegde. Aan Mercators originaliteit in dezen kan dus getwijfeld worden.
De Atlas wordt voorafgegaan door de biografie van Gerardus Mercator door de Duisburgse magistraat Walter Ghim en vervolgt met het eerste deel: Mercators werk over de schepping, De Mundi Creatione et Fabrica Liber. De 107 kaarten vormen het tweede deel van de atlas.
Naar hem genoemd
Mercatorprojectie, een hoekgetrouwe kaartprojectie.
Mercatortelescoop, een 1,2 meter telescoop op La Palma van de Katholieke Universiteit Leuven.
Het Mercatormuseum in Sint-Niklaas toont de geschiedenis van de cartografie voor, tijdens en na Mercator. Het bezit tevens een collectie aan kaarten, globes en atlassen van zijn hand.
Gerhard-Mercator Universität Duisburg, nu Universiteit Duisburg-Essen
Mercatorplein (Amsterdam), een plein in stadsdeel De Baarsjes in Amsterdam-West.
Mercatorplein (’s-Hertogenbosch), een plein nabij Station ’s-Hertogenbosch, alwaar ook het Stedelijk Gymnasium is gevestigd. Dit is de opvolger van de Latijnse School waar Mercator zijn opleiding heeft genoten.
Gerard de Cremer straat, een straat in Rupelmonde die naar Bazel leidt.
De Mercator, een voormalig opleidingsschip dat nu in de haven van Oostende ligt als museumschip.
Mercator (windmolen), de middelste van vijf windmolens langs de autosnelweg E17 op Kruibeeks grondgebied kreeg de naam Mercator.
Mercatorstripbeurs, een jaarlijkse beurs te Kruibeke.
De Gerarduslei, een straat in de gemeente Ekeren
Danscafé De Mercator, gelegen in de Suikerrui, op een boogscheut van de Kaaien.
Joannes,:In de 19e eeuw begon weer een periode van economische voorspoed. Dit kwam vooral door de oprichting van steenbakkerijen en zoutziederijen. Deze sectoren werden echter weer opgeheven vanwege de kleine oppervlakte van de stad en het gebrek aan uitbreidingsmogelijkheden. De steenbakkerijen vertrokken rond 1880 naar het nabijgelegen Steendorp.
Gerardus Mercator (Rupelmundanus) (Nederlandse naam: Gerard de Kremer of de Cremer; Mercator is de Latijnse vertaling van De Kremer, eigenlijke naam van de familie) (Rupelmonde, 5 maart 1512 – Duisburg, 2 december 1594) was een Vlaams cartograaf, instrumentmaker en graveur, die al tijdens zijn leven als de ’Ptolemaeus van zijn tijd’ beschouwd werd. Zijn ouders waren Rijnlanders uit de stad Gangelt in het hertogdom Gulik.
Mercator zag zichzelf veel meer als een wetenschappelijk kosmograaf, dan als iemand die met het maken en verkopen van kaarten zijn brood moest verdienen. Zijn productie was niet erg uitgebreid. We kennen van hem een globepaar, een vijftal wandkaarten en een onvoltooide kosmografie. Hiernaast introduceerde hij het woord Atlas. Dit woord omvatte destijds alle kaarten van de kosmos; dus van zowel het heelal als de aarde.
De voorbeeldfunctie die deze producten hadden voor de latere commerciële kaartmakers in de Nederlanden is dermate groot, dat we er maar aan voorbij moeten gaan dat het merendeel ervan niet in de Nederlanden, maar in de Duitse Rijnstad Duisburg vervaardigd is.
Eerste jaren
Gerardus Mercator is in 1512 geboren in het Oost-Vlaamse Rupelmonde ten zuidwesten van Antwerpen en ten oosten van Gent als Gerard De Kremer. Zijn jeugd bracht hij in Gangelt (Duitsland) door waar zijn vader schoenmaker was. Hij ging daar ook naar de latijnschool. Zijn vervolgopleiding kreeg hij bij de beroemde humanist Macropedius van de ’Broeders des Gemenen Levens’ in ’s-Hertogenbosch, waarna hij aan de Universiteit Leuven studeerde. Inmiddels had hij zich bekwaamd in de graveerkunst. Daarin was hij zo ervaren dat de instrumentmaker Gaspard van der Heyden hem geheel of gedeeltelijk de koperplaten voor de nieuwe aard- en hemelglobe van Gemma Frisius liet graveren. Deze beide werken, die omstreeks 1537 verschenen, zijn de oudst bekende van Mercator.
Mercator bereikte de voor zijn tijd zeer uitzonderlijke leeftijd van 82 jaar. Het hadden er nochtans heel wat minder kunnen zijn. In 1544 werd hij samen met een groep Leuvense burgers op verdenking van Lutheranisme door de Inquisitie gearresteerd. Na enkele maanden werd hij vrijgelaten maar al zijn bezittingen werden aangeslagen. Zijn medeverdachten wachtte een wreder lot: ze werden een kopje kleiner gemaakt of belandden op de brandstapel. Antonia van Roesmaele werd echter levend begraven. Of Mercator door deze gebeurtenis Vlaanderen heeft ingeruild voor het Rijnland is niet bekend. Het lijkt onwaarschijnlijk, omdat hij na zijn vrijlating nog acht jaar in Leuven heeft gewerkt. In 1552 verhuisde hij naar Duisburg in Duitsland, waar een Luthers regime heerste.
Zelfstandige werken
Spoedig na dit werk ’in dienstverband’ bij zijn leermeester, publiceerde Mercator zelfstandig kort na elkaar een wandkaart van het Heilige Land, Amplissima Terrae Sanctae Descriptio (6 bladen, 1537), een kleine wereldkaart in hartvormige projectie, Orbis Imago (1538), en een wandkaart van Vlaanderen Exactissima Flandriae Descriptio (9 bladen, 1540); in dat laatste jaar publiceerde hij bovendien een boek over het cursieve schrift, Literarum latinarum, quas italicas, cursoriasque vocant, scribendarum ratio, dat bestaat uit 52 bladen in houtsnede.
Mercator was de eerste die het cursieve schrift ’italic’ op landkaarten toepaste. Dit verfraaide het kaartbeeld zodanig, dat het tot in de 19e eeuw gebruikelijk is gebleven plaatsnamen op kaarten cursief te schrijven.
In 1541 volgt een aardglobe. Dan horen we een tijdje niets van hem op cartografisch gebied. Mercators problemen met de overheid wegens Lutheranisme kunnen daarvoor de reden zijn. Eerst in 1551 volgt een nieuwe uitgave: een hemelglobe, als tegenhanger van de aardglobe.
Mercatorprojectie
Uit de Duisburgse periode kennen we slechts drie wandkaarten:
Europæ descriptio, de wandkaart van Europa uit 1554 in 15 bladen (159 x 132 cm). Met het verschijnen van deze kaart werd het reeds lang achterhaalde Ptolemaeïsche kaartbeeld op verregaande wijze verbeterd. De onderlinge positie van de Europese landen is voor het eerst op juiste wijze weergegeven. Anderhalve eeuw lang zou Mercators kaart van Europa een voorbeeld blijven.
Angliæ, Scotiæ et Hiberniæ nova descriptio, een wandkaart van de Britse eilanden in acht bladen uit 1564.
Nova et aucta orbis terræ descriptio ad usum navigantium emendate accommodata, 1569, de grote wandkaart van de wereld in 21 bladen met een totaalformaat van 134 x 212 cm.
Deze laatste kaart kan met recht Mercators meesterwerk worden genoemd. Het is een van de eerste kaarten waarin een projectie is toegepast zonder hoekvervorming.
Wat is het geval? Het is onmogelijk om het bolvormige oppervlak van de aarde op een plat vlak af te beelden, te projecteren, zonder dat er vervormingen optreden.
Op vier manieren kan het kaartbeeld vervormd zijn: wat betreft oppervlakte, vorm, hoek en afstand. Een kaart in een plat vlak kan slechts één van deze eigenschappen tegelijk correct afbeelden. Als bijvoorbeeld een kaart oppervlaktegetrouw is, betekent dat dat alle oppervlakten op de kaart dezelfde verhouding hebben met de werkelijkheid. De vormen en afstanden kunnen dan niet overeenkomstig de werkelijkheid zijn.
Mercator wilde zijn kaart geschikt maken voor de zeevaart. Het was daarom belangrijk dat de kompasrichtingen op de kaart met de werkelijkheid overeenstemden, er moest dus gebruikgemaakt worden van een hoekgetrouwe projectie. Het grootste nadeel van zo’n projectie is dat er naar de polen toe enorme vergrotingen optreden. Hoe dichter je bij de polen komt, hoe groter de schaal. De polen zelf kunnen niet eens worden afgebeeld.
Het beoogde praktische voordeel van deze projectie heeft er toe geleid dat die steeds meer werd toegepast. De projectie wordt naar hem de Mercatorprojectie genoemd.
Kosmografie
Na de uitgave van deze wandkaart legde Mercator zich meer en meer toe op de samenstelling van een kosmografie. Mercators plannen waren groots: een reusachtig kosmografisch werk over de schepping en over de oorsprong en geschiedenis van het geschapene.
De eerste ideeën daarvoor schreef hij in 1569 in de inleiding tot zijn Chronologia. De kosmografie zou gaan bestaan uit vijf delen:
1.De schepping van de wereld. Tekst postuum gepubliceerd als inleiding op de Atlas (1595).
2.Beschrijving van de hemel. Nooit verschenen.
3.Beschrijving van de landen en zeeën in drie gedeeltes:
1.moderne geografie. De Atlas, onvoltooid, zie hierna ;
2.Ptolemaeus’ kaarten. Gepubliceerd in 1578 ;
3.antieke geografie. Niet gerealiseerd.
4.Genealogie en politieke geschiedenis. Alleen verschenen in de vorm van de teksten bij de kaarten in de Atlas.
5.Chronologie. Gepubliceerd in 1569.
Mercators noodlot was echter zijn wetenschappelijke instelling. Hij stelde publicatie uit in de hoop dat er nieuwe informatie zou komen. Het cartografisch gedeelte van zijn kosmografie is slechts voor ongeveer de helft gerealiseerd.
Als eerste kwam zijn Ptolemaeus-uitgave uit 1578 gereed. Mercator beschouwde deze uitgave enkel en alleen als een weergave van de wereld naar de ideeën van de klassieke schrijvers. De 28 Ptolemaeïsche kaarten zijn nooit in een andere atlas geïncorporeerd – hoewel ze nog in 1730 (!) opnieuw werden uitgegeven.
Eerst in 1585, vijftien jaar na de uitgave van het Theatrum, kwam Mercator met een onvoltooide uitgave van zijn ’moderne geografie’.
Het kaartboek bevat 51 kaarten: 16 van Frankrijk, 9 van de Nederlanden en 26 van Duitsland. Van deze landen had hij de meest betrouwbare beschrijvingen in zijn bezit. Elk onderdeel heeft een eigen titelpagina: Galliae Tabulae Geographicae, Belgii Inferioris Geographicae Tabulae en Germaniae tabulae geographicae. Het geheel had nog geen titel.
In 1589 volgden 22 kaarten van Zuidoost-Europa, Italiae, Sclavoniae et Graeciae tabulae geographicae. Mercator heeft geen kans gezien zijn Tabulae Geographicae uit te breiden tot een echte wereldatlas van zo’n 120 kaarten zoals hij gedacht had.
Postuum uitgegeven
Een jaar na Gerards dood publiceerde zijn zoon Rumold Mercator een aanvulling met 34 kaarten. Hierin bevinden zich 29 door Gerardus Mercator gegraveerde kaarten van de ontbrekende delen van Europa (IJsland, de Britse Eilanden en de Noord- en Oost-Europese landen).
Om het geheel snel te kunnen completeren voegde Rumold er zijn eigen wereldkaart uit 1587 aan toe en liet vier kaarten van de continenten van zijn vaders grote wereldkaart uit 1569 kopiëren door zijn neven Gerardus Mercator junior en Michael Mercator, zoons van Arnold Mercator. Ook de titelpagina is een noodoplossing: het is de titel van de Ptolemaeus-uitgave van 1578, waarop de nieuwe titel in boekdruk opgeplakt is.
Ook bracht Rumold Mercator een ’complete uitgave’ met alle 107 kaarten uit. Feitelijk is deze uitgave niet meer dan een in één band gebonden heruitgave van de vier series Tabulae Geographicae met de nieuwe aanvulling.
Een uitgave uit 1595 bevatte de volgende kaarten: 1. Orbis terrae compendiosa / 2. Europa / 3. Africa / 4. Asia / 5.America sive India nova / 6.Polus arcticus / 7.Islandia / 8. Britannicae insulae: Anglia, Scotia & Hibernia / 9. Norwegia & Svecia / 10.Daniae Regni / 11. Holsatia Ducatus / 12. Borussia sive Prussia / 13. Russia / 14. Galliae universalis / 15. Helvetia / 16. Zurichgow / 17.Wiflispurgergow / 18. Aargow / 19. Belgii inferioris tabula / 20. Lutzenburg Ducatus et Trevirensis provincia / 21. Hispania / 22. Germaniae universalis / 23. Frisia occodentalis / 24. Emden & Oldenborch Comitatus / 25. Westfaliae prima tabula / 26. Westfaliae secunda tabula / 27. Westfaliae tertia tabula / 28. Waldeck Comitatus / 29. Palatinatus Rheni /30. Wirtenberg Ducatus / 31. Alsatia inferior / 32. Alsatia superior cum Suntgoia et Brisgoia / 33. Saxonia inferior et Mecklenborg Ducatus / 34. Brunswyck Ducatus / 35. Hassia landtgraviatus / 36. Thuringia landgraviatus / 37. Franconia Ducatus / 38. Bavaria Ducatus / Palatinatus superior sive Bavariae / 39. Saxonia superior Ducatus simul cum Misnia et Lusatia / 40. Brandenburg Marchionatus / 41. Austria Marchionatus / 42. Saltzburg Archiepiscopatus / 43. Polonia Regnum, Silesia / 44. Hungaria Regnum / 45. Italia / 46. Lombardiae tabula I cum Valesia / 47. Lombardiae tabula I: Tarvisina Marchia et Tirolis Comitatus / 48. Lombardiae tabula III: Pedemontana regio cum Genuensium terretorio / 49. Forum Iulium, Karstia, Carniola, Histria etWindorum Marchia / 50. Stiria / 51. Sclavonica, Croatia, Bosnia cum Dalmatiae parte / 52. Graecia / 53. Candia cum insulis aliquot circa Graeciam
’Atlas’
Rumolds ’complete uitgave’ heeft een eigen titelpagina en voorwerk. De titel is geworden Atlas sive Cosmographicae Meditationes de Fabrica Mundi et Fabrica Figura (Atlas oftewel kosmografische overwegingen over de schepping van de wereld en de vorm van het geschapene).
De keuze van de titel verklaarde Mercator in een inleiding. De naam is niet zoals later veelal aangenomen ontleend aan de Titaan Atlas omdat deze de wereld op zijn schouders droeg, maar omdat hij een groot astronoom en kosmograaf was. Daarmee was Mercator de eerste die het woord ’Atlas’ introduceerde voor een verzameling kaarten in boekvorm.
My purpose then is to followe this Atlas, a man so excelling in erudition, humanitie, and wisedome, (as from a loftie watch tower) to contemplate Cosmographie, as much as my strength and abilitie will permit mee, to see if peradventure, by my diligence, I may finde out some truths in things yet unknowne, which may serve to the studie of wisedom, schreef hij in zijn inleiding.
Atlas is op de titelpagina van Mercators Atlas afgebeeld met een hemel- en aardglobe.
Overigens was de Titaan Atlas als werelddrager al eerder gebruikt voor de titelpagina die Lafreri omstreeks 1570 aan zijn IATO-Atlas (=Italian Atlas assembled To Order) toevoegde. Aan Mercators originaliteit in dezen kan dus getwijfeld worden.
De Atlas wordt voorafgegaan door de biografie van Gerardus Mercator door de Duisburgse magistraat Walter Ghim en vervolgt met het eerste deel: Mercators werk over de schepping, De Mundi Creatione et Fabrica Liber. De 107 kaarten vormen het tweede deel van de atlas.
Naar hem genoemd
Mercatorprojectie, een hoekgetrouwe kaartprojectie.
Mercatortelescoop, een 1,2 meter telescoop op La Palma van de Katholieke Universiteit Leuven.
Het Mercatormuseum in Sint-Niklaas toont de geschiedenis van de cartografie voor, tijdens en na Mercator. Het bezit tevens een collectie aan kaarten, globes en atlassen van zijn hand.
Gerhard-Mercator Universität Duisburg, nu Universiteit Duisburg-Essen
Mercatorplein (Amsterdam), een plein in stadsdeel De Baarsjes in Amsterdam-West.
Mercatorplein (’s-Hertogenbosch), een plein nabij Station ’s-Hertogenbosch, alwaar ook het Stedelijk Gymnasium is gevestigd. Dit is de opvolger van de Latijnse School waar Mercator zijn opleiding heeft genoten.
Gerard de Cremer straat, een straat in Rupelmonde die naar Bazel leidt.
De Mercator, een voormalig opleidingsschip dat nu in de haven van Oostende ligt als museumschip.
Mercator (windmolen), de middelste van vijf windmolens langs de autosnelweg E17 op Kruibeeks grondgebied kreeg de naam Mercator.
Mercatorstripbeurs, een jaarlijkse beurs te Kruibeke.
De Gerarduslei, een straat in de gemeente Ekeren
Danscafé De Mercator, gelegen in de Suikerrui, op een boogscheut van de Kaaien.
(1) trouwde met Elisabeth, Theresia Claus. Elisabeth, is geboren op donderdag 5 september 1771 in Rupelmonde. Elisabeth, is overleden op donderdag 6 januari 1831 in Rupelmonde, 59 jaar oud.
(2) trouwde, 57 jaar oud, op woensdag 7 maart 1832 in Temse met Anna, Josepha Nyssen, 43 jaar oud. Anna, is geboren op zaterdag 5 april 1788 in Temse.
Kind van Joannes, en Elisabeth,:
1 Dominic Joseph Burssens, geboren op woensdag 25 april 1810 in Rupelmonde. Volgt 1.5.2.3.3.3.1.
1.5.2.3.13.1 Anna Catharina DE Weerdt is geboren op zondag 23 mei 1773 in Bazel, dochter van Jacobus Franciscus De Weert en Isabella Theresia Burssens (Bursens) (zie 1.5.2.3.13). Anna is overleden op dinsdag 24 februari 1846 in Bazel, 72 jaar oud. Anna trouwde met Petrus Benedictus Van Hoyweghen. Petrus is geboren op dinsdag 5 juni 1770 in Bazel (Kruibeke), zoon van Michael Van Hoyweghen. Petrus is overleden op donderdag 5 december 1850 in Bazel (Kruibeke), 80 jaar oud.
Notitie bij Petrus: slachter
1.5.2.6.9.1 Helena Burssens is geboren op maandag 2 februari 1784 in Kruibeke, dochter van Joannes Jacobus Burssens (zie 1.5.2.6.9) en Anna Isabella (Sybilla) Vonck (Funck). Helena is overleden op maandag 4 september 1843 in Kruibeke, 59 jaar oud. Helena trouwde, 23 jaar oud, op maandag 21 september 1807 in Kruibeke met David Foubert, 27 of 28 jaar oud. David is geboren in 1779 in Bazel (Kruibeke), zoon van Franciscus Foubert en Anna De Kerf. David is overleden in 1853 in Kruibeke, 73 of 74 jaar oud.
Notitie bij David: winkelier
Kinderen van Helena en David:
1 Rosalia Foubert, geboren in 1813. Volgt 1.5.2.6.9.1.1.
2 Coleta Foubert, geboren in 1828 in Kruibeke. Volgt 1.5.2.6.9.1.2.
1.5.2.6.12.1 Eguidius Burssens, zoon van Josephus Augustinus Burssens (zie 1.5.2.6.12) en Elisabeth Willems. Hij is gedoopt op maandag 23 februari 1784 in Bazel (Kruibeke). Eguidius is overleden op zondag 31 januari 1847 in Sint Gillis Dendermonde, 62 jaar oud.
Notitie bij Eguidius: dooppeter : egidius willems
doopmeter : maria de kerf
Eguidius trouwde, 24 jaar oud, op woensdag 9 november 1808 in Rupelmonde met Maria Theresia De Pauw, 23 jaar oud. Maria is geboren op zaterdag 8 oktober 1785 in Rupelmonde, dochter van Judocus De Pauw en Francisca Van Nimmen. Maria is overleden op donderdag 16 augustus 1866 in Dendermonde, 80 jaar oud. doopmeter : maria de kerf
Notitie bij Maria: dooppeter : franciscus van nimmen
doopmeter : anna maria de pauw
doopmeter : anna maria de pauw
Kinderen van Eguidius en Maria:
2 Paulus Benedictus Burssens, geboren op vrijdag 1 maart 1816 in Hamme. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.
3 Desiré Burssens, geboren op zondag 31 mei 1818 in Hamme. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.
1.5.2.6.12.5 Jan Frans Bursens is geboren op zaterdag 28 november 1795 in Bazel (Kruibeke), zoon van Josephus Augustinus Burssens (zie 1.5.2.6.12) en Elisabeth Willems. Jan is overleden op zondag 14 december 1879 in Bazel (Kruibeke), 84 jaar oud. Jan:
(1) trouwde met Constantia Verbraecken. Constantia is geboren op zaterdag 7 juni 1806 in Bazel (Kruibeke). Constantia is overleden op donderdag 30 maart 1865 in Bazel (Kruibeke), 58 jaar oud.
(2) trouwde, 28 jaar oud, op maandag 11 oktober 1824 in Rupelmonde met Lucia Mertens, 22 jaar oud. Lucia is geboren op vrijdag 28 mei 1802 in Puurs. Lucia is overleden op vrijdag 12 februari 1836 in Bazel (Kruibeke), 33 jaar oud.
(3) trouwde, 42 jaar oud, op vrijdag 25 mei 1838 in Bazel (Kruibeke) met Antonia van Geenhoven, 23 jaar oud. Antonia is geboren op vrijdag 15 juli 1814 in Bazel (Kruibeke). Antonia is overleden op zaterdag 13 juni 1840 in Bazel (Kruibeke), 25 jaar oud.
Kind van Jan en Lucia:
1 Josephus Burssens, geboren op zondag 24 december 1826 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.12.5.1.
1.5.2.3.3.3.1 Dominic Joseph Burssens is geboren op woensdag 25 april 1810 in Rupelmonde, zoon van Joannes, Baptist Bursens (zie 1.5.2.3.3.3) en Elisabeth, Theresia Claus. Dominic trouwde, 24 jaar oud, op woensdag 25 februari 1835 in Rupelmonde met Thersia, Leocadia Speelman, 25 jaar oud. Thersia, is geboren op vrijdag 21 april 1809 in Rupelmonde. Thersia, is overleden op maandag 21 april 1845 in Rupelmonde, 36 jaar oud.
Kind van Dominic en Thersia,:
1 Joannes, Baptist Bursens, geboren op zondag 26 juli 1835 in Rupelmonde. Volgt 1.5.2.3.3.3.1.1.
1.5.2.6.9.1.1 Rosalia Foubert is geboren in 1813, dochter van David Foubert en Helena Burssens (zie 1.5.2.6.9.1). Rosalia is overleden in 1868 in Kruibeke, 54 of 55 jaar oud. Rosalia trouwde met ???.
Kinderen van Rosalia en ???:
1 Joanna Foubert, geboren in 1839. Volgt 1.5.2.6.9.1.1.1.
2 Suzanna Catharina Foubert, geboren in 1842. Volgt 1.5.2.6.9.1.1.2.
1.5.2.6.9.1.2 Coleta Foubert is geboren in 1828 in Kruibeke, dochter van David Foubert en Helena Burssens (zie 1.5.2.6.9.1). Coleta is overleden in 1881 in Antwerpen, 52 of 53 jaar oud. Coleta trouwde, 21 of 22 jaar oud, in 1850 in Kruibeke met Josephus Schols, 24 of 25 jaar oud. Josephus is geboren in 1825 in Antwerpen. Josephus is overleden in 1859 in Antwerpen, 33 of 34 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.2 Paulus Benedictus Burssens is geboren op vrijdag 1 maart 1816 in Hamme, zoon van Eguidius Burssens (zie 1.5.2.6.12.1) en Maria Theresia De Pauw. Paulus is overleden op donderdag 8 september 1887 in Dendermonde, 71 jaar oud.
Notitie bij Paulus: olieslagersknecht
Paulus trouwde, 24 jaar oud, op woensdag 24 juni 1840 in Sint Gillis Dendermonde met Francisca Beeckman, 21 jaar oud. Francisca is geboren op woensdag 2 september 1818 in Sint Gillis Dendermonde, dochter van Joannes Franciscus Beeckman en Joanna Catharina VAN Dooren. Francisca is overleden op zaterdag 1 juni 1861 in Dendermonde, 42 jaar oud.
Kinderen van Paulus en Francisca:
1 Maria Theresia Bursens, geboren omstreeks 1841 in Lebbeke. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.1.
2 Carolus Ludovicus Bursens, geboren op zaterdag 10 juni 1843 in Lebbeke. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.
3 Petrus Franciscus Burssens, geboren op maandag 19 februari 1849 in Lebbeke. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.3.
1.5.2.6.12.1.3 Desiré Burssens is geboren op zondag 31 mei 1818 in Hamme, zoon van Eguidius Burssens (zie 1.5.2.6.12.1) en Maria Theresia De Pauw. Desiré is overleden op donderdag 9 november 1876 in Dendermonde, 58 jaar oud.
Notitie bij Desiré: olie slagers gast
Desiré trouwde, 21 jaar oud, op woensdag 27 mei 1840 in Sint Gillis Dendermonde met Maria Josepha Van Schoor, 23 jaar oud. Maria is geboren op zaterdag 22 juni 1816 in Lebbeke, dochter van Jacques Van Schoor en Anna Maria De Maeseneer. Maria is overleden op dinsdag 28 december 1886 in Dendermonde, 70 jaar oud.
Kind van Desiré en Maria:
1 Carolus Ludovicus Burssens, geboren op zaterdag 25 november 1843 in Sint Gillis Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.
1.5.2.6.12.5.1 Josephus Burssens is geboren op zondag 24 december 1826 in Bazel (Kruibeke), zoon van Jan Frans Bursens (zie 1.5.2.6.12.5) en Lucia Mertens. Josephus is overleden op zondag 17 april 1898 in Bazel (Kruibeke), 71 jaar oud. Josephus trouwde, 24 jaar oud, op woensdag 25 juni 1851 in Bazel (Kruibeke) met Dorothea Schiettekatte, 21 jaar oud. Dorothea is geboren op dinsdag 20 april 1830 in Bazel (Kruibeke), dochter van Jean Schiettekatte en Barbara De Rijck. Dorothea is overleden op dinsdag 13 maart 1917 in Bazel (Kruibeke), 86 jaar oud.
Kinderen van Josephus en Dorothea:
4 Francis Bursens, geboren op vrijdag 10 oktober 1862 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.12.5.1.4.
1.5.2.3.3.3.1.1 Joannes, Baptist Bursens is geboren op zondag 26 juli 1835 in Rupelmonde, zoon van Dominic Joseph Burssens (zie 1.5.2.3.3.3.1) en Thersia, Leocadia Speelman. Joannes, is overleden op dinsdag 2 maart 1915 in Rupelmonde, 79 jaar oud. Joannes, trouwde, 22 jaar oud, op donderdag 13 augustus 1857 in Rupelmonde met Fidelia, Carolina De Souter, 25 jaar oud. Fidelia, is geboren op zaterdag 12 mei 1832 in Rupelmonde. Fidelia, is overleden op woensdag 31 mei 1905 in Rupelmonde, 73 jaar oud.
Kinderen van Joannes, en Fidelia,:
1 Gustavus Bursens, geboren op vrijdag 10 februari 1865 in Rupelmonde. Volgt 1.5.2.3.3.3.1.1.1.
2 Josephus Bursens, geboren op donderdag 7 november 1867 in Rupelmonde. Volgt 1.5.2.3.3.3.1.1.2.
3 Elisabeth Bursens, geboren in 1887. Volgt 1.5.2.3.3.3.1.1.3.
1.5.2.6.9.1.1.1 Joanna Foubert is geboren in 1839, dochter van ??? en Rosalia Foubert (zie 1.5.2.6.9.1.1). Joanna trouwde, 18 of 19 jaar oud, op woensdag 27 oktober 1858 in Kruibeke met Fidelis Amandus Nielandt, 22 of 23 jaar oud. Fidelis is geboren in 1835, zoon van Livinus Nielandt en Maria Phillipina DE Wreede.
1.5.2.6.9.1.1.2 Suzanna Catharina Foubert is geboren in 1842, dochter van ??? en Rosalia Foubert (zie 1.5.2.6.9.1.1). Suzanna trouwde, 22 of 23 jaar oud, op woensdag 20 september 1865 in Kruibeke met Hilarius Lazarus Blazius Nielandt, 25 of 26 jaar oud. Hilarius is geboren in 1839, zoon van Livinus Nielandt en Maria Phillipina DE Wreede.
1.5.2.6.12.1.2.1 Maria Theresia Bursens is geboren omstreeks 1841 in Lebbeke, dochter van Paulus Benedictus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2) en Francisca Beeckman. Maria is overleden op woensdag 24 juni 1908 in Dendermonde, ongeveer 67 jaar oud.
Notitie bij Maria: woonachtig Veemarkt Dendermonde
Maria trouwde met Hendrik Baillon.
Kind van Maria en Hendrik:
1 Baillon. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.1.1.
1.5.2.6.12.1.2.2 Carolus Ludovicus Bursens is geboren op zaterdag 10 juni 1843 in Lebbeke, zoon van Paulus Benedictus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2) en Francisca Beeckman. Carolus is overleden op donderdag 26 april 1923 in Dendermonde, 79 jaar oud.
Notitie bij Carolus: herbergier te Dendermonde, marmer bewerker
Carolus trouwde, 22 jaar oud, op zaterdag 18 november 1865 in Dendermonde met Antonia Catharina Baltzar, 22 jaar oud. Antonia is geboren op woensdag 21 juni 1843 in Dendermonde, dochter van Carolus Ludovicus Baltzar en Theresia Lauwers. Antonia is overleden op maandag 18 juli 1927 in Dendermonde, 84 jaar oud.
Kinderen van Carolus en Antonia:
1 Carolina Maria Burssens (geboren Baltzar), geboren op dinsdag 14 november 1865 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.1.
2 Maria Theresia Burssens, geboren op vrijdag 14 augustus 1868 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.2.
3 Petrus Joannes Burssens, geboren op zaterdag 5 november 1870 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.3.
4 Petrus, Franciscus Burssens, geboren op zaterdag 24 januari 1874 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.
5 Maria Ludovica Burssens, geboren op vrijdag 18 februari 1876 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.5.
6 Josephina Maria Burssens [1.5.2.6.12.1.2.2.6], geboren op dinsdag 14 september 1880 in Dendermonde. Josephina is overleden op woensdag 15 juli 1885 in Dendermonde, 4 jaar oud.
7 Rachel Josephina Burssens, geboren op woensdag 23 augustus 1882 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.7.
8 Dominicus Anastasius Burssens, geboren op dinsdag 1 juli 1884 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.8.
9 Julianus Petrus Paulus Burssens, geboren op dinsdag 14 december 1886 in Baasrode. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.
10 Margaretha Adolphina Burssens, geboren op zaterdag 25 januari 1890 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.10.
1.5.2.6.12.1.2.3 Petrus Franciscus Burssens is geboren op maandag 19 februari 1849 in Lebbeke, zoon van Paulus Benedictus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2) en Francisca Beeckman. Petrus is overleden op maandag 22 november 1926 in Aalst, 77 jaar oud. Petrus:
(1) trouwde, 24 jaar oud, op zaterdag 26 april 1873 in Dendermonde met Elenora De Bock, 22 jaar oud. Elenora is geboren op dinsdag 10 september 1850 in Dendermonde, dochter van Henry De Bock en Isabella Rédele. Elenora is overleden op vrijdag 4 februari 1876 in Dendermonde, 25 jaar oud.
(2) trouwde, 34 jaar oud, op donderdag 27 december 1883 in Sint Gillis Dendermonde met Maria Ludovica Hofman, 26 jaar oud. Maria is geboren op dinsdag 29 september 1857 in Sint Gillis Dendermonde. Maria is overleden op vrijdag 29 april 1938 in Aalst, 80 jaar oud.
Kinderen van Petrus en Elenora:
Kinderen van Petrus en Maria:
1 Hortence Burssens [1.5.2.6.12.1.2.3.1], geboren op donderdag 10 april 1873 in Dendermonde. Hortence is overleden op zondag 28 december 1873 in Dendermonde, 8 maanden oud.
2 Theophilus Paulus Burssens, geboren op dinsdag 26 mei 1874 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.3.2.
3 Petrus Joannes Bursens [1.5.2.6.12.1.2.3.3], geboren op zondag 9 november 1884 in Dendermonde. Petrus is overleden op dinsdag 28 juni 1887 in Dendermonde, 2 jaar oud.
4 Carolus Ludovicus Burssens [1.5.2.6.12.1.2.3.4], geboren op zaterdag 8 mei 1886 in Dendermonde. Carolus is overleden op maandag 20 september 1886 in Dendermonde, 4 maanden oud.
5 Karel Burssens, geboren op donderdag 8 september 1887 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.3.5.
1.5.2.6.12.1.3.1 Carolus Ludovicus Burssens is geboren op zaterdag 25 november 1843 in Sint Gillis Dendermonde, zoon van Desiré Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3) en Maria Josepha Van Schoor. Carolus is overleden op zaterdag 28 april 1917 in Sint Gillis Dendermonde, 73 jaar oud.
Notitie bij Carolus: wever
Carolus trouwde, 25 jaar oud, op zaterdag 24 april 1869 in Dendermonde met Leonia De Bock, 23 jaar oud. Leonia is geboren op maandag 20 oktober 1845 in Dendermonde, dochter van Henry De Bock en Isabella Rédele. Leonia is overleden op maandag 20 maart 1905 in Dendermonde, 59 jaar oud.
Notitie bij Leonia: woonachtig St Rochusstraat Dendermonde
Kinderen van Carolus en Leonia:
1 Desideer Burssens [1.5.2.6.12.1.3.1.1], geboren op zaterdag 18 september 1869 in Dendermonde. Desideer is overleden op woensdag 23 november 1887 in Dendermonde, 18 jaar oud.
2 Franciscus Leopoldus Burssens [1.5.2.6.12.1.3.1.2], geboren op woensdag 24 januari 1872 in Dendermonde. Franciscus is overleden op maandag 19 februari 1872 in Dendermonde, 26 dagen oud.
3 Urbania Burssens [1.5.2.6.12.1.3.1.3], geboren op dinsdag 24 december 1872 in Dendermonde. Urbania is overleden op zondag 19 januari 1873 in Dendermonde, 26 dagen oud.
4 Alfons, Leopold Bursens, geboren op maandag 1 december 1873 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.4.
5 Gustaaf Burssens, geboren op zondag 6 augustus 1876 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.
6 Petrus Burssens, geboren op vrijdag 7 maart 1879 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.6.
7 Irma Burssens, geboren op vrijdag 17 juni 1881 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.7.
1.5.2.6.12.5.1.4 Francis Bursens is geboren op vrijdag 10 oktober 1862 in Bazel (Kruibeke), zoon van Josephus Burssens (zie 1.5.2.6.12.5.1) en Dorothea Schiettekatte. Francis is overleden op woensdag 15 juli 1959 in Bazel (Kruibeke), 96 jaar oud. Francis trouwde, 31 jaar oud, op vrijdag 13 oktober 1893 in Bazel (Kruibeke) met Josephina Lippeveld, 30 jaar oud. Josephina is geboren op zondag 7 juni 1863 in Bazel (Kruibeke). Josephina is overleden op dinsdag 2 april 1946 in Bazel (Kruibeke), 82 jaar oud.
Kinderen van Francis en Josephina:
1 Leander Josephus Bursens, geboren op woensdag 27 februari 1895 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.12.5.1.4.1.
2 Melania Maria Bursens [1.5.2.6.12.5.1.4.2], geboren op zaterdag 7 maart 1896 in Bazel (Kruibeke). Melania is overleden op maandag 7 juni 1897 in Bazel (Kruibeke), 1 jaar oud.
3 Helena Bursens, geboren op donderdag 25 maart 1897 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.12.5.1.4.3.
4 Maria Magdalena Bursens, geboren op donderdag 8 september 1898 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.12.5.1.4.4.
5 Alphonsus Philipus Bursens [1.5.2.6.12.5.1.4.5], geboren op maandag 30 oktober 1899 in Bazel (Kruibeke). Alphonsus is overleden op vrijdag 10 november 1899 in Bazel (Kruibeke), 11 dagen oud.
6 Elodia Maria Bursens, geboren op donderdag 27 december 1900 in Bazel (Kruibeke). Volgt 1.5.2.6.12.5.1.4.6.
1.5.2.3.3.3.1.1.1 Gustavus Bursens is geboren op vrijdag 10 februari 1865 in Rupelmonde, zoon van Joannes, Baptist Bursens (zie 1.5.2.3.3.3.1.1) en Fidelia, Carolina De Souter. Gustavus trouwde, 21 jaar oud, op donderdag 12 augustus 1886 in Rupelmonde met Clementia de Jonghe, 20 jaar oud. Clementia is geboren op zaterdag 21 april 1866 in Rupelmonde.
Kind van Gustavus en Clementia:
1 Elisabeth Bursens, geboren op zondag 15 mei 1887 in Rupelmonde. Volgt 1.5.2.3.3.3.1.1.1.1.
1.5.2.3.3.3.1.1.2 Josephus Bursens is geboren op donderdag 7 november 1867 in Rupelmonde, zoon van Joannes, Baptist Bursens (zie 1.5.2.3.3.3.1.1) en Fidelia, Carolina De Souter. Josephus trouwde, 23 jaar oud, op vrijdag 7 november 1890 in Rupelmonde met Constantia van Raemdonck, 24 jaar oud. Constantia is geboren op donderdag 4 oktober 1866 in Rupelmonde.
Kinderen van Josephus en Constantia:
2 Joannes Arthur Bursens [1.5.2.3.3.3.1.1.2.2], geboren op zondag 23 november 1890 in Rupelmonde. Joannes is overleden op dinsdag 28 september 1982 in Hoboken, 91 jaar oud.
Notitie bij Joannes: Arthur Bursens was de zoon van Jozef Bursens. In 1904 werd hij aangeworven bij de orgelbouwers Mortier, waar ook zijn vader werkzaam was. Deze laatste stichtte in 1908 een bedrijf voor danszaalorgels. In 1928 nam Arthur Bursens samen met Gustaaf Roels het bedrijf over en werkte men onder de naam Arburo, Arthur Bursens, Gustaaf Roels. Andere bronnen hebben het over Arthur Bursens orgels. In 1930 verwierf Arthur Bursens het pand op de Sint- Bernardse-steenweg 635 waar hij de rest van zijn leven is blijven wonen en werken. In die periode werkte er 20 tot 25 man in het atelier. Hier begon men met “rollenorgels” te vervaardigen. Doordat het op papieren rollen speelt in plaats van op boeken was het veel goedkoper in gebruik. De tweede wereldoorlog deed de vraag naar orgels afnemen. Er werd overgeschakeld op meubelen. De jaren na de oorlog was een gouden tijd voor de orgelbouwers waarbij de klanten de fabriek zelf opzochten voor de aankoop van een orgel. Dikwijls werd de volledige inrichting zoals tafel, stoelen en buffet geleverd. Vele orgels werden uitgerust met een accordeon die speciaal voor deze orgels werd gebouwd. Het is ook tijdens deze periode dat Arthur Bursens zijn grootste orchestrions heeft gebouwd. Het waren instrumenten die 96 toetsen telden met een rijke variatie aan registers en slagwerk. Alle toetsen hadden een functie. In het totaal zijn er een 20-tal gebouwd waarvan het orgel “Canada” het eerste was. Het is ook nog het enige orgel dat van deze serie in België is gebleven. In 1950 trok Gustaaf Roels zich uit de zaak terug om naar onze toenmalige kolonie Belgisch Congo te trekken. Hij startte er een houtzagerij op, maar keerde na anderhalf jaar terug naar België. Het aandeel van Roels was ondertussen overgenomen door Frans De Groof. De naam Arburo bleef behouden. In 1967 stierf Frans De Groof en Arthur Bursens, toen 77 wilde ermee stoppen. Het nietsdoen beviel hem echter niet en snel startte hij met de bouw van 52-toetsenorgels voor kermis of straatgebruik. Als laatste maakte hij nog een reeks
68-toetsenstraatorgels waarvan de “Sint-Bernard” in 1975 werd voltooid en in 1977 de “Brusilia”. De meeste gingen echter naar Amerika of Engeland. Geen van al deze orgels zijn echter identiek. Tot op het laatste bleef Arthur Bursens experimenteren.
Aankoop Vlaamse Gemeenschap
Schaarbeek - De Vlaamse Gemeenschap heeft een prestigieuze orgelcollectie gekocht. De verzameling dans-straat- en kermisorgels van de familie Ghysels uit Schaarbeek werd voor 610.000 euro gekocht. Er is wel een voorwaarde: de orgels moeten gebruikt worden.
De collectie Ghysels bestaat uit een ensemble van muziekautomaten en mechanische orgels uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Het is de laatste grote collectie van deze aard in ons land. Grote mechanische dansorgels werden vooral in het begin van de twintigste eeuw in Antwerpen gebouwd door Arthur Burssens - Roels voor kermissen en danscafés.
68-toetsenstraatorgels waarvan de “Sint-Bernard” in 1975 werd voltooid en in 1977 de “Brusilia”. De meeste gingen echter naar Amerika of Engeland. Geen van al deze orgels zijn echter identiek. Tot op het laatste bleef Arthur Bursens experimenteren.
Aankoop Vlaamse Gemeenschap
Schaarbeek - De Vlaamse Gemeenschap heeft een prestigieuze orgelcollectie gekocht. De verzameling dans-straat- en kermisorgels van de familie Ghysels uit Schaarbeek werd voor 610.000 euro gekocht. Er is wel een voorwaarde: de orgels moeten gebruikt worden.
De collectie Ghysels bestaat uit een ensemble van muziekautomaten en mechanische orgels uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Het is de laatste grote collectie van deze aard in ons land. Grote mechanische dansorgels werden vooral in het begin van de twintigste eeuw in Antwerpen gebouwd door Arthur Burssens - Roels voor kermissen en danscafés.
1.5.2.3.3.3.1.1.3 Elisabeth Bursens is geboren in 1887, dochter van Joannes, Baptist Bursens (zie 1.5.2.3.3.3.1.1) en Fidelia, Carolina De Souter. Elisabeth trouwde met Guillaume van der Veken. Guillaume is geboren in 1885. Guillaume is overleden in 1952, 66 of 67 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.2.1.1 Baillon, dochter van Hendrik Baillon en Maria Theresia Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.1). Zij trouwde met Alfons Geuns. Alfons is geboren omstreeks 1846. Alfons is overleden na 1908, minstens 62 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.2.2.1 Carolina Maria Burssens (geboren Baltzar) is geboren op dinsdag 14 november 1865 in Dendermonde, dochter van Carolus Ludovicus Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2) en Antonia Catharina Baltzar. Carolina is overleden op vrijdag 8 december 1944 in Dendermonde, 79 jaar oud. Carolina trouwde, 31 jaar oud, op zaterdag 21 augustus 1897 in Dendermonde met Aloysius Andreas De Loose, 30 jaar oud. Aloysius is geboren op zondag 23 juni 1867 in Dendermonde. Aloysius is overleden op vrijdag 3 november 1933 in Dendermonde, 66 jaar oud.
Notitie bij Aloysius: wonende Oude Vest Dendermonde
Kind van Carolina en Aloysius:
1 Karel De Loose, geboren op donderdag 31 december 1903 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.1.1.
1.5.2.6.12.1.2.2.2 Maria Theresia Burssens is geboren op vrijdag 14 augustus 1868 in Dendermonde, dochter van Carolus Ludovicus Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2) en Antonia Catharina Baltzar. Maria is overleden op woensdag 16 september 1942 in Dendermonde, 74 jaar oud. Maria trouwde, 26 jaar oud, op zaterdag 17 november 1894 in Dendermonde met Joseph Auguste Bailly, 24 jaar oud. Joseph is geboren op woensdag 11 mei 1870 in Bassevelde. Joseph is overleden op maandag 17 december 1945 in Gent, 75 jaar oud.
Notitie bij Joseph: getuige in 1905 bij huwelijk van zijn schoonzus Burssens Rachel Josephina
hij was toen onderofficier in de kadettenschool gehuisvest te Namen
hij was toen onderofficier in de kadettenschool gehuisvest te Namen
1.5.2.6.12.1.2.2.3 Petrus Joannes Burssens is geboren op zaterdag 5 november 1870 in Dendermonde, zoon van Carolus Ludovicus Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2) en Antonia Catharina Baltzar. Petrus is overleden op woensdag 30 augustus 1961 in Loppem, 90 jaar oud.
Notitie bij Petrus: handelaar in granen
in 1905 getuige bij huwelijk van zijn zus Rachel Josephine - hij was toen bediende woonachtig in Mechelen
Petrus trouwde, 21 jaar oud, op zaterdag 20 augustus 1892 in Dendermonde met Maria Hélèna Peé, 21 jaar oud. Maria is geboren op woensdag 15 maart 1871 in Dendermonde, dochter van Jacobus Peé en Charlota Mathilda Bogaert. Maria is overleden op zaterdag 21 februari 1970 in Brasschaat, 98 jaar oud. in 1905 getuige bij huwelijk van zijn zus Rachel Josephine - hij was toen bediende woonachtig in Mechelen
Kinderen van Petrus en Maria:
1 Gaston, Charles, Mathilda Burssens, geboren op dinsdag 18 februari 1896 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.3.1.
2 Aimé (Amaat), François, Stefanie Burssens, geboren op woensdag 1 september 1897 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.3.2.
3 Simonne, Aline, Gustave Burssens, geboren op donderdag 5 april 1900 in Sint Gillis Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.3.3.
1.5.2.6.12.1.2.2.4 Petrus, Franciscus Burssens is geboren op zaterdag 24 januari 1874 in Dendermonde, zoon van Carolus Ludovicus Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2) en Antonia Catharina Baltzar. Petrus, is overleden op dinsdag 1 april 1958 in Grembergen, 84 jaar oud.
Notitie bij Petrus,: olieslagersgast, marktkramer woonachtig Oude Vest - woonachtig in de Nieuwstraat in 1910
Dendermonde op 24 januari 1874 en overleed te Grembergen op 31 maart 1958. Hij was derde kandidaat van de allereerste verkiezingslijst van de B.W.P. te Grembergen op 24 april 1921 en lid van de Commissie van Openbare Onderstand van 27 mei 1925 tot 25 oktober 1930. Hij was ook bestuurslid bij de Harmonicaïsten van het Kleinzand in de Negen Oortjes dat toen nog bestond naast het fabriek "’t Lammeken"
oprichter van turnclub Morgenrood te Grembergen
Petrus, trouwde, 21 jaar oud, op zaterdag 23 februari 1895 in Dendermonde met Florentia, Victorina Moernaut, 22 jaar oud. Florentia, is geboren op dinsdag 17 december 1872 in Dendermonde, dochter van Alphonsius Moernaut en Maria Ludovica van Belle. Florentia, is overleden op zondag 29 november 1942 in Grembergen, 69 jaar oud. Dendermonde op 24 januari 1874 en overleed te Grembergen op 31 maart 1958. Hij was derde kandidaat van de allereerste verkiezingslijst van de B.W.P. te Grembergen op 24 april 1921 en lid van de Commissie van Openbare Onderstand van 27 mei 1925 tot 25 oktober 1930. Hij was ook bestuurslid bij de Harmonicaïsten van het Kleinzand in de Negen Oortjes dat toen nog bestond naast het fabriek "’t Lammeken"
oprichter van turnclub Morgenrood te Grembergen
Notitie bij Florentia,: getuige bij aangifte geboorte : Moernaut Victorina ° ca 1835 Sint Gillis Dendermonde
Kinderen van Petrus, en Florentia,:
1 Carolus, Ludovicus Burssens, geboren op zaterdag 17 augustus 1895 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.1.
2 Joanna, Alfonsina Burssens, geboren op zaterdag 25 december 1897 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.2.
3 Germaine, Pauline Burssens [1.5.2.6.12.1.2.2.4.3], geboren op donderdag 3 augustus 1899 in Dendermonde.
4 Juliette, Albertine Burssens, geboren op maandag 29 april 1901 in Grembergen (dendermonde). Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.4.
5 Ludovica Burssens [1.5.2.6.12.1.2.2.4.5], geboren op zaterdag 30 mei 1903 in Dendermonde. Ludovica is overleden op zondag 7 juni 1903 in Dendermonde, 8 dagen oud.
Notitie bij Ludovica: tweelingzus van Maria
6 Maria Burssens, geboren op zaterdag 30 mei 1903 in Grembergen. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.6.
7 Alfons, Leopold Burssens, geboren op zondag 22 september 1907 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.
8 Emerencia, Leontina Burssens, geboren op donderdag 2 juni 1910 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.8.
9 Rosalia, Julietta Burssens, geboren op donderdag 28 november 1912 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.9.
1.5.2.6.12.1.2.2.5 Maria Ludovica Burssens is geboren op vrijdag 18 februari 1876 in Dendermonde, dochter van Carolus Ludovicus Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2) en Antonia Catharina Baltzar. Maria is overleden op woensdag 4 februari 1942 in Dendermonde, 65 jaar oud. Maria:
(2) trouwde, 28 jaar oud, op zaterdag 17 december 1904 in Dendermonde met Atanasius Emilius Van Ranst, 23 jaar oud. Atanasius is geboren op donderdag 1 december 1881 in Dendermonde, zoon van Emanuel Franciscus Van Ranst en Eleonora Mathilda Hubert. Atanasius is overleden in 1953 in Menen, 71 of 72 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.2.2.7 Rachel Josephina Burssens is geboren op woensdag 23 augustus 1882 in Dendermonde, dochter van Carolus Ludovicus Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2) en Antonia Catharina Baltzar. Rachel is overleden op woensdag 29 oktober 1975 in Pulderbos, 93 jaar oud. Rachel trouwde, 22 jaar oud, op zaterdag 24 juni 1905 in Dendermonde met Constant François Joseph Oppalfens, 24 jaar oud. Constant is geboren op woensdag 13 april 1881 in Berlare, zoon van Jan Joseph Oppalfens en Maria Ludovica Stockmans. Constant is overleden op zaterdag 24 december 1966 in Mortsel, 85 jaar oud.
Notitie bij Constant: wachtmeester fourrier vestinggeschut Wilrijk
1.5.2.6.12.1.2.2.8 Dominicus Anastasius Burssens is geboren op dinsdag 1 juli 1884 in Dendermonde, zoon van Carolus Ludovicus Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2) en Antonia Catharina Baltzar. Dominicus is overleden op woensdag 13 juni 1973 in Baasrode, 88 jaar oud. Dominicus trouwde, 24 jaar oud, op vrijdag 16 oktober 1908 in Sint Gillis Dendermonde met Maria Leontina Vanhandenhove, 25 jaar oud.
Notitie bij het huwelijk van Dominicus en Maria: breidster
Maria is geboren op donderdag 30 augustus 1883 in Dendermonde, dochter van Theophilus Vanhandenhove en Joanna Carolina VAN DEN Eede. Maria is overleden op zaterdag 2 december 1978 in Baasrode, 95 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.2.2.9 Julianus Petrus Paulus Burssens is geboren op dinsdag 14 december 1886 in Baasrode, zoon van Carolus Ludovicus Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2) en Antonia Catharina Baltzar. Julianus is overleden op zaterdag 5 oktober 1968 in Dendermonde, 81 jaar oud.
Notitie bij Julianus: loodgieter
Julianus trouwde, 28 jaar oud, op vrijdag 10 september 1915 in Baasrode met Elisa Maria Veyt, 22 jaar oud. Elisa is geboren op woensdag 28 juni 1893 in Baasrode. Elisa is overleden op woensdag 17 juli 1963 in Dendermonde, 70 jaar oud.
Kinderen van Julianus en Elisa:
1 Jozef Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.
2 Edward Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.2.
3 Agnes Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.3.
1.5.2.6.12.1.2.2.10 Margaretha Adolphina Burssens is geboren op zaterdag 25 januari 1890 in Dendermonde, dochter van Carolus Ludovicus Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2) en Antonia Catharina Baltzar. Margaretha is overleden op woensdag 27 maart 1946 in Dendermonde, 56 jaar oud. Margaretha trouwde, 22 jaar oud, op zaterdag 19 oktober 1912 in Dendermonde met Gustaaf Antoon Gustaaf Ii Senepart, 26 jaar oud.
Notitie bij het huwelijk van Margaretha en Gustaaf: - na de dood van zijn vader in 1896 belandde hij in het wezenhuis te Dendermonde (thans H.Maagdcollege) samen met zijn oudere broer Floribert
Gustaaf is geboren op zondag 14 maart 1886 in Dendermonde, zoon van Alphonsus "de Vos" Senepart en Maria VAN Houtegem. Gustaaf is overleden op donderdag 28 december 1944 in Aalst, 58 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.2.3.2 Theophilus Paulus Burssens is geboren op dinsdag 26 mei 1874 in Dendermonde, zoon van Petrus Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.3) en Elenora De Bock. Theophilus is overleden op zaterdag 2 augustus 1947 in Dendermonde, 73 jaar oud. Theophilus trouwde, 21 jaar oud, op woensdag 11 december 1895 in Aalst met Joanna Waegemans, 22 jaar oud. Joanna is geboren op donderdag 24 april 1873 in Aalst, dochter van Edouard Waegemans en Emerentia Liebaut. Joanna is overleden op vrijdag 18 april 1902 in Aalst, 28 jaar oud.
Kinderen van Theophilus en Joanna:
1 Augusta Bursens, geboren op zaterdag 29 februari 1896 in Aalst. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.3.2.1.
2 Maria Ludovica Bursens [1.5.2.6.12.1.2.3.2.2], geboren op vrijdag 30 april 1897 in Aalst. Maria is overleden op maandag 8 juli 1918 in Aalst, 21 jaar oud.
3 Odilla Bursens, geboren op zaterdag 17 maart 1900 in Aalst. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.3.2.3.
1.5.2.6.12.1.2.3.5 Karel Burssens is geboren op donderdag 8 september 1887 in Dendermonde, zoon van Petrus Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.3) en Maria Ludovica Hofman. Karel is overleden op woensdag 4 augustus 1971 in Aalst, 83 jaar oud.
Notitie bij Karel: wever in 1935
Karel trouwde met Maria Hélèna Schollaert. Maria is geboren op zaterdag 14 januari 1888.
1.5.2.6.12.1.3.1.4 Alfons, Leopold Bursens is geboren op maandag 1 december 1873 in Dendermonde, zoon van Carolus Ludovicus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1) en Leonia De Bock. Alfons, is overleden op woensdag 5 februari 1936 in Dendermonde, 62 jaar oud. Alfons, trouwde, 24 jaar oud, op zaterdag 27 augustus 1898 in Dendermonde met Elisa Francisca Vanden Abeele, 31 jaar oud. Elisa is geboren op woensdag 10 juli 1867 in Dendermonde. Elisa is overleden op woensdag 27 augustus 1919 in Lede, 52 jaar oud.
Kind van Alfons, en Elisa:
1 Leonia Maria Bursens, geboren op maandag 15 mei 1899 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.4.1.
1.5.2.6.12.1.3.1.5 Gustaaf Burssens is geboren op zondag 6 augustus 1876 in Dendermonde, zoon van Carolus Ludovicus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1) en Leonia De Bock. Gustaaf is overleden op woensdag 13 april 1938 in Dendermonde, 61 jaar oud.
Notitie bij Gustaaf: woonachtig in de Nieuwstraat, letterzetter
Gustaaf trouwde, 23 jaar oud, op zaterdag 14 oktober 1899 in Dendermonde met Florentine Marie Raimond Temmerman, 26 jaar oud. Florentine is geboren op zaterdag 14 december 1872 in Dendermonde. Florentine is overleden op donderdag 15 oktober 1953 in Dendermonde, 80 jaar oud.
Kinderen van Gustaaf en Florentine:
2 René Alfons Desiré Burssens, geboren op woensdag 8 augustus 1900 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.
3 Ludovica Leona Nathalia Burssens [1.5.2.6.12.1.3.1.5.3], geboren op maandag 28 juli 1902 in Dendermonde. Ludovica is overleden op woensdag 17 december 1902 in Dendermonde, 4 maanden oud.
4 Maria Alphonsina Carolina Burssens [1.5.2.6.12.1.3.1.5.4], geboren op maandag 30 mei 1904 in Dendermonde. Maria is overleden op woensdag 15 oktober 1969 in Gent, 65 jaar oud.
5 Petrus Herman Anna Burssens, geboren op woensdag 5 september 1906 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.
1.5.2.6.12.1.3.1.6 Petrus Burssens is geboren op vrijdag 7 maart 1879 in Dendermonde, zoon van Carolus Ludovicus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1) en Leonia De Bock. Petrus is overleden op vrijdag 1 december 1922 in Appels, 43 jaar oud. Petrus trouwde, 25 jaar oud, op zaterdag 9 april 1904 in Appels met Josepha Octavia Sacre, 20 jaar oud. Josepha is geboren op maandag 11 juni 1883 in Appels. Josepha is overleden op vrijdag 19 november 1954 in Appels, 71 jaar oud.
Kinderen van Petrus en Josepha:
1 Desiré Maurice Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.6.1.
2 Franciscus Burssens [1.5.2.6.12.1.3.1.6.2], geboren op donderdag 29 december 1904 in Appels. Franciscus is overleden op zondag 4 juni 1905 in Appels, 5 maanden oud.
3 Alfons Ludovica Burssens, geboren op maandag 16 november 1908 in Appels. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.6.3.
1.5.2.6.12.1.3.1.7 Irma Burssens is geboren op vrijdag 17 juni 1881 in Dendermonde, dochter van Carolus Ludovicus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1) en Leonia De Bock. Irma is overleden op vrijdag 8 april 1949 in Dendermonde, 67 jaar oud.
Notitie bij Irma: kleermaakster
Irma trouwde, 23 jaar oud, op zaterdag 10 juni 1905 in Dendermonde met Juliaan Victor Vermeir, 26 jaar oud. Juliaan is geboren op zaterdag 31 mei 1879 in Dendermonde, zoon van Francies Vermeir en Virgenia De Bock. Juliaan is overleden op dinsdag 20 november 1934 in Aalst, 55 jaar oud.
1.5.2.6.12.5.1.4.1 Leander Josephus Bursens is geboren op woensdag 27 februari 1895 in Bazel (Kruibeke), zoon van Francis Bursens (zie 1.5.2.6.12.5.1.4) en Josephina Lippeveld. Leander trouwde, 47 jaar oud, op woensdag 24 februari 1943 in Bazel (Kruibeke) met Justina Maria VAN Royen, 49 jaar oud. Justina is geboren op donderdag 4 januari 1894 in Sint Niklaas.
1.5.2.6.12.5.1.4.3 Helena Bursens is geboren op donderdag 25 maart 1897 in Bazel (Kruibeke), dochter van Francis Bursens (zie 1.5.2.6.12.5.1.4) en Josephina Lippeveld. Helena trouwde, 34 jaar oud, op woensdag 22 april 1931 in Bazel (Kruibeke) met Alexander De Keersmaeker, 31 jaar oud. Alexander is geboren op zaterdag 17 maart 1900 in Bazel (Kruibeke).
1.5.2.6.12.5.1.4.4 Maria Magdalena Bursens is geboren op donderdag 8 september 1898 in Bazel (Kruibeke), dochter van Francis Bursens (zie 1.5.2.6.12.5.1.4) en Josephina Lippeveld. Maria is overleden op dinsdag 20 juli 1976 in Antwerpen, 77 jaar oud. Maria trouwde, 24 jaar oud, op zaterdag 21 april 1923 in Bazel (Kruibeke) met Leon Benedikt Schiettekatte, 27 jaar oud. Leon is geboren op donderdag 13 februari 1896 in Bazel (Kruibeke). Leon is overleden op zondag 27 januari 1974 in Sint Niklaas, 77 jaar oud. Hij is begraven op donderdag 31 januari 1974 in Bazel (Kruibeke).
1.5.2.6.12.5.1.4.6 Elodia Maria Bursens is geboren op donderdag 27 december 1900 in Bazel (Kruibeke), dochter van Francis Bursens (zie 1.5.2.6.12.5.1.4) en Josephina Lippeveld. Elodia is overleden op zondag 18 januari 1976 in Sint Niklaas, 75 jaar oud. Elodia:
1.5.2.3.3.3.1.1.1.1 Elisabeth Bursens is geboren op zondag 15 mei 1887 in Rupelmonde, dochter van Gustavus Bursens (zie 1.5.2.3.3.3.1.1.1) en Clementia de Jonghe. Elisabeth trouwde met Guillaume van der Veken. Guillaume is geboren in 1885 in Mechelen. Guillaume is overleden in 1952 in Antwerpen, 66 of 67 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.2.2.1.1 Karel De Loose is geboren op donderdag 31 december 1903 in Dendermonde, zoon van Aloysius Andreas De Loose en Carolina Maria Burssens (geboren Baltzar) (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.1). Karel is overleden in 1976 in Aalst, 72 of 73 jaar oud.
Notitie bij Karel: brouwersgast, woonachtig Oude Vest Dendermonde
Karel trouwde met Lucie van de Pitte. Lucie is geboren omstreeks 1903.
Kind van Karel en Lucie:
1 Maria De Loose. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.1.1.1.
1.5.2.6.12.1.2.2.3.1 Gaston, Charles, Mathilda Burssens is geboren op dinsdag 18 februari 1896 in Dendermonde, zoon van Petrus Joannes Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.3) en Maria Hélèna Peé. Gaston, is overleden op vrijdag 29 januari 1965 in Ekeren, 68 jaar oud. Hij is begraven in begraven op het Antwerpse Schoonselhof..
Notitie bij Gaston,: Belgisch expressionistische dichter. Hij stierf op 68-jarige leeftijd en is begraven op het Schoonselhof.
Hij was lid van het Activisme en studeerde aan de door de Duitsers vernederlandste Gentse Universiteit.
Net als Paul van Ostaijen is zijn werk in de jaren 1920 geëvolueerd van een humanitair expressionisme naar een meer organisch expressionisme. Muzikaliteit stond vanaf dan centraal in zijn poëtica. Burssens gaf Van Ostaijens onuitgegeven gedichten uit na diens dood.
Burssens kreeg tweemaal de Driejaarlijkse Prijs voor Poëzie (1950-52 en 1956-58).
Alles is mogelijk in een gedicht. Verzamelde verzen 1914-1965
Gaston Burssens (1896-1965) is een van de eigenzinnigste dichters die het Nederlandse taalgebied ooit heeft gekend. Alhoewel hij zijn leven lang in de schaduw heeft gestaan van zijn boezemvriend Paul van Ostaijen, bezat zijn poëzie een geheel eigentoon. Burssens schreef met een grote ongedwongenheid en had een voorliefde voor woordspel. Ook het experiment lag hem na aan het hart. Burssens bleef dat experiment altijd trouw, aanvankelijk als revolutionair expressionist, in zijn latere jaren als dichter van zogenaamde experimentele belijdenislyriek.
1927: Richtte in Antwerpen een handelszaak op die in 1938 zou uitgroeien tot de firma Lavandia, een zeep- en drogerijenbedrijf in Antwerpen, die hij tot 1961 heeft geleid.
Met Alles is mogelijk in een gedicht verschijnt voor het eerst een echt volledige uitgave van het werk van Burssens in een fraaie editie. Deze Verzamelde verzen 1914-1965 bevat niet alleen alle bundels, ook alle verspreid gepubliceerde, maar ongebundeld gebleven gedichten zijn opgenomen. Bovendien worden hier in primeur de ongepubliceerde gedichten uit Burssens’ nalatenschap afgedrukt.
Matthijs de Ridder tekende voor deze editie. Hij schreef bovendien een uitgebreid en informatief nawoord, onder de titel ’Weg met Gaston Burssens! (gaston burssens is een potvis) Leve Gaston Burssens!’, over Burssens’ activistische poëtica. De dichter komt in dit nawoord naar voren als een Vlaamse literaire revolutionair en een onverbeterlijke nonconformist.
bron: Louis Paul Boon documentatiecentrum
Gaston,:
Hij was lid van het Activisme en studeerde aan de door de Duitsers vernederlandste Gentse Universiteit.
Net als Paul van Ostaijen is zijn werk in de jaren 1920 geëvolueerd van een humanitair expressionisme naar een meer organisch expressionisme. Muzikaliteit stond vanaf dan centraal in zijn poëtica. Burssens gaf Van Ostaijens onuitgegeven gedichten uit na diens dood.
Burssens kreeg tweemaal de Driejaarlijkse Prijs voor Poëzie (1950-52 en 1956-58).
Alles is mogelijk in een gedicht. Verzamelde verzen 1914-1965
Gaston Burssens (1896-1965) is een van de eigenzinnigste dichters die het Nederlandse taalgebied ooit heeft gekend. Alhoewel hij zijn leven lang in de schaduw heeft gestaan van zijn boezemvriend Paul van Ostaijen, bezat zijn poëzie een geheel eigentoon. Burssens schreef met een grote ongedwongenheid en had een voorliefde voor woordspel. Ook het experiment lag hem na aan het hart. Burssens bleef dat experiment altijd trouw, aanvankelijk als revolutionair expressionist, in zijn latere jaren als dichter van zogenaamde experimentele belijdenislyriek.
1927: Richtte in Antwerpen een handelszaak op die in 1938 zou uitgroeien tot de firma Lavandia, een zeep- en drogerijenbedrijf in Antwerpen, die hij tot 1961 heeft geleid.
Met Alles is mogelijk in een gedicht verschijnt voor het eerst een echt volledige uitgave van het werk van Burssens in een fraaie editie. Deze Verzamelde verzen 1914-1965 bevat niet alleen alle bundels, ook alle verspreid gepubliceerde, maar ongebundeld gebleven gedichten zijn opgenomen. Bovendien worden hier in primeur de ongepubliceerde gedichten uit Burssens’ nalatenschap afgedrukt.
Matthijs de Ridder tekende voor deze editie. Hij schreef bovendien een uitgebreid en informatief nawoord, onder de titel ’Weg met Gaston Burssens! (gaston burssens is een potvis) Leve Gaston Burssens!’, over Burssens’ activistische poëtica. De dichter komt in dit nawoord naar voren als een Vlaamse literaire revolutionair en een onverbeterlijke nonconformist.
bron: Louis Paul Boon documentatiecentrum
1.5.2.6.12.1.2.2.3.2 Aimé (Amaat), François, Stefanie Burssens is geboren op woensdag 1 september 1897 in Dendermonde, zoon van Petrus Joannes Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.3) en Maria Hélèna Peé. Aimé is overleden op donderdag 20 oktober 1983 in Gent, 86 jaar oud.
Notitie bij Aimé: Proffesor aan de RUG
Auteur van talrijke studies over Afrika
A. Burssens volbracht zijn middelbare studies aan het Koninklijk Atheneum te Mechelen.
Toen de eerste wereldoorlog uitbrak, meldde hij zich als vrijwilliger. Hij maakte de ganse wereldoorlog mee en nam vervolgens deel aan de bezetting van het Rijngebied.
Hij studeerde Germaanse filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven, en promoveerde in 1923 tot Doctor in de Letteren en Wijsbegeerte. In 1925 werd hij uitgeroepen tot Laureaat van de Universitaire Wedstrijd.
Taalkundige en specialist Afrikaanse talen Amaat Burssens was gepassioneerd door Afrikaanse talen en culturen en stond in 1958 aan de wieg van de opleiding Afrikanistiek aan de Universiteit Gent. De dagboeken, foto’s, geluidsopnames en taalkundige notities van zijn acht expeditiereizen naar Belgisch Congo en zijn persoonlijke bibliotheek zijn vandaag een onschatbare historische, antropologische, taalkundige en literaire bron.
Taalkwesties in Congo
Tijdens de Eerste Wereldoorlog trekt de adolescent Amaat Burssens als vrijwilliger naar het IJzerfront. In diezelfde periode studeert zijn oudere broer Gaston aan de door de Duitse bezetter vernederlandste Universiteit van Gent en wordt hier achteraf voor veroordeeld. Na de oorlog studeert Amaat Burssens Germaanse filologie in Leuven. Hij volgt in de jaren 1920 cursussen aan de Koloniale Hogeschool en is werkzaam in het middelbaar onderwijs. In deze periode schaart hij zich als Vlaamsgezinde ook achter de eis voor een volledige vernederlandsing van de Universiteit Gent. Tussen 1923 en 1928 correspondeert Burssens met ex-hoofdbibliothecaris Willem De Vreese over onder andere middelnederlandse geschriften. De Vreese bevindt zich op dat moment in Rotterdam na zijn activistische betrokkenheid bij de vernederlandste Gentse universiteit tijdens WO I.
De Belgische taalproblematiek wordt in deze tijd ook geëxporteerd naar Belgisch Congo. Ook Burssens laat in deze kwestie van zich spreken. In 1929, na zijn eerste taalkundige onderzoekreis in Congo in 1924, publiceert hij onder het pseudoniem A.B. van der Weerelt het non-fictieverslag Een Vlaming op reis door Kongo. Hierin richt hij zich onder andere tegen het Franstalige koloniale apparaat en pleit hij ervoor om het Nederlands als evenwaardige taal in Congo te verspreiden. Deze ideeën zullen ook meespelen in zijn betrokkenheid bij de Koloniale Universitaire Studiekring en Congo Commissie van de universiteit opgericht net na WO II. Burssens is in deze periode een overtuigd flamingant, een kenmerk dat hij deelt met bijvoorbeeld landbouwkundige Lode De Wilde en met Jef Van Bilsen die vanaf de jaren 1960 van groot belang zal zijn voor de studie van ontwikkelingssamenwerking aan de Universiteit Gent.
Luba-specialist
In 1926 vangt Burssens carrière als expert Afrikaanse linguïstiek aan de Universiteit Gent aan. Meer bepaald binnen de (weinig populaire) licentie Handels- en Koloniale Wetenschappen aan de Bijzondere Handelsschool, verbonden aan de rechtenfaculteit. Als Luba-specialist geeft hij er cursussen in de Bantoe- en Soedantalen. Vanaf 1938 verzorgt hij de cursus Een belangrijke inlandse taal aan dezelfde instelling die ondertussen de Hogere School voor Handels- en Economische Wetenschappen heet. Net voor Wereldoorlog II breidt zijn opdracht aan de rechtenfaculteit uit met de vakken Vraagstukken van koloniale politiek en Beginselen van de antropologie en etnologie. In 1954 wordt Burssens directeur van het Seminarie voor Negro-Afrikaanse Taal- en Letterkunde aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte.
Opmerkelijk is dat de al matige interesse van Gentse studenten voor het koloniale in deze decennia nog meer tanende is, wat te zien is aan het aantal studenten dat de vakken opneemt. Om de interesse van studenten te wekken richt de universitaire Congo Commissie in 1955 een subcommissie op die de mogelijkheid van een Interfacultair Instituut voor Afrikaanse Wetenschappen moet bestuderen. Dit autonoom instituut moet Gentse studenten voorbereiden op een koloniale administratieve of universitaire carrière door een breed opgevatte extra licentiaatsopleiding met onder meer Afrikaanse talen, etnografie, geschiedenis, economie, hygiëne en landbouwkunde aan te bieden. Burssens krijgt de leiding over de subcommissie, maar de poging kent geen succes. Er is een gebrek aan financiering vanuit het ministerie en er bestaat weinig enthousiasme binnen de verschillende faculteiten. Burssens is op dat moment samen met Frans Olbrechts een van de weinige professoren aan de UGent die zijn carrière volledig wil wijden aan de koloniale zaak.
Koloniaal web
Ondertussen nestelt Burssens zich naast zijn universitaire habitat ook in het netwerk van nationale en internationale koloniale organisaties van zijn tijd. Hij wordt onder andere lid van het Koninklijk Belgisch Koloniaal Instituut (1940), van de Commissie voor Etnologie (1947), van de Parijse Société des Africanistes, van de Commissie voor Afrikaanse Taalkunde van het Ministerie van Belgisch-Kongo en Ruanda-Urundi (1950), professor aan de Koloniale Hogeschool, lid van de Hoge Raad van het Onderwijs in Kongo (1955), van de Koninklijke Academie voor Koloniale Wetenschappen (1956) en van het International Committee for Traditional African Literature (1956). Door zijn expertise in Afrikaanse talen, ervaring met veldwerk en koloniale contacten vormt Burssens tijdens de koloniale periode een centrale spil in het koloniale onderzoek en onderwijs aan de Universiteit Gent.
Grondlegger Afrikanistiek
Het verwondert niet dat Burssens niet opgeeft na de mislukte poging om een Interfacultair Instituut voor Afrikaanse Wetenschappen op te richten. In 1957 is hij een van de drijvende krachten achter de oprichting van het Hoger Instituut voor Oosterse, Oost-Europese en Afrikaanse Taalkunde en Geschiedenis (HIOOATG) aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte. De Afrika-opleiding van het instituut centraliseert vakken met betrekking tot onder meer Afrikaanse taalkunde, (kunst)geschiedenis en etnologie die voordien verspreid over de universiteit te vinden waren.
Slechts een handvol voltijdse studenten schrijft zich in de eerste jaren in voor het programma. Burssens doceert zes vakken met betrekking tot Afrikaanse talen en taalkunde en ligt zo aan de basis van de richting Afrikanistiek aan de UGent. In de beginjaren ligt de focus heel sterk op taalkunde. Tien jaar later krijgen studenten de keuze uit een taalkundige of cultuurhistorische afstudeerrichting. In de decennia die volgen groeit het programma uit tot een veelzijdige opleiding Afrikaanse studies.
Congoreizen
Amaat Burssens verwerft zijn taalkundige expertise tijdens zijn vele reizen naar Belgisch Congo. Net zoals antropoloog en kunstwetenschapper Frans Olbrechts vangt Burssens zijn expeditiereizen aan in de jaren 1920. Burssens onderneemt zijn eerste expeditiereis in 1924 voor taalkundig onderzoek naar het Tshiluba in de provincie Kasaï. Het duurt meer dan tien jaar vooraleer hij opnieuw naar Congo trekt: in 1937 verblijft hij onder andere in de provincies Kasaï en Katanga om respectievelijk het Tshiluba en Kiluba te bestuderen. De productiefste reisperiode vindt plaats tussen 1949 en 1959, met zes wetenschappelijke reizen. Hij voert onder andere linguïstisch en etnologisch onderzoek in Kivu en Ituri, maar ook in het Belgische trustgebied Ruanda-Urundi. Tijdens zijn twee reizen in 1957, in het kader van zijn lidmaatschap van de examencommissie van de Universiteit Lovanium in Leopoldstad, bestudeert hij het Kikongo.
Burssens raakt uiteraard ook betrokken bij het door de Universiteit Gent opgerichte Ganda-Congo. Hij bereidt de prospectiereis van de interdisciplinaire commissie in de zomer van 1958 naar het Ituri-district voor. Zelf neemt hij de leiding van de werkgroep taalkunde en antropologie op zich. In het kader hiervan gaat hij zelf op prospectietocht in Mahalik, een streek in het noordoosten van Congo nabij het Albertmeer, om de taal- en volkenkundige toestand in kaart te brengen.
Foto’s, geluidsopnames en dagboeken
Amaat Burssens documenteert tijdens zijn onderzoekreizen naar koloniaal Congo aan de lopende band en laat zo veel interessant bronnenmateriaal na. Hij houdt onder andere dagboeken bij en maakt taalkundige notities, geluidsopnames en foto’s. Bijna duizend foto’s van zijn tweede reis in 1937 in Kasaï en Katanga zijn in de bibliotheekcollectie van de UGent terug te vinden en bieden een schat aan historische, antropologische, landschaps- en kunsthistorische informatie. Hieronder bevinden zich ook reeksen van naakte vrouwen. Deze iconografie was heel populair tijdens de koloniale periode, maar getuigt volgens sommige hedendaagse onderzoekers vooral van een erotisch-exotiserende blik. Burssens gebruikt de foto’s ook in zijn geïllustreerd reisverslag Wako-Moyo: Zuidoost-Kongo in de lens uit 1943. Op diezelfde reis maakt Burssens ook klankopnames van Afrikaanse talen. Hij gebruikt hiervoor wasrollen, een van de eerste methodes om geluid op te nemen en af te spelen. De 92 broze wasrollen met Burssens’ etno-linguïstische opnames bevinden zich tachtig jaar later in de Boekentoren en zijn in 2016 gedigitaliseerd door het Vlaams Instituut voor Archivering (VIAA).
De dagboeken die Burssens bijhoudt tijdens zijn reizen zijn eveneens een rijke bron. Geschreven over een periode van meer dan drie decennia bieden ze een unieke blik op de kolonie en de aanloop naar de onafhankelijkheid in 1960. Burssens geeft ons een inkijk in het dagelijks leven in Congo, de verhoudingen tussen blank en zwart, koloniale percepties, ervaringen van Congolezen in België, koloniale en Congolese politieke ontwikkelingen, communautaire spanningen tussen Frans- en Nederlandstaligen en de werking van koloniale universitaire instellingen. Het nagelaten archief van Burssens blijft tot op heden grotendeels onbestudeerd.
Publicist en bibliofiel
Burssens’ interesses zijn veelzijdig. Hij verzamelt en publiceert bijvoorbeeld ook Congolese sprookjes. De Vlaamsvoelendheid van Burssens is niet vreemd aan deze waardering voor de lokale cultuur. Maar Burssens’ passies beperken zich niet tot Afrikaanse talen en culturen. Ook Vlaamse en Nederlandse koloniale literatuur dragen zijn interesse weg. In 1934 richt hij het wetenschappelijke tijdschrift Kongo-Overzee op en wordt er hoofdredacteur van. Meer dan twintig jaar lang verschijnen hierin bijdragen van Congo-specialisten uit verschillende disciplines, eerst enkel in het Nederlands maar na WO II ook in andere talen. Ook Frans Olbrechts publiceert in het tijdschrift. Zo lezen we er bijvoorbeeld een verslag over Olbrechts’ Ivoorkust-expeditie van 1938-39. In het tijdschrift verschijnen ook bijdragen over koloniale literatuur. In 1938 richt Burssens ook de Kongo-Overzee Bibliotheek op. In deze reeks verschijnt onder andere in 1946 het beroemde boek Bantoe-filosofie van de Belgische missionaris Placide Tempels. Dit werk schetst een complexe Afrikaanse metafysica en weerlegt zo de op dat moment courante visie dat Afrikaanse religies ’primitief’ zouden zijn en dat filosofie in Afrika niet zou bestaan.
Na zijn emeritaat in 1967 blijft Burssens verder publiceren over Afrikaanse taalkunde en Nederlandstalige literatuur. Daarnaast verzamelt hij heel zijn leven lang romans en verhalenbundels die zich in Congo afspelen. Zo komt het dat na Burssens’ overlijden in 1983 meer dan 300 bijeengebrachte literaire werken worden geïnventariseerd door zijn opvolger Marcel Van Spaandonck.
Bron:
Davy Verbeke
Vakgroep Geschiedenis UGent
16 maart 2017
Aimé:Auteur van talrijke studies over Afrika
A. Burssens volbracht zijn middelbare studies aan het Koninklijk Atheneum te Mechelen.
Toen de eerste wereldoorlog uitbrak, meldde hij zich als vrijwilliger. Hij maakte de ganse wereldoorlog mee en nam vervolgens deel aan de bezetting van het Rijngebied.
Hij studeerde Germaanse filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven, en promoveerde in 1923 tot Doctor in de Letteren en Wijsbegeerte. In 1925 werd hij uitgeroepen tot Laureaat van de Universitaire Wedstrijd.
Taalkundige en specialist Afrikaanse talen Amaat Burssens was gepassioneerd door Afrikaanse talen en culturen en stond in 1958 aan de wieg van de opleiding Afrikanistiek aan de Universiteit Gent. De dagboeken, foto’s, geluidsopnames en taalkundige notities van zijn acht expeditiereizen naar Belgisch Congo en zijn persoonlijke bibliotheek zijn vandaag een onschatbare historische, antropologische, taalkundige en literaire bron.
Taalkwesties in Congo
Tijdens de Eerste Wereldoorlog trekt de adolescent Amaat Burssens als vrijwilliger naar het IJzerfront. In diezelfde periode studeert zijn oudere broer Gaston aan de door de Duitse bezetter vernederlandste Universiteit van Gent en wordt hier achteraf voor veroordeeld. Na de oorlog studeert Amaat Burssens Germaanse filologie in Leuven. Hij volgt in de jaren 1920 cursussen aan de Koloniale Hogeschool en is werkzaam in het middelbaar onderwijs. In deze periode schaart hij zich als Vlaamsgezinde ook achter de eis voor een volledige vernederlandsing van de Universiteit Gent. Tussen 1923 en 1928 correspondeert Burssens met ex-hoofdbibliothecaris Willem De Vreese over onder andere middelnederlandse geschriften. De Vreese bevindt zich op dat moment in Rotterdam na zijn activistische betrokkenheid bij de vernederlandste Gentse universiteit tijdens WO I.
De Belgische taalproblematiek wordt in deze tijd ook geëxporteerd naar Belgisch Congo. Ook Burssens laat in deze kwestie van zich spreken. In 1929, na zijn eerste taalkundige onderzoekreis in Congo in 1924, publiceert hij onder het pseudoniem A.B. van der Weerelt het non-fictieverslag Een Vlaming op reis door Kongo. Hierin richt hij zich onder andere tegen het Franstalige koloniale apparaat en pleit hij ervoor om het Nederlands als evenwaardige taal in Congo te verspreiden. Deze ideeën zullen ook meespelen in zijn betrokkenheid bij de Koloniale Universitaire Studiekring en Congo Commissie van de universiteit opgericht net na WO II. Burssens is in deze periode een overtuigd flamingant, een kenmerk dat hij deelt met bijvoorbeeld landbouwkundige Lode De Wilde en met Jef Van Bilsen die vanaf de jaren 1960 van groot belang zal zijn voor de studie van ontwikkelingssamenwerking aan de Universiteit Gent.
Luba-specialist
In 1926 vangt Burssens carrière als expert Afrikaanse linguïstiek aan de Universiteit Gent aan. Meer bepaald binnen de (weinig populaire) licentie Handels- en Koloniale Wetenschappen aan de Bijzondere Handelsschool, verbonden aan de rechtenfaculteit. Als Luba-specialist geeft hij er cursussen in de Bantoe- en Soedantalen. Vanaf 1938 verzorgt hij de cursus Een belangrijke inlandse taal aan dezelfde instelling die ondertussen de Hogere School voor Handels- en Economische Wetenschappen heet. Net voor Wereldoorlog II breidt zijn opdracht aan de rechtenfaculteit uit met de vakken Vraagstukken van koloniale politiek en Beginselen van de antropologie en etnologie. In 1954 wordt Burssens directeur van het Seminarie voor Negro-Afrikaanse Taal- en Letterkunde aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte.
Opmerkelijk is dat de al matige interesse van Gentse studenten voor het koloniale in deze decennia nog meer tanende is, wat te zien is aan het aantal studenten dat de vakken opneemt. Om de interesse van studenten te wekken richt de universitaire Congo Commissie in 1955 een subcommissie op die de mogelijkheid van een Interfacultair Instituut voor Afrikaanse Wetenschappen moet bestuderen. Dit autonoom instituut moet Gentse studenten voorbereiden op een koloniale administratieve of universitaire carrière door een breed opgevatte extra licentiaatsopleiding met onder meer Afrikaanse talen, etnografie, geschiedenis, economie, hygiëne en landbouwkunde aan te bieden. Burssens krijgt de leiding over de subcommissie, maar de poging kent geen succes. Er is een gebrek aan financiering vanuit het ministerie en er bestaat weinig enthousiasme binnen de verschillende faculteiten. Burssens is op dat moment samen met Frans Olbrechts een van de weinige professoren aan de UGent die zijn carrière volledig wil wijden aan de koloniale zaak.
Koloniaal web
Ondertussen nestelt Burssens zich naast zijn universitaire habitat ook in het netwerk van nationale en internationale koloniale organisaties van zijn tijd. Hij wordt onder andere lid van het Koninklijk Belgisch Koloniaal Instituut (1940), van de Commissie voor Etnologie (1947), van de Parijse Société des Africanistes, van de Commissie voor Afrikaanse Taalkunde van het Ministerie van Belgisch-Kongo en Ruanda-Urundi (1950), professor aan de Koloniale Hogeschool, lid van de Hoge Raad van het Onderwijs in Kongo (1955), van de Koninklijke Academie voor Koloniale Wetenschappen (1956) en van het International Committee for Traditional African Literature (1956). Door zijn expertise in Afrikaanse talen, ervaring met veldwerk en koloniale contacten vormt Burssens tijdens de koloniale periode een centrale spil in het koloniale onderzoek en onderwijs aan de Universiteit Gent.
Grondlegger Afrikanistiek
Het verwondert niet dat Burssens niet opgeeft na de mislukte poging om een Interfacultair Instituut voor Afrikaanse Wetenschappen op te richten. In 1957 is hij een van de drijvende krachten achter de oprichting van het Hoger Instituut voor Oosterse, Oost-Europese en Afrikaanse Taalkunde en Geschiedenis (HIOOATG) aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte. De Afrika-opleiding van het instituut centraliseert vakken met betrekking tot onder meer Afrikaanse taalkunde, (kunst)geschiedenis en etnologie die voordien verspreid over de universiteit te vinden waren.
Slechts een handvol voltijdse studenten schrijft zich in de eerste jaren in voor het programma. Burssens doceert zes vakken met betrekking tot Afrikaanse talen en taalkunde en ligt zo aan de basis van de richting Afrikanistiek aan de UGent. In de beginjaren ligt de focus heel sterk op taalkunde. Tien jaar later krijgen studenten de keuze uit een taalkundige of cultuurhistorische afstudeerrichting. In de decennia die volgen groeit het programma uit tot een veelzijdige opleiding Afrikaanse studies.
Congoreizen
Amaat Burssens verwerft zijn taalkundige expertise tijdens zijn vele reizen naar Belgisch Congo. Net zoals antropoloog en kunstwetenschapper Frans Olbrechts vangt Burssens zijn expeditiereizen aan in de jaren 1920. Burssens onderneemt zijn eerste expeditiereis in 1924 voor taalkundig onderzoek naar het Tshiluba in de provincie Kasaï. Het duurt meer dan tien jaar vooraleer hij opnieuw naar Congo trekt: in 1937 verblijft hij onder andere in de provincies Kasaï en Katanga om respectievelijk het Tshiluba en Kiluba te bestuderen. De productiefste reisperiode vindt plaats tussen 1949 en 1959, met zes wetenschappelijke reizen. Hij voert onder andere linguïstisch en etnologisch onderzoek in Kivu en Ituri, maar ook in het Belgische trustgebied Ruanda-Urundi. Tijdens zijn twee reizen in 1957, in het kader van zijn lidmaatschap van de examencommissie van de Universiteit Lovanium in Leopoldstad, bestudeert hij het Kikongo.
Burssens raakt uiteraard ook betrokken bij het door de Universiteit Gent opgerichte Ganda-Congo. Hij bereidt de prospectiereis van de interdisciplinaire commissie in de zomer van 1958 naar het Ituri-district voor. Zelf neemt hij de leiding van de werkgroep taalkunde en antropologie op zich. In het kader hiervan gaat hij zelf op prospectietocht in Mahalik, een streek in het noordoosten van Congo nabij het Albertmeer, om de taal- en volkenkundige toestand in kaart te brengen.
Foto’s, geluidsopnames en dagboeken
Amaat Burssens documenteert tijdens zijn onderzoekreizen naar koloniaal Congo aan de lopende band en laat zo veel interessant bronnenmateriaal na. Hij houdt onder andere dagboeken bij en maakt taalkundige notities, geluidsopnames en foto’s. Bijna duizend foto’s van zijn tweede reis in 1937 in Kasaï en Katanga zijn in de bibliotheekcollectie van de UGent terug te vinden en bieden een schat aan historische, antropologische, landschaps- en kunsthistorische informatie. Hieronder bevinden zich ook reeksen van naakte vrouwen. Deze iconografie was heel populair tijdens de koloniale periode, maar getuigt volgens sommige hedendaagse onderzoekers vooral van een erotisch-exotiserende blik. Burssens gebruikt de foto’s ook in zijn geïllustreerd reisverslag Wako-Moyo: Zuidoost-Kongo in de lens uit 1943. Op diezelfde reis maakt Burssens ook klankopnames van Afrikaanse talen. Hij gebruikt hiervoor wasrollen, een van de eerste methodes om geluid op te nemen en af te spelen. De 92 broze wasrollen met Burssens’ etno-linguïstische opnames bevinden zich tachtig jaar later in de Boekentoren en zijn in 2016 gedigitaliseerd door het Vlaams Instituut voor Archivering (VIAA).
De dagboeken die Burssens bijhoudt tijdens zijn reizen zijn eveneens een rijke bron. Geschreven over een periode van meer dan drie decennia bieden ze een unieke blik op de kolonie en de aanloop naar de onafhankelijkheid in 1960. Burssens geeft ons een inkijk in het dagelijks leven in Congo, de verhoudingen tussen blank en zwart, koloniale percepties, ervaringen van Congolezen in België, koloniale en Congolese politieke ontwikkelingen, communautaire spanningen tussen Frans- en Nederlandstaligen en de werking van koloniale universitaire instellingen. Het nagelaten archief van Burssens blijft tot op heden grotendeels onbestudeerd.
Publicist en bibliofiel
Burssens’ interesses zijn veelzijdig. Hij verzamelt en publiceert bijvoorbeeld ook Congolese sprookjes. De Vlaamsvoelendheid van Burssens is niet vreemd aan deze waardering voor de lokale cultuur. Maar Burssens’ passies beperken zich niet tot Afrikaanse talen en culturen. Ook Vlaamse en Nederlandse koloniale literatuur dragen zijn interesse weg. In 1934 richt hij het wetenschappelijke tijdschrift Kongo-Overzee op en wordt er hoofdredacteur van. Meer dan twintig jaar lang verschijnen hierin bijdragen van Congo-specialisten uit verschillende disciplines, eerst enkel in het Nederlands maar na WO II ook in andere talen. Ook Frans Olbrechts publiceert in het tijdschrift. Zo lezen we er bijvoorbeeld een verslag over Olbrechts’ Ivoorkust-expeditie van 1938-39. In het tijdschrift verschijnen ook bijdragen over koloniale literatuur. In 1938 richt Burssens ook de Kongo-Overzee Bibliotheek op. In deze reeks verschijnt onder andere in 1946 het beroemde boek Bantoe-filosofie van de Belgische missionaris Placide Tempels. Dit werk schetst een complexe Afrikaanse metafysica en weerlegt zo de op dat moment courante visie dat Afrikaanse religies ’primitief’ zouden zijn en dat filosofie in Afrika niet zou bestaan.
Na zijn emeritaat in 1967 blijft Burssens verder publiceren over Afrikaanse taalkunde en Nederlandstalige literatuur. Daarnaast verzamelt hij heel zijn leven lang romans en verhalenbundels die zich in Congo afspelen. Zo komt het dat na Burssens’ overlijden in 1983 meer dan 300 bijeengebrachte literaire werken worden geïnventariseerd door zijn opvolger Marcel Van Spaandonck.
Bron:
Davy Verbeke
Vakgroep Geschiedenis UGent
16 maart 2017
(1) trouwde, 26 jaar oud, op woensdag 23 april 1924 in Schaarbeek met Gabriëlle, Augusta, Josephina Janssens, 24 jaar oud. Gabriëlle, is geboren op zaterdag 14 oktober 1899 in Mechelen. Gabriëlle, is overleden op zaterdag 7 augustus 1948 in Melle, 48 jaar oud.
(2) trouwde, 55 jaar oud, op vrijdag 20 februari 1953 in Mariakerke met Lizetta, Augusta, Lodewijk Janssens, 51 jaar oud. Lizetta, is geboren op maandag 19 augustus 1901 in Mechelen. Lizetta, is overleden op zondag 12 juli 1964 in Gent, 62 jaar oud.
Kinderen van Aimé en Gabriëlle,:
1 Jan, Pieter, Elisabeth Burssens, geboren op zaterdag 27 juni 1925 in Mechelen. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.3.2.1.
2 Herman Burssens [1.5.2.6.12.1.2.2.3.2.2], geboren in 1927 in Gentbrugge. Herman is overleden in 2016, 88 of 89 jaar oud.
Notitie bij Herman: Herman Burssens is emeritus professor Afrikaanse kunst- en cultuurgeschiedenis Universiteit Gent en voormalig directeur-diensthoofd van het Seminarie voor Etnische Kunst en van het Seminarie voor Afrikaanse Cultuurgeschiedenis. Hij is auteur van een negentigtal publicaties met betrekking tot de kunsten en culturen van Afrika.
1.5.2.6.12.1.2.2.3.3 Simonne, Aline, Gustave Burssens is geboren op donderdag 5 april 1900 in Sint Gillis Dendermonde, dochter van Petrus Joannes Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.3) en Maria Hélèna Peé. Simonne, is overleden op dinsdag 3 september 1963 in Mechelen, 63 jaar oud. Simonne, trouwde, 25 jaar oud, op maandag 25 mei 1925 in Mechelen met Josephus, Maria, Cornelius Uytterhoeven, 29 jaar oud. Josephus, is geboren op woensdag 31 juli 1895 in Berchem. Josephus, is overleden op vrijdag 14 april 1972 in Tienen, 76 jaar oud.
Kind van Simonne, en Josephus,:
1 Walter, Paul Uytterhoeven, geboren op zaterdag 5 juli 1930 in Mechelen. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.3.3.1.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.1 Carolus, Ludovicus Burssens is geboren op zaterdag 17 augustus 1895 in Dendermonde, zoon van Petrus, Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4) en Florentia, Victorina Moernaut. Carolus, is overleden op dinsdag 24 december 1963 in Dendermonde, 68 jaar oud. Hij is begraven in Dendermonde-Appels, Prov. Oost-Vlaanderen, België.
Notitie bij Carolus,: Beroepsmilitair
Carolus,:
(1) trouwde, 22 of 23 jaar oud, in 1918 in Orival (Frankrijk) met Ludovica, Joanna Pets, 24 of 25 jaar oud. Ludovica, is geboren op donderdag 20 april 1893 in Dendermonde, dochter van Carolus Ludovicus Pets en Joanna Sanders. Ludovica, is overleden op zondag 5 januari 1958 in Dendermonde, 64 jaar oud.
(2) trouwde, 63 jaar oud, op zaterdag 1 augustus 1959 in Dendermonde met Anna, Charlotta Raes, 59 jaar oud. Anna, is geboren op maandag 4 juni 1900 in Sint Gillis Dendermonde, dochter van Emiel Raes en Delphina Helena van Haut. Anna, is overleden op zondag 4 augustus 1974 in Dendermonde, 74 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.2 Joanna, Alfonsina Burssens is geboren op zaterdag 25 december 1897 in Dendermonde, dochter van Petrus, Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4) en Florentia, Victorina Moernaut. Joanna, is overleden op vrijdag 7 juli 1989 in Moerzeke, 91 jaar oud. Joanna, trouwde, 26 jaar oud, op zaterdag 14 juni 1924 in Grembergen met Gustaaf De Wilde, 27 jaar oud. Gustaaf is geboren op vrijdag 19 maart 1897 in Grembergen. Gustaaf is overleden op donderdag 5 juli 1973 in Grembergen, 76 jaar oud.
Beroep:
| schoenmaker |
Kind van Joanna, en Gustaaf:
1 Edward De Wilde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.2.1.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.4 Juliette, Albertine Burssens is geboren op maandag 29 april 1901 in Grembergen (dendermonde), dochter van Petrus, Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4) en Florentia, Victorina Moernaut. Juliette, is overleden op donderdag 19 oktober 1967 in Grembergen, 66 jaar oud. Juliette,:
(1) trouwde, 21 jaar oud, op zaterdag 22 juli 1922 in Grembergen met Alois De Koning, 25 jaar oud. Alois is geboren op dinsdag 9 februari 1897 in Grembergen. Alois is overleden op zaterdag 5 april 1930 in Grembergen, 33 jaar oud.
(2) trouwde, 29 jaar oud, op zaterdag 24 januari 1931 in Grembergen met Frederik, Adolf De Koning, 29 jaar oud. Frederik, is geboren op donderdag 24 oktober 1901 in Grembergen. Frederik, is overleden op maandag 6 maart 1967 in Grembergen, 65 jaar oud.
Kind van Juliette, en Frederik,:
1 Charel De Koning, geboren op zondag 15 mei 1932 in Grembergen. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.4.1.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.6 Maria Burssens is geboren op zaterdag 30 mei 1903 in Grembergen, dochter van Petrus, Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4) en Florentia, Victorina Moernaut. Maria is overleden op donderdag 12 november 1970 in Dendermonde, 67 jaar oud. Maria trouwde, 25 jaar oud, op zaterdag 2 juni 1928 in Grembergen met Paulus, Mauritius Van Breda, 30 jaar oud. Paulus, is geboren op zaterdag 6 november 1897 in Hamme.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7 Alfons, Leopold Burssens is geboren op zondag 22 september 1907 in Dendermonde, zoon van Petrus, Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4) en Florentia, Victorina Moernaut. Alfons, is overleden op dinsdag 11 maart 1980 in Dendermonde, 72 jaar oud. Alfons, trouwde, 21 jaar oud, op maandag 11 februari 1929 in Grembergen met Yvonne, Maria Van de Veken, 19 jaar oud. Yvonne, is geboren op vrijdag 28 mei 1909 in Grembergen, dochter van Adolf Van de Veken en Clementina De Bruyne. Yvonne, is overleden, 72 jaar oud. Zij is begraven op vrijdag 4 december 1981 in Grembergen.
Kinderen van Alfons, en Yvonne,:
1 Marcellis, Adolf Burssens, geboren op zondag 28 april 1929 in Grembergen. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.
2 Frans Damiaan Burssens, geboren op vrijdag 5 januari 1934 in Grembergen. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.
3 Marc, Victor, François Burssens, geboren op donderdag 30 augustus 1951 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.3.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.8 Emerencia, Leontina Burssens is geboren op donderdag 2 juni 1910 in Dendermonde, dochter van Petrus, Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4) en Florentia, Victorina Moernaut. Emerencia, is overleden in 1985, 74 of 75 jaar oud. Emerencia, trouwde, 23 jaar oud, op zaterdag 3 juni 1933 in Grembergen met Pieter De Koning, 24 jaar oud. Pieter is geboren op zondag 30 mei 1909 in Grembergen, zoon van Emiel Pieter De Koning en Margareta Alfonsina Audenaert. Pieter is overleden op zondag 25 november 1979 in Dendermonde, 70 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.9 Rosalia, Julietta Burssens is geboren op donderdag 28 november 1912 in Dendermonde, dochter van Petrus, Franciscus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4) en Florentia, Victorina Moernaut. Rosalia, trouwde, 19 jaar oud, op zaterdag 27 augustus 1932 in Grembergen met Eugeen, Alfons De Loose, 21 jaar oud. Eugeen, is geboren op dinsdag 22 november 1910 in Courcelles.
Kind van Rosalia, en Eugeen,:
1 De Loose. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.9.1.
1.5.2.6.12.1.2.2.9.1 Jozef Burssens, zoon van Julianus Petrus Paulus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9) en Elisa Maria Veyt.
Notitie bij Jozef: beroep = loodgieter
overleden aan hersentumor
Jozef trouwde met Theodora Maria Gerardina Van de Voorde. Theodora is geboren op vrijdag 6 augustus 1926. overleden aan hersentumor
Kinderen van Jozef en Theodora:
2 Veerle Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2.
3 Geert Burssens, geboren op zondag 24 januari 1954. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.3.
4 Lieve Burssens, geboren op donderdag 1 maart 1956. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.4.
1.5.2.6.12.1.2.2.9.2 Edward Burssens, zoon van Julianus Petrus Paulus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9) en Elisa Maria Veyt.
Kind van Edward uit onbekende relatie:
1 Dirk Burssens [1.5.2.6.12.1.2.2.9.2.1].
Notitie bij Dirk: artikel uit het Laatste Nieuws van 2017
Landelijke Gilde zorgt voor folk in de tuin
De Landelijke Gilde van Grembergen heeft er een eerste editie ‘F(V)olk in de Tuin’ opzitten. Het evenement werd alvast heel goed gesmaakt. In de tuin van Peter de Caluwé en Dirk Burssens, aan de Reynoutstraat in Grembergen, daagden heel wat liefhebbers van een gezellige avond en folkmuziek op. “De muziekband Roots zorgde voor de vrolijke noten, wij voor drank, een hippe loungebar met cava, gin en whisky en enkele foodtrucks. Fish en chips, broodje entrecote op de bbq en worsten zorgen voor een bourgondisch karakter”, zegt Alain Van de Voorde, voorzitter van de Landelijke Gilde Grembergen. “We zijn alvast blij dat er heel wat volk voor onze folk opdaagde.”
Landelijke Gilde zorgt voor folk in de tuin
De Landelijke Gilde van Grembergen heeft er een eerste editie ‘F(V)olk in de Tuin’ opzitten. Het evenement werd alvast heel goed gesmaakt. In de tuin van Peter de Caluwé en Dirk Burssens, aan de Reynoutstraat in Grembergen, daagden heel wat liefhebbers van een gezellige avond en folkmuziek op. “De muziekband Roots zorgde voor de vrolijke noten, wij voor drank, een hippe loungebar met cava, gin en whisky en enkele foodtrucks. Fish en chips, broodje entrecote op de bbq en worsten zorgen voor een bourgondisch karakter”, zegt Alain Van de Voorde, voorzitter van de Landelijke Gilde Grembergen. “We zijn alvast blij dat er heel wat volk voor onze folk opdaagde.”
1.5.2.6.12.1.2.2.9.3 Agnes Burssens, dochter van Julianus Petrus Paulus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9) en Elisa Maria Veyt. Agnes trouwde met Louis Moens.
1.5.2.6.12.1.2.3.2.1 Augusta Bursens is geboren op zaterdag 29 februari 1896 in Aalst, dochter van Theophilus Paulus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.3.2) en Joanna Waegemans. Augusta:
(1) trouwde, 22 jaar oud, op woensdag 24 juli 1918 in Aalst met Oscar Verbeek, 21 jaar oud. Oscar is geboren op maandag 19 juli 1897 in Erpe. Oscar is overleden op zondag 20 maart 1949 in Aalst, 51 jaar oud.
(2) trouwde, 54 jaar oud, op vrijdag 5 mei 1950 in Sint Gillis Dendermonde met Camiel Clement Buijens, 53 of 54 jaar oud. Camiel is geboren in 1896. Camiel is overleden in 1967, 70 of 71 jaar oud.
Kind van Augusta en Oscar:
1 Theophile François Verbeek. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.3.2.1.1.
1.5.2.6.12.1.2.3.2.3 Odilla Bursens is geboren op zaterdag 17 maart 1900 in Aalst, dochter van Theophilus Paulus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.3.2) en Joanna Waegemans. Odilla trouwde met Isidoor Casimir Stuerebaut. Isidoor is geboren op vrijdag 20 augustus 1897 in Aalst. Isidoor is overleden op vrijdag 9 juli 1971 in Aalst, 73 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.3.1.4.1 Leonia Maria Bursens is geboren op maandag 15 mei 1899 in Dendermonde, dochter van Alfons, Leopold Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.4) en Elisa Francisca Vanden Abeele. Leonia is overleden op maandag 16 mei 1983 in Dendermonde, 84 jaar oud. Leonia trouwde, 30 jaar oud, op zaterdag 8 februari 1930 in Sint Gillis Dendermonde met Petrus Aloysius Mannaert, 33 jaar oud. Petrus is geboren op zondag 2 augustus 1896 in Sint Gillis Dendermonde. Petrus is overleden op maandag 1 december 1947 in Aalst, 51 jaar oud.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.2 René Alfons Desiré Burssens is geboren op woensdag 8 augustus 1900 in Dendermonde, zoon van Gustaaf Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5) en Florentine Marie Raimond Temmerman. René is overleden op donderdag 26 oktober 1967 in Dendermonde, 67 jaar oud. René trouwde, 23 jaar oud, op zaterdag 25 augustus 1923 in Sint Gillis Dendermonde met Carola Stefania Mannaert, 21 jaar oud. Carola is geboren op zaterdag 2 augustus 1902 in Sint Gillis Dendermonde. Carola is overleden op donderdag 17 november 1977 in Zele, 75 jaar oud.
Kinderen van René en Carola:
1 Gustaaf Johannes Irma Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1.
2 Jan Florent Raymond Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.2.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.5 Petrus Herman Anna Burssens is geboren op woensdag 5 september 1906 in Dendermonde, zoon van Gustaaf Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5) en Florentine Marie Raimond Temmerman. Petrus is overleden op zondag 10 augustus 1986 in Dendermonde, 79 jaar oud. Petrus trouwde met Emma Leopoldina Bogaert.
Kinderen van Petrus en Emma:
1 Godeliva Emiel Florina Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.1.
2 Gustaaf Pieter Karel Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2.
3 Maria Leona Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.3.
4 René Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.4.
1.5.2.6.12.1.3.1.6.1 Desiré Maurice Burssens, zoon van Petrus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.6) en Josepha Octavia Sacre. Desiré trouwde met Maria Regina Françoise Vandenhoute.
Kind van Desiré en Maria:
1 Roger Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.6.1.1.
1.5.2.6.12.1.3.1.6.3 Alfons Ludovica Burssens is geboren op maandag 16 november 1908 in Appels, zoon van Petrus Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.6) en Josepha Octavia Sacre. Alfons is overleden op zondag 9 februari 1936 in Brussel, 27 jaar oud. Alfons trouwde met Andrea Van Steen.
1.5.2.6.12.1.2.2.1.1.1 Maria De Loose, dochter van Karel De Loose (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.1.1) en Lucie van de Pitte. Maria trouwde met Gustavus Isidorus Wauters.
1.5.2.6.12.1.2.2.3.2.1 Jan, Pieter, Elisabeth Burssens is geboren op zaterdag 27 juni 1925 in Mechelen, zoon van Aimé (Amaat), François, Stefanie Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.3.2) en Gabriëlle, Augusta, Josephina Janssens. Jan, is overleden op vrijdag 11 januari 2002 in Gent, 76 jaar oud.
Notitie bij Jan,: Jan Burssens (1925-2002)
november 24, 2008 By: Rudi D’Hauwers Category: Existentiële schilderkunst Comments Off
Jan Burssens maakte als jonge man expressionistische tekeningen en schilderijen. In 1943 volgde hij les bij de laat-Vlaamse expressionist Hubert Malfait (1898-1971). Uit zijn curriculum blijkt echter dat hij het niet gemunt had op kunstscholen. Hij zocht zelf zijn meesters. Aanvankelijk heeft Frits Van Den Berghe (1883-1939) hierin een rol gespeeld met zijn mengeling van een minder landelijk expressionisme met magisch realistische droomtaferelen. De lijn naar het surrealisme, zoals hogerop beschreven, is steeds aanwezig bij Burssens. Het is immers een van de middelen om het oude expressionisme achter zich te laten waarmee diegenen van zijn generatie, die geen Latemse nalopers wilden worden, te kampen hadden. Een andere remedie was de abstracte kunst. Burssens was er vroeg bij. De criticus Jan Emiel Daele formuleerde het als volgt: “In 1947 ontstond dan het eerste bewustzijn van materie: eens op het strand aan zee schilderde hij een marine en er woei zand in de verf. Achteraf ging hij zijn verf mengen met zand en andere materialen. Hij ging toen ook experimenteren met lakverf. Een jaar later, in 1948, dus enkele jaren vooraleer de eerste Pollocks te zien waren, raakte hij onder de indruk van de schoonheid en de betekenis van verf die langs de buitenwanden van potten naar beneden droop: hier vond hij de inspiratie van zijn eerste drippingeffecten”. (5)
Burssens was een intellectueel. Hij kon zichzelf leren. De gehele kunstgeschiedenis was zijn bron. Twee internationale figuren springen hierbij in het oog: Pollock en Bacon. Pollock om de oude figuratieve kunst te verdrijven. Bacon om er een nieuwe te laten ontstaan. Burssens maakt als het ware zijn synthese van de vormentaal van deze twee hoogtepunten uit de kunst van de twintigste eeuw.
Hoewel hij een van de eersten was om na WOII abstract te schilderen, duurde die periode niet lang. Als medestichter van de groep “Art Abstrait” (1952) neemt hij toch na een goed jaar al ontslag, omdat zijn abstractie niet zuiver genoeg werd bevonden. Dit niettegenstaande hij zelfs geometrisch abstracte werken heeft gemaakt. Maar de lyrische abstractie lag hem meer. Na een tijdje abstract te hebben geschilderd, verschijnt er tussen een kleurwirwar van korrelige verfmaterie een teken van leven. Wat aan de oppervlakte komt zijn rare gedaanten, vreemde wezens, schimmen uit een andere wereld. Ook de kosmonauten, toen zeer actueel, beschouwt hij als dergelijke vreemdelingen in hun onaardse pakken. De vormen zijn organisch grillig en de omgeving waarin ze baden moerassig. Vandaar dat men Burssens in die periode rekent bij wat men in Europa de “Informelen” genoemd heeft, een term om niet-figuratieve kunst, waarvan de verfvlakken onaflijnbaar door elkaar vloeien, mee aan te duiden: de vormloosheid als artistieke vorm.
Burssens beoefent niet lang deze wilde wijze van schilderen. Hoewel hij de dripping-techniek uit New York invoerde, blijft zijn werk niet lang informeel. De vage gedaanten treden vlug meer en meer uit hun kleurschemering en worden duidelijke figuren. Vanaf de jaren zestig worden het zelfs herkenbare personages. Mensen die hem na aan het hart liggen of de Groten der Aarde. De verworvenheden van de informele bevrijding doen dan enkel nog dienst om een omgeving te creëren. Of tevens om zijn figuren te “defigureren”,- d.w.z. om hun neutrale pasfoto - identiteit te doorbreken en hun “binnenkant”, zoals hij dat zelf noemde, bloot te leggen.
Jan, begon een relatie met Hilde. november 24, 2008 By: Rudi D’Hauwers Category: Existentiële schilderkunst Comments Off
Jan Burssens maakte als jonge man expressionistische tekeningen en schilderijen. In 1943 volgde hij les bij de laat-Vlaamse expressionist Hubert Malfait (1898-1971). Uit zijn curriculum blijkt echter dat hij het niet gemunt had op kunstscholen. Hij zocht zelf zijn meesters. Aanvankelijk heeft Frits Van Den Berghe (1883-1939) hierin een rol gespeeld met zijn mengeling van een minder landelijk expressionisme met magisch realistische droomtaferelen. De lijn naar het surrealisme, zoals hogerop beschreven, is steeds aanwezig bij Burssens. Het is immers een van de middelen om het oude expressionisme achter zich te laten waarmee diegenen van zijn generatie, die geen Latemse nalopers wilden worden, te kampen hadden. Een andere remedie was de abstracte kunst. Burssens was er vroeg bij. De criticus Jan Emiel Daele formuleerde het als volgt: “In 1947 ontstond dan het eerste bewustzijn van materie: eens op het strand aan zee schilderde hij een marine en er woei zand in de verf. Achteraf ging hij zijn verf mengen met zand en andere materialen. Hij ging toen ook experimenteren met lakverf. Een jaar later, in 1948, dus enkele jaren vooraleer de eerste Pollocks te zien waren, raakte hij onder de indruk van de schoonheid en de betekenis van verf die langs de buitenwanden van potten naar beneden droop: hier vond hij de inspiratie van zijn eerste drippingeffecten”. (5)
Burssens was een intellectueel. Hij kon zichzelf leren. De gehele kunstgeschiedenis was zijn bron. Twee internationale figuren springen hierbij in het oog: Pollock en Bacon. Pollock om de oude figuratieve kunst te verdrijven. Bacon om er een nieuwe te laten ontstaan. Burssens maakt als het ware zijn synthese van de vormentaal van deze twee hoogtepunten uit de kunst van de twintigste eeuw.
Hoewel hij een van de eersten was om na WOII abstract te schilderen, duurde die periode niet lang. Als medestichter van de groep “Art Abstrait” (1952) neemt hij toch na een goed jaar al ontslag, omdat zijn abstractie niet zuiver genoeg werd bevonden. Dit niettegenstaande hij zelfs geometrisch abstracte werken heeft gemaakt. Maar de lyrische abstractie lag hem meer. Na een tijdje abstract te hebben geschilderd, verschijnt er tussen een kleurwirwar van korrelige verfmaterie een teken van leven. Wat aan de oppervlakte komt zijn rare gedaanten, vreemde wezens, schimmen uit een andere wereld. Ook de kosmonauten, toen zeer actueel, beschouwt hij als dergelijke vreemdelingen in hun onaardse pakken. De vormen zijn organisch grillig en de omgeving waarin ze baden moerassig. Vandaar dat men Burssens in die periode rekent bij wat men in Europa de “Informelen” genoemd heeft, een term om niet-figuratieve kunst, waarvan de verfvlakken onaflijnbaar door elkaar vloeien, mee aan te duiden: de vormloosheid als artistieke vorm.
Burssens beoefent niet lang deze wilde wijze van schilderen. Hoewel hij de dripping-techniek uit New York invoerde, blijft zijn werk niet lang informeel. De vage gedaanten treden vlug meer en meer uit hun kleurschemering en worden duidelijke figuren. Vanaf de jaren zestig worden het zelfs herkenbare personages. Mensen die hem na aan het hart liggen of de Groten der Aarde. De verworvenheden van de informele bevrijding doen dan enkel nog dienst om een omgeving te creëren. Of tevens om zijn figuren te “defigureren”,- d.w.z. om hun neutrale pasfoto - identiteit te doorbreken en hun “binnenkant”, zoals hij dat zelf noemde, bloot te leggen.
Kinderen van Jan, uit onbekende relatie:
2 Nico Burssens, geboren op zaterdag 4 maart 1961. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.3.2.1.2.
1.5.2.6.12.1.2.2.3.3.1 Walter, Paul Uytterhoeven is geboren op zaterdag 5 juli 1930 in Mechelen, zoon van Josephus, Maria, Cornelius Uytterhoeven en Simonne, Aline, Gustave Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.3.3). Walter, trouwde met Alfreda, Sabina, Eugenia, Clement, Maria De Troyer. Alfreda, is geboren op maandag 31 januari 1927 in Mechelen. Alfreda, is overleden op zaterdag 21 maart 1981 in Wilrijk, 54 jaar oud.
Kind van Walter, en Alfreda,:
1 Mark, Herman, Jozef Uytterhoeven [1.5.2.6.12.1.2.2.3.3.1.1], geboren op woensdag 6 maart 1957 in Mechelen.
Notitie bij Mark,: Hij groeide op in de Noord-Mechelse wijk Kauwendael.
Sportjournalist
De televisiecarrière van Mark Uytterhoeven begon in 1980, toen hij door Ivan Sonck werd aangenomen als sportcommentator, verslaggever- en presentator bij de toenmalige BRT. Tien jaar lang werd hij ingeschakeld als sportjournalist voor de televisieomroep. Hij presenteerde ook de shows rond de Wereldbeker Voetbal in 1990, 1994 en 1998, in 2000 het Europees kampioenschap voetbal en versloeg tijdens de jaren ’90 ook regelmatig de Ronde van Frankrijk.
[bewerken] Radio
Van 1985 tot eind 1987 maakte Uytterhoeven deel uit van het radioprogramma De Taalstrijd met Daniël Van Avermaet. De uitzendingen kenden heel wat succes dankzij de vele woordspelingen en andere taalspelletjes. In 1992 volgde een soortgelijke radioserie in de gedaante van De Perschefs.
De Taalstrijd werd ook naar televisie gebracht, onder de naam De Drie Wijzen[1]. Doordat de overbrenging naar televisie het format veranderde van humoristisch programma naar een familiekwis, hield de oorspronkelijke Taalstrijd-ploeg - waaronder Mark- er al snel mee op, en werd doorgegaan met nieuwe panelleden.
[bewerken] Boeken
Naast zijn radio- en televisiewerk publiceerde hij in de jaren ’80 ook enkele boeken: Monumentenzorg uit 1986 bevat sportcolumns die hij voor het blad Panorama schreef, en in Wat een jaar, beste sportliefhebber schreef hij commentaar bij cartoons van Karl Meersman (Karl) uit het sportjaar 1988.
[bewerken] Televisie
Uytterhoevens beroemdheid in Vlaanderen nam toe toen hij van 1991 tot 1992 samen met Wouter Vandenhaute het televisieprogramma Het Huis Van Wantrouwen presenteerde. Dit werd gevolgd door een soortgelijke talkshow, Morgen Maandag (1993), die door Uytterhoeven zelf werd gepresenteerd. Uytterhoevens stijl was op de Vlaamse televisie nooit gezien en via de onvoorspelbaarheid, humor en vernieuwing deden ze heel wat stof opwaaien. Beide shows groeiden uit tot cultprogramma’s die uiteindelijk een groot publiek wisten te bereiken.
Uytterhoeven kreeg via deze programma’s een legendarische status in Vlaanderen, nog versterkt door het feit dat hij slechts om de paar jaar een nieuw televisieprogramma presenteerde. De media-aandacht rond Het Huis Van Wantrouwen en Morgen Maandag zorgde ervoor dat Uytterhoeven lange tijd uitsluitend televisieshows voor een kleiner publiek maakte.
In 1994 presenteerde hij het improvisatieprogramma Onvoorziene omstandigheden wat een nieuwe lichting improvisatieacteurs opleverde. Velen kregen later hun eigen televisieprogramma, zoals Tom Lenaerts, Michiel Devlieger, Ineke Nijssen en Johan Terryn.
Van 1995 tot 1996 presenteerde hij samen met Tineke Verburg ook nog het (taal)spelprogramma Tien voor Taal, waarin Nederland tegen Vlaanderen strijdt.
Van 1995 tot 1997 presenteerde hij op "Filmnet" (nu Canal Plus) de ludieke sport-spelprogramma’s "Megascore" en "Aankomst Bergop".
In 1990 werd Uytterhoeven voor zijn televisiewerk bekroond met de HA! van Humo.
Sportjournalist
De televisiecarrière van Mark Uytterhoeven begon in 1980, toen hij door Ivan Sonck werd aangenomen als sportcommentator, verslaggever- en presentator bij de toenmalige BRT. Tien jaar lang werd hij ingeschakeld als sportjournalist voor de televisieomroep. Hij presenteerde ook de shows rond de Wereldbeker Voetbal in 1990, 1994 en 1998, in 2000 het Europees kampioenschap voetbal en versloeg tijdens de jaren ’90 ook regelmatig de Ronde van Frankrijk.
[bewerken] Radio
Van 1985 tot eind 1987 maakte Uytterhoeven deel uit van het radioprogramma De Taalstrijd met Daniël Van Avermaet. De uitzendingen kenden heel wat succes dankzij de vele woordspelingen en andere taalspelletjes. In 1992 volgde een soortgelijke radioserie in de gedaante van De Perschefs.
De Taalstrijd werd ook naar televisie gebracht, onder de naam De Drie Wijzen[1]. Doordat de overbrenging naar televisie het format veranderde van humoristisch programma naar een familiekwis, hield de oorspronkelijke Taalstrijd-ploeg - waaronder Mark- er al snel mee op, en werd doorgegaan met nieuwe panelleden.
[bewerken] Boeken
Naast zijn radio- en televisiewerk publiceerde hij in de jaren ’80 ook enkele boeken: Monumentenzorg uit 1986 bevat sportcolumns die hij voor het blad Panorama schreef, en in Wat een jaar, beste sportliefhebber schreef hij commentaar bij cartoons van Karl Meersman (Karl) uit het sportjaar 1988.
[bewerken] Televisie
Uytterhoevens beroemdheid in Vlaanderen nam toe toen hij van 1991 tot 1992 samen met Wouter Vandenhaute het televisieprogramma Het Huis Van Wantrouwen presenteerde. Dit werd gevolgd door een soortgelijke talkshow, Morgen Maandag (1993), die door Uytterhoeven zelf werd gepresenteerd. Uytterhoevens stijl was op de Vlaamse televisie nooit gezien en via de onvoorspelbaarheid, humor en vernieuwing deden ze heel wat stof opwaaien. Beide shows groeiden uit tot cultprogramma’s die uiteindelijk een groot publiek wisten te bereiken.
Uytterhoeven kreeg via deze programma’s een legendarische status in Vlaanderen, nog versterkt door het feit dat hij slechts om de paar jaar een nieuw televisieprogramma presenteerde. De media-aandacht rond Het Huis Van Wantrouwen en Morgen Maandag zorgde ervoor dat Uytterhoeven lange tijd uitsluitend televisieshows voor een kleiner publiek maakte.
In 1994 presenteerde hij het improvisatieprogramma Onvoorziene omstandigheden wat een nieuwe lichting improvisatieacteurs opleverde. Velen kregen later hun eigen televisieprogramma, zoals Tom Lenaerts, Michiel Devlieger, Ineke Nijssen en Johan Terryn.
Van 1995 tot 1996 presenteerde hij samen met Tineke Verburg ook nog het (taal)spelprogramma Tien voor Taal, waarin Nederland tegen Vlaanderen strijdt.
Van 1995 tot 1997 presenteerde hij op "Filmnet" (nu Canal Plus) de ludieke sport-spelprogramma’s "Megascore" en "Aankomst Bergop".
In 1990 werd Uytterhoeven voor zijn televisiewerk bekroond met de HA! van Humo.
Woestijnvis
Uytterhoeven zou in 1996 samen met Bart De Pauw Schalkse Ruiters presenteren, maar haakte op de valreep af en liet Tom Lenaerts zijn plaats innemen.
In 1997 sloot Mark Uytterhoeven zich aan bij het nieuwe Woestijnvis. Op de al even nieuwe tv-zender Canvas (het vroegere tv2) maakte hij het programma Alles Kan Beter (1997-1999), dat uitzonderlijk meer dan 500.000 kijkers lokte naar het tweede net.Dankzij dit programma werd Rob Vanoudenhoven bekend, hij zat samen met Guy Mortier en een afwisselende derde gast in het panel van ’Alles kan beter’. Mark zelf vindt ’Alles kan beter’ het beste wat hij ooit gemaakt heeft.
In 2001 maakte hij, na lang wachten, een nieuwe comeback met Alles Komt Terug dat hij samen met Rob Vanoudenhoven presenteerde. Er zouden ook plannen geweest zijn om in Man Bijt Hond een rubriek met Mark te maken waarin hij het publiek de Provence zou laten zien, maar hij had hier - zo bleek later - te weinig tijd voor.
In 2002 presenteerde hij afwisselend met Bruno Wyndaele het laatavondprogramma De Laatste Show. Uytterhoeven verklaarde in interviews dat hij van zijn "goddelijke status in medialand" af wou en door regelmatiger op televisie te verschijnen hoopte hij dat hij wat alledaagser zou worden voor de Vlaamse tv-kijker. Rond die tijd maakte hij ook nog het amusante wielerprogramma De fiets van Pavlov. Vanaf het najaar van 2003 presenteerde Uytterhoeven drie jaar lang De Laatste Show. Hij voegde zijn eigen stempel toe aan het programma en inviteerde goede vrienden om bijdragen te leveren, zoals Guy Mortier. In 2006 speelde Uytterhoeven de presentatie van de show door aan Frieda Van Wijck.
Uytterhoeven was in 2003 een van de drijvende krachten achter een reddingsactie voor zijn favoriete voetbalclub, KV Mechelen, die met financiële problemen kampte.
In de Vlaamse versie van de tekenfilm Finding Nemo (2003) sprak hij de stem in van de haai Enco.
Hij eindigde in 2005 op de 35ste plaats in de Vlaamse versie van de verkiezing van "De Grootste Belg". Voor diezelfde verkiezing presenteerde hij ook de documentaire die Eddy Merckx nomineerde voor de prestigieuze titel. Mede dankzij zijn inspanningen eindigde Merckx tenslotte op de derde plaats.
Samen met een aantal andere televisiecollega’s is Mark één van de stichtende leden van de "Vlaamse Televisie Academie".
[bewerken] Privé
Mark Uytterhoeven, een kleinzoon van kunstenaar Prosper De Troyer, woont samen met zijn vrouw de helft van het jaar in Mechelen, en de andere helft in het zuiden van Frankrijk, waar hij een huis heeft in de Provence. Hij heeft een dochter genaamd Tess. Opmerkelijk genoeg was Prosper De Troyer in zijn tijd een lid van Racing Mechelen[2].
bron; Wikipedia
Uytterhoeven zou in 1996 samen met Bart De Pauw Schalkse Ruiters presenteren, maar haakte op de valreep af en liet Tom Lenaerts zijn plaats innemen.
In 1997 sloot Mark Uytterhoeven zich aan bij het nieuwe Woestijnvis. Op de al even nieuwe tv-zender Canvas (het vroegere tv2) maakte hij het programma Alles Kan Beter (1997-1999), dat uitzonderlijk meer dan 500.000 kijkers lokte naar het tweede net.Dankzij dit programma werd Rob Vanoudenhoven bekend, hij zat samen met Guy Mortier en een afwisselende derde gast in het panel van ’Alles kan beter’. Mark zelf vindt ’Alles kan beter’ het beste wat hij ooit gemaakt heeft.
In 2001 maakte hij, na lang wachten, een nieuwe comeback met Alles Komt Terug dat hij samen met Rob Vanoudenhoven presenteerde. Er zouden ook plannen geweest zijn om in Man Bijt Hond een rubriek met Mark te maken waarin hij het publiek de Provence zou laten zien, maar hij had hier - zo bleek later - te weinig tijd voor.
In 2002 presenteerde hij afwisselend met Bruno Wyndaele het laatavondprogramma De Laatste Show. Uytterhoeven verklaarde in interviews dat hij van zijn "goddelijke status in medialand" af wou en door regelmatiger op televisie te verschijnen hoopte hij dat hij wat alledaagser zou worden voor de Vlaamse tv-kijker. Rond die tijd maakte hij ook nog het amusante wielerprogramma De fiets van Pavlov. Vanaf het najaar van 2003 presenteerde Uytterhoeven drie jaar lang De Laatste Show. Hij voegde zijn eigen stempel toe aan het programma en inviteerde goede vrienden om bijdragen te leveren, zoals Guy Mortier. In 2006 speelde Uytterhoeven de presentatie van de show door aan Frieda Van Wijck.
Uytterhoeven was in 2003 een van de drijvende krachten achter een reddingsactie voor zijn favoriete voetbalclub, KV Mechelen, die met financiële problemen kampte.
In de Vlaamse versie van de tekenfilm Finding Nemo (2003) sprak hij de stem in van de haai Enco.
Hij eindigde in 2005 op de 35ste plaats in de Vlaamse versie van de verkiezing van "De Grootste Belg". Voor diezelfde verkiezing presenteerde hij ook de documentaire die Eddy Merckx nomineerde voor de prestigieuze titel. Mede dankzij zijn inspanningen eindigde Merckx tenslotte op de derde plaats.
Samen met een aantal andere televisiecollega’s is Mark één van de stichtende leden van de "Vlaamse Televisie Academie".
[bewerken] Privé
Mark Uytterhoeven, een kleinzoon van kunstenaar Prosper De Troyer, woont samen met zijn vrouw de helft van het jaar in Mechelen, en de andere helft in het zuiden van Frankrijk, waar hij een huis heeft in de Provence. Hij heeft een dochter genaamd Tess. Opmerkelijk genoeg was Prosper De Troyer in zijn tijd een lid van Racing Mechelen[2].
bron; Wikipedia
1.5.2.6.12.1.2.2.4.2.1 Edward De Wilde, zoon van Gustaaf De Wilde en Joanna, Alfonsina Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.2). Edward trouwde met Francine Verhelst.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.4.1 Charel De Koning is geboren op zondag 15 mei 1932 in Grembergen, zoon van Frederik, Adolf De Koning en Juliette, Albertine Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.4). Charel is overleden op maandag 3 maart 1997 in Grembergen, 64 jaar oud. Charel trouwde met Diane Baert. Diane is een dochter van Baert en Cooreman.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1 Marcellis, Adolf Burssens is geboren op zondag 28 april 1929 in Grembergen, zoon van Alfons, Leopold Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7) en Yvonne, Maria Van de Veken. Marcellis, is overleden op dinsdag 27 november 1979 in Kortrijk, 50 jaar oud.
Notitie bij Marcellis,: graveerder kunstenaar
Marcellis, trouwde, 24 jaar oud, op zaterdag 18 juli 1953 in Grembergen met Emiliana, Elodia, Evelina Van Cauwenberghe, 21 jaar oud. Emiliana, is geboren op zaterdag 11 juni 1932 in Grembergen, dochter van Hilaar Philemon Van Cauwenberghe en Jeanne DE Bondt. Emiliana, is overleden op maandag 20 oktober 2014, 82 jaar oud. Emiliana, ging later samenwonen na 1979 met Jérome Calcoen.
Kinderen van Marcellis, en Emiliana,:
1 Rita Joanna Burssens [1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.1], geboren op dinsdag 17 november 1953 in Dendermonde. Rita is overleden op woensdag 1 juli 1998 in Menen, 44 jaar oud.
2 Marleen Burssens, geboren op zaterdag 20 juli 1957 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.2.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2 Frans Damiaan Burssens is geboren op vrijdag 5 januari 1934 in Grembergen, zoon van Alfons, Leopold Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7) en Yvonne, Maria Van de Veken. Frans is overleden op vrijdag 4 december 1981 in Hamme, 47 jaar oud. Hij is begraven in Grembergen. Frans:
(1) trouwde, 19 jaar oud, op zaterdag 24 oktober 1953 in Grembergen met Agnes Margaretha Rosez, 19 jaar oud. Het kerkelijk huwelijk vond plaats op zaterdag 24 oktober 1953 in Grembergen. De scheiding werd geregistreerd op dinsdag 19 oktober 1971 in Dendermonde. Agnes is geboren op vrijdag 19 januari 1934 in Grembergen, dochter van Leopold Rosez en Emilia Maria Saerens. Agnes is overleden op donderdag 17 juli 2014 in Hamme, 80 jaar oud. Agnes trouwde later op vrijdag 30 november 1973 in Hamme met Gustaaf Smet (1930-2010).
(2) trouwde, 40 of 41 jaar oud, in 1975 in Grembergen met Marie, Louise De Wael, 20 of 21 jaar oud. Marie, is geboren op dinsdag 19 januari 1954 in Dendermonde. Marie, is overleden in Dendermonde.
Kinderen van Frans en Agnes:
Kind van Frans en Marie,:
1 Guido Leo Emiel Burssens, geboren op dinsdag 6 april 1954 in Grembergen. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.2.
2 Hugo Yvo Leo Burssens, geboren op woensdag 30 mei 1956 in Dendermonde. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.3.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.3 Marc, Victor, François Burssens is geboren op donderdag 30 augustus 1951 in Dendermonde, zoon van Alfons, Leopold Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7) en Yvonne, Maria Van de Veken. Marc, trouwde, 21 jaar oud, op vrijdag 2 maart 1973 met Suzanne, Francine, Nicole Van Cauwenberg, 20 jaar oud. De scheiding werd geregistreerd. Suzanne, is geboren op zaterdag 6 december 1952 in Grembergen.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.9.1 De Loose, dochter van Eugeen, Alfons De Loose en Rosalia, Julietta Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.9). Zij trouwde met Frans Vermeir.
1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2 Veerle Burssens, dochter van Jozef Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1) en Theodora Maria Gerardina Van de Voorde. Veerle is overleden op zaterdag 10 januari 2009. Veerle trouwde met Lieven Aloïs Leocadia Lieven (Tweede Zoon) Senepart.
Kinderen van Veerle en Lieven:
1 Kerstine Hendrika Josine (Tweede Dochter) Senepart. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2.1.
2 Liesbet Dora Willy (Eerste Dochter) Senepart. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2.2.
4 Rombout Jan Lieven (Derde Kind) Senepart. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2.4.
1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.3 Geert Burssens is geboren op zondag 24 januari 1954, zoon van Jozef Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1) en Theodora Maria Gerardina Van de Voorde. Geert:
(1) trouwde, 20 of 21 jaar oud, in 1975 met Jeaninne Kiekens.
Notitie bij het huwelijk van Geert en Jeaninne: Verkeersleider niv. 2 bij Infrabel,
CEO bij Undercover Theater en accordeonist bij PassePartoe
Studeerde aan Sint-Thomasinstituut Brussel
Biografie
Geboren in 1954 uit muzikale ouders (moeder zong, vader speelde accordeon) kreeg Geert Burssens, net zoals zijn broer en zussen, eerst prive-lessen notenleer en piano in het ouderlijk huis. Eens de vereiste leeftijd bereikt ging hij naar de Muziekacademie in Dendermonde waar hij notenleer en piano volgde.
Op dertienjarige leeftijd leerde hij zichzelf accordeon spelen en begeleidde verscheidene jaren de volkskunstgroep Reynout uit Dendermonde. Daarnaast was hij ook lid van de vendelzwaaiers en het trommelkorps. En begeleidde hij later ook de volksdangroep Die Blidscap uit Brussel.
In dat jaar won hij samen met Paul Peyskens (nu producer VRT, regisseur en auteur) de Ontdek-de-ster-wedstrijd van het pas gestarte Omroep Brabant met een zelfgemaakte song. Zij waren de jongste deelnemers.
Op zijn zeventiende ontdekte Geert de folk. De accordeon-stijl veranderde helemaal bij de Dendermondse muziekgroep ’De Kludde’ die Vlaamse maar vooral Ierse volksmuziek presenteerde.
Toen hij wat later een eigen zaak startte werd het muzikaal wat stil, met uitzondering van het componeren van twee muzikale kindervoorstellingen in Opwijk.
Tot hij gevraagd werd door de Ierse folkgroep ’Good Folk’ uit Baardegem. Met hen zou hij meer dan 10 jaar optreden in binnen- en buitenland. Ze maakten in eigen beheer ook een CD ’Irish Stew’ die onder meer door FNAC internationaal werd gepromoot.
Hans Bourlon (nu mede-eigenaar van Studio 100), die in den beginne de basgitaar voor zijn rekening nam bij Good Folk, startte wat later als producer van Samson en Gert. Op verzoek van Hans zette Geert zich aan het componeren wat resulteerde in verschillende liedjes voor het succesvolle duo.
Ondertussen deed hij ook de bruitage en speelde de muziek in van de langspeel-tekenfilm ’Pinokkio’ van Warner Bros voor de release in Griekenland.
De laatste jaren legde Geert zich meer en meer toe op het componeren van liedjes voor verscheidene artiesten en begeleidingsmuziek. Onder meer Welzijnszorg vzw bestelde een 30 minuten durende begeleiding voor een diareeks voor de actie bij hun 25-jarig bestaan.
Op dit moment is hij voltijds met muziek en acteren bezig en is hij vooral actief als muzikant-entertainer (www.passepartoe.be), componeert hij voor commercials en tv-projecten, en trekt hij het land rond met een muzikale thematische kindervoorstelling voor scholen en verenigingen (www.varkenspest.tk)
CEO bij Undercover Theater en accordeonist bij PassePartoe
Studeerde aan Sint-Thomasinstituut Brussel
Biografie
Geboren in 1954 uit muzikale ouders (moeder zong, vader speelde accordeon) kreeg Geert Burssens, net zoals zijn broer en zussen, eerst prive-lessen notenleer en piano in het ouderlijk huis. Eens de vereiste leeftijd bereikt ging hij naar de Muziekacademie in Dendermonde waar hij notenleer en piano volgde.
Op dertienjarige leeftijd leerde hij zichzelf accordeon spelen en begeleidde verscheidene jaren de volkskunstgroep Reynout uit Dendermonde. Daarnaast was hij ook lid van de vendelzwaaiers en het trommelkorps. En begeleidde hij later ook de volksdangroep Die Blidscap uit Brussel.
In dat jaar won hij samen met Paul Peyskens (nu producer VRT, regisseur en auteur) de Ontdek-de-ster-wedstrijd van het pas gestarte Omroep Brabant met een zelfgemaakte song. Zij waren de jongste deelnemers.
Op zijn zeventiende ontdekte Geert de folk. De accordeon-stijl veranderde helemaal bij de Dendermondse muziekgroep ’De Kludde’ die Vlaamse maar vooral Ierse volksmuziek presenteerde.
Toen hij wat later een eigen zaak startte werd het muzikaal wat stil, met uitzondering van het componeren van twee muzikale kindervoorstellingen in Opwijk.
Tot hij gevraagd werd door de Ierse folkgroep ’Good Folk’ uit Baardegem. Met hen zou hij meer dan 10 jaar optreden in binnen- en buitenland. Ze maakten in eigen beheer ook een CD ’Irish Stew’ die onder meer door FNAC internationaal werd gepromoot.
Hans Bourlon (nu mede-eigenaar van Studio 100), die in den beginne de basgitaar voor zijn rekening nam bij Good Folk, startte wat later als producer van Samson en Gert. Op verzoek van Hans zette Geert zich aan het componeren wat resulteerde in verschillende liedjes voor het succesvolle duo.
Ondertussen deed hij ook de bruitage en speelde de muziek in van de langspeel-tekenfilm ’Pinokkio’ van Warner Bros voor de release in Griekenland.
De laatste jaren legde Geert zich meer en meer toe op het componeren van liedjes voor verscheidene artiesten en begeleidingsmuziek. Onder meer Welzijnszorg vzw bestelde een 30 minuten durende begeleiding voor een diareeks voor de actie bij hun 25-jarig bestaan.
Op dit moment is hij voltijds met muziek en acteren bezig en is hij vooral actief als muzikant-entertainer (www.passepartoe.be), componeert hij voor commercials en tv-projecten, en trekt hij het land rond met een muzikale thematische kindervoorstelling voor scholen en verenigingen (www.varkenspest.tk)
Kinderen van Geert en Jeaninne:
Kinderen van Geert en Hilde:
1 Dieter Burssens [1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.3.1], geboren op zondag 26 september 1976.
Notitie bij Dieter: Biografie:
Dieter Burssens werkt van 2001 tot 2007 als wetenschappelijk medewerker aan de Katholieke Universiteit van Leuven. Hij doet er onderzoek binnen de domeinen preventie, herstelgericht groepsoverleg en jeugdcriminaliteitscijfers. Na een korte tussenstop als stafmedewerker op het Steunpunt Algemeen Welzijnswerk, herneemt hij het onderzoekswerk in 2009 als onderzoeker aan het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie. Daar legt hij zich toe op de thema’s bemiddeling in strafzaken, voorlopige hechtenis, en opnieuw preventie.
Dieter Burssens werkt van 2001 tot 2007 als wetenschappelijk medewerker aan de Katholieke Universiteit van Leuven. Hij doet er onderzoek binnen de domeinen preventie, herstelgericht groepsoverleg en jeugdcriminaliteitscijfers. Na een korte tussenstop als stafmedewerker op het Steunpunt Algemeen Welzijnswerk, herneemt hij het onderzoekswerk in 2009 als onderzoeker aan het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie. Daar legt hij zich toe op de thema’s bemiddeling in strafzaken, voorlopige hechtenis, en opnieuw preventie.
2 Koen Burssens [1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.3.2], geboren op zondag 5 maart 1978.
Notitie bij Koen: Vlaamse televisiemaker en scenarioschrijver.
Na zijn studies televisieregie aan het RITCS speelde hij Thomas Desmyter in het eerste seizoen van de televisiesoap Spring. In 2002 speelde hij ook een gastrol in de jongerensitcom W817 als Jeroen (2 afleveringen) om zich nadien volledig toe te leggen op scenarioschrijven.
Kinderprogramma’s
Tussen 2002 en 2009 schreef hij hoofdzakelijk voor Ketnet en Studio 100 afleveringen voor kinderprogramma’s als Smos (Ketnet), Mega Mindy, Kaatje van Ketnet, Kaatje Tralalaatjes, Dobus en Booh. Burssens schreef ook het scenario voor vier films van Kabouter Plop: Plop in de stad, Plop en het Vioolavontuur, Plop wordt Kabouterkoning en Plop en de kabouterbaby.
Bij productiehuis Sylvester Productions maakte Burssens in 2004 samen met regisseur Bert Ceulemans de kortfilm De Zeepkistenrace, die de eerste prijs van de kinderjury won op het Chicago International Children’s Film Festival (CICFF). Het jaar daarop creëerde hij met hetzelfde team de kortfilm Over De Lijn.
Sinds 2017 schrijft Burssens bij productiehuis Hotel Hungaria mee aan de programma’s rond het komische Ketnet-personage Olly Wannabe, samen met Geerard Van de Walle. Hij ontwikkelde mee de spin-offs Olly Wannabe’s Comedy Club en In bed met Olly.
Comedy
Vanaf 2009 legde Burssens zich meer en meer toe op het schrijven van comedy-programma’s. Hij werkte als scenarist en regisseur mee aan drie seizoenen Zonde van de Zendtijd. Nadien kwam hij bij Shelter (productiehuis) terecht waar hij vanaf 2009 vaste scenarist werd voor het meermaals bekroonde sketchprogramma Wat als? (VTM, 3 seizoenen). Hij schreef er nadien ook mee aan de sitcom Safety First (VTM) en Helden van het Internet (2Be). Bij TvBastards werkte hij als regisseur en eindredacteur aan VTM Telefoneert en het verborgen camera programma Vlaamse Streken.
Burssens was ook 10 jaar lang improvisator en lesgever bij de Belgische Improvisatie Liga.
bron: Wikipedia
Na zijn studies televisieregie aan het RITCS speelde hij Thomas Desmyter in het eerste seizoen van de televisiesoap Spring. In 2002 speelde hij ook een gastrol in de jongerensitcom W817 als Jeroen (2 afleveringen) om zich nadien volledig toe te leggen op scenarioschrijven.
Kinderprogramma’s
Tussen 2002 en 2009 schreef hij hoofdzakelijk voor Ketnet en Studio 100 afleveringen voor kinderprogramma’s als Smos (Ketnet), Mega Mindy, Kaatje van Ketnet, Kaatje Tralalaatjes, Dobus en Booh. Burssens schreef ook het scenario voor vier films van Kabouter Plop: Plop in de stad, Plop en het Vioolavontuur, Plop wordt Kabouterkoning en Plop en de kabouterbaby.
Bij productiehuis Sylvester Productions maakte Burssens in 2004 samen met regisseur Bert Ceulemans de kortfilm De Zeepkistenrace, die de eerste prijs van de kinderjury won op het Chicago International Children’s Film Festival (CICFF). Het jaar daarop creëerde hij met hetzelfde team de kortfilm Over De Lijn.
Sinds 2017 schrijft Burssens bij productiehuis Hotel Hungaria mee aan de programma’s rond het komische Ketnet-personage Olly Wannabe, samen met Geerard Van de Walle. Hij ontwikkelde mee de spin-offs Olly Wannabe’s Comedy Club en In bed met Olly.
Comedy
Vanaf 2009 legde Burssens zich meer en meer toe op het schrijven van comedy-programma’s. Hij werkte als scenarist en regisseur mee aan drie seizoenen Zonde van de Zendtijd. Nadien kwam hij bij Shelter (productiehuis) terecht waar hij vanaf 2009 vaste scenarist werd voor het meermaals bekroonde sketchprogramma Wat als? (VTM, 3 seizoenen). Hij schreef er nadien ook mee aan de sitcom Safety First (VTM) en Helden van het Internet (2Be). Bij TvBastards werkte hij als regisseur en eindredacteur aan VTM Telefoneert en het verborgen camera programma Vlaamse Streken.
Burssens was ook 10 jaar lang improvisator en lesgever bij de Belgische Improvisatie Liga.
bron: Wikipedia
1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.4 Lieve Burssens is geboren op donderdag 1 maart 1956, dochter van Jozef Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1) en Theodora Maria Gerardina Van de Voorde. Lieve:
(1) begon een relatie met Luc Coppens. Luc is geboren in 1954 in Aalst, zoon van Robert Coppens en Maria De Swaef. Luc is overleden in 1999 in Zottegem, 44 of 45 jaar oud.
(2) trouwde, 31 of 32 jaar oud, in 1988 met Herwig Bomon, 35 of 36 jaar oud. Herwig is geboren op woensdag 20 februari 1952.
Kind van Lieve uit onbekende relatie:
Kind van Lieve en Luc:
Kind van Lieve en Herwig:
1 Junior Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.4.1.
1.5.2.6.12.1.2.3.2.1.1 Theophile François Verbeek, zoon van Oscar Verbeek en Augusta Bursens (zie 1.5.2.6.12.1.2.3.2.1). Theophile trouwde met Juliette Charlotte Van Hal.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1 Gustaaf Johannes Irma Burssens, zoon van René Alfons Desiré Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2) en Carola Stefania Mannaert. Gustaaf trouwde met Marie-José Boons.
Kinderen van Gustaaf en Marie-José:
1 Anne Gerarda Jeannine Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1.1.
2 Hilde Fanny Marie-Louise Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1.2.
3 Viviane Marie René Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1.3.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.2 Jan Florent Raymond Burssens, zoon van René Alfons Desiré Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2) en Carola Stefania Mannaert. Jan trouwde met Marie-Jeanne Billiouw.
Kinderen van Jan en Marie-Jeanne:
1 Christiane René Maria Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.2.1.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.1 Godeliva Emiel Florina Burssens, dochter van Petrus Herman Anna Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5) en Emma Leopoldina Bogaert. Godeliva trouwde met Pierre Hendrik De Bruyne.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2 Gustaaf Pieter Karel Burssens, zoon van Petrus Herman Anna Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5) en Emma Leopoldina Bogaert. Gustaaf trouwde met Marie-Rachel Gabriële De Roeck.
Kinderen van Gustaaf en Marie-Rachel:
1 Bea Louisa Reneé Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2.1.
2 Katrien Marie-José Burssens. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2.2.
4 Peter Georges Maria Burssens, geboren op donderdag 4 mei 1961. Volgt 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2.4.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.3 Maria Leona Burssens, dochter van Petrus Herman Anna Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5) en Emma Leopoldina Bogaert. Maria trouwde met Frans Juliën Keymolen.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.4 René Burssens, zoon van Petrus Herman Anna Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5) en Emma Leopoldina Bogaert. René trouwde met Jeanine Zulma Camilla Synaeve.
1.5.2.6.12.1.3.1.6.1.1 Roger Burssens, zoon van Desiré Maurice Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.6.1) en Maria Regina Françoise Vandenhoute. Roger trouwde met Ursula Derette.
1.5.2.6.12.1.2.2.3.2.1.2 Nico Burssens is geboren op zaterdag 4 maart 1961, zoon van Jan, Pieter, Elisabeth Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.3.2.1).
Notitie bij Nico: Artikel uit het Nieuwsblad van 2/4/2011
GENT - In Galerie St.John, aan Sint-Jacobs, heeft een uitzonderlijke verkooptentoonstelling plaats van 25 werken van Jan Burssens, uit de periode 1954-1962. Burssens was de Luc Tuymans van zijn tijd. Zijn schilderijen waren fel gezocht. We bezochtenmet zijn zonen Nico en Peter Burssens de expositie.
In de kelder van St. John hangen kleinere, maar ook grote Burssens-doeken. Ze komen uit de collectie van een belangrijke Vlaamse en Gentse verzamelaar. ’De meeste werken waren nog nooit op de kunstmarkt te zien. Het is mooi dat ze weer door andere mensen zullen worden gekocht’, zegt zoon Nico.
Peter (1958) en Nico Burssens (1961) werden geboren in de jaren dat hun vader een enorme creativiteit en werkkracht toonde en een grote productie had. Ze erfden zijn creatief talent. Nico maakt zelf beelden en schilderijen.
’We zijn ongelooflijk blij dat die werken hier hangen. Het is een fantastische collectie. Die verzamelaar had een goed oog’, zegt Nico. ’Ik bekijk dat als collega-kunstenaar. Voor velen was het een schok hoe hij de tijdgeest combineerde met een conventionele manier van schilderen. Hij blies in die tijd iedereen weg. Het maken van die werken was zeer arbeidsintensief. ’Hij verwerkte zand in zijn verf en liet dat dan exploderen op het doek.’
Trots
’We zijn trots op dit werk. Voor mij zijn de vroege werken uit de jaren vijftig het meest indrukwekkend. Hij was een van voorlopers in abstracte kunst. Die geometrische abstractie is heel sterk. Dat ging dan over naar een meer lyrische abstractie’, vertelt Peter, die zichtbaar ontroerd is door zoveel werken van zijn vader samen te zien. ’We moeten dit meer onder de aandacht brengen’, prevelt hij.
Burssens beleefde zijn hoogdagen in de jaren ’50, ’60 en ’70. Uit zijn biografie blijkt dat hij in die jaren in het brandpunt van de artistieke wereld stond en heel wat ontmoetingen had, met kleine en grote artiesten, van Gent over Tokio tot New York. In de jaren zestig maakte hij grote portretten van Kennedy, Marylin Monroe, Che Guevara, zelfs Hitler.
Hij trok in 1959 naar New York met een beurs van de Belgische staat. Hij hoopte Jackson Pollock te ontmoeten. Wat Pollock met zijn fameuze druiptechniek deed, maakte grote indruk. Maar Pollock had zich al doodgereden. Hij ontmoette er andere belangrijke kunstenaars, zoals Mark Rothko, die hij vaak zag. Hij kon er blijven wonen, maar hij was erg verknocht aan Gent.’
’Hij keerde terug van New York met een scheepslading jazzplaten’, weet Peter nog, die als baby mee was gereisd naar New York. ’In New York had hij maar een klein atelier. In Mariakerke beschikte hij over een speciaal gebouwd atelier met een groot raam dat uitgaf op het Oosten. Ik zie hem nog bezig in dat atelier. Vader was een rustige mens in zijn spreken en zijn denken.’
Op de expositie hangt een werk geïnspireerd door de atoombom die op Nagasaki viel. ’Dat vervulde hem met afschuw’, zegt Nico. Een werk getiteld Marcinelle toont een mijnschacht. In het Waalse Marcinelle had in 1956 een mijnramp plaats waarbij 262 mensen omkwamen. ’Dat greep hem aan. Hij wilde er alles over weten. Op zijn manier was hij sociaal bewogen.’
Pijn
Toch lijkt zijn naam vandaag vergeten te zijn? ’Hoeveel goede kunstenaars zijn er niet bijgekomen?’, vraagt Nico. ’Daar zijn ex-studenten van hem bij, van Pjeeroo Roobjee tot Thierry De Cordier. De marketing gebeurt vandaag anders. Dit zijn werken waar een grote kracht vanuit gaat. Het zijn tijdsdocumenten. Zijn werk is wel verspreid over de hele wereld. Dat zegt toch iets over zijn belang?’
Zou het niet beter zijn dat deze werken in een museum terechtkomen, het Smak misschien?
Nico: ’Natuurlijk. Maar hij had een haat-liefde verhouding met het Smak. In 1976 was er wel een retrospectieve van zijn werk. Maar daarna speelde hij daar niet meer mee. Dat heeft hem pijn gedaan.’
GENT - In Galerie St.John, aan Sint-Jacobs, heeft een uitzonderlijke verkooptentoonstelling plaats van 25 werken van Jan Burssens, uit de periode 1954-1962. Burssens was de Luc Tuymans van zijn tijd. Zijn schilderijen waren fel gezocht. We bezochtenmet zijn zonen Nico en Peter Burssens de expositie.
In de kelder van St. John hangen kleinere, maar ook grote Burssens-doeken. Ze komen uit de collectie van een belangrijke Vlaamse en Gentse verzamelaar. ’De meeste werken waren nog nooit op de kunstmarkt te zien. Het is mooi dat ze weer door andere mensen zullen worden gekocht’, zegt zoon Nico.
Peter (1958) en Nico Burssens (1961) werden geboren in de jaren dat hun vader een enorme creativiteit en werkkracht toonde en een grote productie had. Ze erfden zijn creatief talent. Nico maakt zelf beelden en schilderijen.
’We zijn ongelooflijk blij dat die werken hier hangen. Het is een fantastische collectie. Die verzamelaar had een goed oog’, zegt Nico. ’Ik bekijk dat als collega-kunstenaar. Voor velen was het een schok hoe hij de tijdgeest combineerde met een conventionele manier van schilderen. Hij blies in die tijd iedereen weg. Het maken van die werken was zeer arbeidsintensief. ’Hij verwerkte zand in zijn verf en liet dat dan exploderen op het doek.’
Trots
’We zijn trots op dit werk. Voor mij zijn de vroege werken uit de jaren vijftig het meest indrukwekkend. Hij was een van voorlopers in abstracte kunst. Die geometrische abstractie is heel sterk. Dat ging dan over naar een meer lyrische abstractie’, vertelt Peter, die zichtbaar ontroerd is door zoveel werken van zijn vader samen te zien. ’We moeten dit meer onder de aandacht brengen’, prevelt hij.
Burssens beleefde zijn hoogdagen in de jaren ’50, ’60 en ’70. Uit zijn biografie blijkt dat hij in die jaren in het brandpunt van de artistieke wereld stond en heel wat ontmoetingen had, met kleine en grote artiesten, van Gent over Tokio tot New York. In de jaren zestig maakte hij grote portretten van Kennedy, Marylin Monroe, Che Guevara, zelfs Hitler.
Hij trok in 1959 naar New York met een beurs van de Belgische staat. Hij hoopte Jackson Pollock te ontmoeten. Wat Pollock met zijn fameuze druiptechniek deed, maakte grote indruk. Maar Pollock had zich al doodgereden. Hij ontmoette er andere belangrijke kunstenaars, zoals Mark Rothko, die hij vaak zag. Hij kon er blijven wonen, maar hij was erg verknocht aan Gent.’
’Hij keerde terug van New York met een scheepslading jazzplaten’, weet Peter nog, die als baby mee was gereisd naar New York. ’In New York had hij maar een klein atelier. In Mariakerke beschikte hij over een speciaal gebouwd atelier met een groot raam dat uitgaf op het Oosten. Ik zie hem nog bezig in dat atelier. Vader was een rustige mens in zijn spreken en zijn denken.’
Op de expositie hangt een werk geïnspireerd door de atoombom die op Nagasaki viel. ’Dat vervulde hem met afschuw’, zegt Nico. Een werk getiteld Marcinelle toont een mijnschacht. In het Waalse Marcinelle had in 1956 een mijnramp plaats waarbij 262 mensen omkwamen. ’Dat greep hem aan. Hij wilde er alles over weten. Op zijn manier was hij sociaal bewogen.’
Pijn
Toch lijkt zijn naam vandaag vergeten te zijn? ’Hoeveel goede kunstenaars zijn er niet bijgekomen?’, vraagt Nico. ’Daar zijn ex-studenten van hem bij, van Pjeeroo Roobjee tot Thierry De Cordier. De marketing gebeurt vandaag anders. Dit zijn werken waar een grote kracht vanuit gaat. Het zijn tijdsdocumenten. Zijn werk is wel verspreid over de hele wereld. Dat zegt toch iets over zijn belang?’
Zou het niet beter zijn dat deze werken in een museum terechtkomen, het Smak misschien?
Nico: ’Natuurlijk. Maar hij had een haat-liefde verhouding met het Smak. In 1976 was er wel een retrospectieve van zijn werk. Maar daarna speelde hij daar niet meer mee. Dat heeft hem pijn gedaan.’
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.2 Marleen Burssens is geboren op zaterdag 20 juli 1957 in Dendermonde, dochter van Marcellis, Adolf Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1) en Emiliana, Elodia, Evelina Van Cauwenberghe. Marleen is overleden op woensdag 7 mei 2003 in Izegem, 45 jaar oud. Marleen trouwde met Didier Quain. Het huwelijk werd ontbonden vóór 2003.
Kinderen van Marleen en Didier:
1 Amelie Quain, geboren op maandag 28 februari 1983. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.2.1.
2 Noemie Quain, geboren op donderdag 24 maart 1988 in Kortrijk. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.2.2.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.2 Guido Leo Emiel Burssens is geboren op dinsdag 6 april 1954 in Grembergen, zoon van Frans Damiaan Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2) en Agnes Margaretha Rosez.
Notitie bij de geboorte van Guido: Geschiedenis
Op bestuurlijk en kerkelijk vlak valt de vroegste geschiedenis van Grembergen samen met die van Zele. De benaming ’Grenberga’ komt in openbare geschriften voor het eerst voor in 1019. Grend is verwant met grint of grind wat staat voor kiezelzand. Grembergen betekent dus zandheuvels of kiezelheuvels. Deze verwijzing naar zandheuvels vinden we vandaag ook nog terug in de naamgeving van de gehuchten ’Klein Zand’ en ’Groot Zand’ te Grembergen.
Op het einde van de 11de eeuw of in het begin van de 12de eeuw werd dicht tegen de Schelde een kerkje gebouwd. De eerste vermelding van de kerk van Grembergen vinden we in een document van 20 april 1194 waarin bisschop Stephanus van Doornik de schenking van Zele (en daarbijhorend Grembergen) aan de Sint-Baafsabdij te Gent ongedaan maakt en de vroegere eigenaar, de abdij van Werden, als eigenaar herbevestigt.
De periode tussen 1560 en 1600 is voor Grembergen bijzonder tragisch geweest, met overstromingen, verwoestingen, beeldenstorm, gevolgd door pestepidemies, enz.
In 1675 werden de muren van het kerkhof gesloopt en de stenen werden vervoerd naar de plaats van de nieuw op te richten kerk. De nieuwe kerk werd ingezegend op 10 november 1710.
Grembergen kwam de Eerste Wereldoorlog door zonder beschadiging, in de Tweede Wereldoorlog echter kende het grotere verwoestingen.
Erfgoed
De parochiekerk Sint-Margaretha (1710) heeft een peervormige toren en bezit belangrijk kerkmeubilair.
Ieder jaar heeft de ruiterprocessie Sint-Elooi plaats op zondag 29 juni of de zondag na die datum.
De Villa Ritten. De uit 1913-1915 daterende woning met zomerhuis bezit nog haar oorspronkelijke, artistiek waardevolle aankleding in art-nouveaustijl en art-decostijl, met hout- en smeedwerk en enkele kleurrijke glas-in-loodramen van F. Aerts.
Het Hof ter Geesten. Dit domein gaat minstens terug tot de 18e eeuw, waar het reeds vermeld wordt op de Ferraris-kaarten daterend uit 1771-1778.
Geboren
Fernand Khnopff (1858-1921), symbolistisch kunstschilder
Leen Dierick, politica, CD&V
Ingrid Coppieters, choreografe (Lido Parijs)
Bernice Coppieters, danseres (Ballet Van Monaco)
Bekende inwoners
Kurt Rogiers, acteur, (radio-)presentator
Christina Guirlande, schrijfster
Eddy De Mey, weerman
Guido trouwde, 20 jaar oud, op vrijdag 29 november 1974 in Sint Niklaas met Erna Josephine Trienpont, 18 jaar oud. Het kerkelijk huwelijk vond plaats op vrijdag 29 november 1974 in Sint Niklaas. Erna is geboren op zondag 18 december 1955 in Sint Niklaas, dochter van Etienne Serrafin Trienpont en Lisette Maria Madeleine Pieters. Op bestuurlijk en kerkelijk vlak valt de vroegste geschiedenis van Grembergen samen met die van Zele. De benaming ’Grenberga’ komt in openbare geschriften voor het eerst voor in 1019. Grend is verwant met grint of grind wat staat voor kiezelzand. Grembergen betekent dus zandheuvels of kiezelheuvels. Deze verwijzing naar zandheuvels vinden we vandaag ook nog terug in de naamgeving van de gehuchten ’Klein Zand’ en ’Groot Zand’ te Grembergen.
Op het einde van de 11de eeuw of in het begin van de 12de eeuw werd dicht tegen de Schelde een kerkje gebouwd. De eerste vermelding van de kerk van Grembergen vinden we in een document van 20 april 1194 waarin bisschop Stephanus van Doornik de schenking van Zele (en daarbijhorend Grembergen) aan de Sint-Baafsabdij te Gent ongedaan maakt en de vroegere eigenaar, de abdij van Werden, als eigenaar herbevestigt.
De periode tussen 1560 en 1600 is voor Grembergen bijzonder tragisch geweest, met overstromingen, verwoestingen, beeldenstorm, gevolgd door pestepidemies, enz.
In 1675 werden de muren van het kerkhof gesloopt en de stenen werden vervoerd naar de plaats van de nieuw op te richten kerk. De nieuwe kerk werd ingezegend op 10 november 1710.
Grembergen kwam de Eerste Wereldoorlog door zonder beschadiging, in de Tweede Wereldoorlog echter kende het grotere verwoestingen.
Erfgoed
De parochiekerk Sint-Margaretha (1710) heeft een peervormige toren en bezit belangrijk kerkmeubilair.
Ieder jaar heeft de ruiterprocessie Sint-Elooi plaats op zondag 29 juni of de zondag na die datum.
De Villa Ritten. De uit 1913-1915 daterende woning met zomerhuis bezit nog haar oorspronkelijke, artistiek waardevolle aankleding in art-nouveaustijl en art-decostijl, met hout- en smeedwerk en enkele kleurrijke glas-in-loodramen van F. Aerts.
Het Hof ter Geesten. Dit domein gaat minstens terug tot de 18e eeuw, waar het reeds vermeld wordt op de Ferraris-kaarten daterend uit 1771-1778.
Geboren
Fernand Khnopff (1858-1921), symbolistisch kunstschilder
Leen Dierick, politica, CD&V
Ingrid Coppieters, choreografe (Lido Parijs)
Bernice Coppieters, danseres (Ballet Van Monaco)
Bekende inwoners
Kurt Rogiers, acteur, (radio-)presentator
Christina Guirlande, schrijfster
Eddy De Mey, weerman
Kinderen van Guido en Erna:
1 Debby Burssens, geboren op zaterdag 26 juni 1982 in Antwerpen. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.2.1.
2 Joeri Burssens, geboren op zaterdag 26 juni 1982 in Antwerpen. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.2.2.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.3 Hugo Yvo Leo Burssens is geboren op woensdag 30 mei 1956 in Dendermonde, zoon van Frans Damiaan Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2) en Agnes Margaretha Rosez. Hugo is overleden op woensdag 28 augustus 2013 in Deurne, 57 jaar oud. Hugo:
(1) trouwde, 20 jaar oud, op vrijdag 28 januari 1977 in Wetteren met Anneliesje, Jeanne, Aphrodite Doppegieter, 21 jaar oud. De scheiding werd geregistreerd in 1985 in Wetteren. Anneliesje, is geboren op donderdag 19 januari 1956 in Rotterdam.
Kinderen van Hugo en Anneliesje,:
1 Kenny Burssens, geboren op woensdag 11 februari 1981. Volgt 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.3.1.
1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2.1 Kerstine Hendrika Josine (Tweede Dochter) Senepart, dochter van Lieven Aloïs Leocadia Lieven (Tweede Zoon) Senepart en Veerle Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2). Kerstine trouwde met Johan Winne.
1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2.2 Liesbet Dora Willy (Eerste Dochter) Senepart, dochter van Lieven Aloïs Leocadia Lieven (Tweede Zoon) Senepart en Veerle Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2). Liesbet trouwde met Thomas Verwaeren.
1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2.4 Rombout Jan Lieven (Derde Kind) Senepart, zoon van Lieven Aloïs Leocadia Lieven (Tweede Zoon) Senepart en Veerle Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.2). Rombout ging een geregistreerd partnerschap aan met Stefanie Eeckhaudt.
1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.4.1 Junior Burssens, zoon van Lieve Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.9.1.4). Junior trouwde met Evelyne Vancoppenolle.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1.1 Anne Gerarda Jeannine Burssens, dochter van Gustaaf Johannes Irma Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1) en Marie-José Boons. Anne trouwde met Luc Albric Juliette Geerinck.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1.2 Hilde Fanny Marie-Louise Burssens, dochter van Gustaaf Johannes Irma Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1) en Marie-José Boons. Hilde trouwde met Rudy Marie Willem Hofman.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1.3 Viviane Marie René Burssens, dochter van Gustaaf Johannes Irma Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.1) en Marie-José Boons. Viviane trouwde met Fernand Donald Louis Van de Velde.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.2.1 Christiane René Maria Burssens, dochter van Jan Florent Raymond Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.2.2) en Marie-Jeanne Billiouw. Christiane trouwde met Juliën De Swaef.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2.1 Bea Louisa Reneé Burssens, dochter van Gustaaf Pieter Karel Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2) en Marie-Rachel Gabriële De Roeck. Bea trouwde met Geert Pouliart.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2.2 Katrien Marie-José Burssens, dochter van Gustaaf Pieter Karel Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2) en Marie-Rachel Gabriële De Roeck. Katrien trouwde met Pieter Callebout.
1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2.4 Peter Georges Maria Burssens is geboren op donderdag 4 mei 1961, zoon van Gustaaf Pieter Karel Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.3.1.5.5.2) en Marie-Rachel Gabriële De Roeck. Peter trouwde met Daisy Bisschop.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.2.1 Amelie Quain is geboren op maandag 28 februari 1983, dochter van Didier Quain en Marleen Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.2). Amelie trouwde met Steve Vanweddingen.
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.2.2 Noemie Quain is geboren op donderdag 24 maart 1988 in Kortrijk, dochter van Didier Quain en Marleen Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.1.2).
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.2.1 Debby Burssens is geboren op zaterdag 26 juni 1982 in Antwerpen, dochter van Guido Leo Emiel Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.2) en Erna Josephine Trienpont.
Debby trouwde, 32 jaar oud, op zaterdag 16 mei 2015 in Sint Niklaas met Chris Wauman. Chris is een zoon van Gunther Wauman en Marianne Luyckx.
Beroep:
| journaliste |
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.2.2 Joeri Burssens is geboren op zaterdag 26 juni 1982 in Antwerpen, zoon van Guido Leo Emiel Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.2) en Erna Josephine Trienpont.
Notitie bij Joeri: heeft jarenlang vrijwilligerswerk gedaan voor De Kreek, organiseren van zomerkampen
voor zwaar mentaal gehandicapten, begeleiden van deze mensen
Joeri ging samenwonen, 35 jaar oud, op maandag 1 januari 2018 in praag Tsechie met Jaana Rosvall. Jaana is geboren in Finland. voor zwaar mentaal gehandicapten, begeleiden van deze mensen
1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.3.1 Kenny Burssens is geboren op woensdag 11 februari 1981, zoon van Hugo Yvo Leo Burssens (zie 1.5.2.6.12.1.2.2.4.7.2.3) en Anneliesje, Jeanne, Aphrodite Doppegieter.
Notitie bij Kenny: Barista’s of koffiekunstenaars, want barista is het Italiaanse woord voor Artista dell Espresso, zijn hot. In het buitenland, maar ook in België, en daarom werd het Belgisch Kampioenschap Koffie door de Belgische afdeling van het SCAE (Specialty Coffee Association Europe) en de vzw BCE (Belgian Coffee Education) voor het eerst tot een groots evenement omgetoverd.
En daar, te midden van het grootse spektakel, was het Kenny Burssens die de jury het meest kon bekoren met een overtuigende degustatiesessie. De concurrentie was niet min, zo was ook Melanie Nunes - de winnares van vorig jaar - opnieuw van de partij, maar het was verrassend genoeg de ’onervaren’ Kenny Burssens die met de trofee ging lopen.
Waarom ben jij als winnaar uit de bus gekomen?
Kenny Burssens - Ik had nooit gedacht dit te winnen. Ik had van de wedstrijd gehoord en zag deze poging dan ook als een belangrijke eerste kennismaking, die ik gewoon op mijn eigen manier zou aanpakken. Ik werkte hiervoor samen met Rombouts, die bonen uit Brazilië heeft laten overvliegen en die dan afzonderlijk gebrand werden in een koffiebranderij in Kruibeke - CoffeeRoots. Door allerhande experimenten zijn we dan tot een topkoffie gekomen. Onze smaken zaten gewoon goed en de smaak van de koffie is van essentieel belang, want 85% van de wedstrijd hangt hiervan af.
Wat maakt een gewone koffiekenner tot een steengoede barista?
Je moet het volledige proces van het koffiezetten perfect beheersen, alles begrijpen over de bonen, de koffiemolen en het koffieapparaat. Je moet volop gaan experimenteren om in levende lijve te ondervinden hoe bonen reageren, wat er gebeurt als je de doorlooptijden wijzigt, ... . Bij een goede koffie gaat het om de combinatie van heel wat elementen en het kleinste detail dat fout loopt, kan je de kop kosten.
Wat zijn je verdere ambities op vlak van dit specifieke vakgebied?
Ik ben nu natuurlijk de koffieambassadeur van België geworden, wat betekent dat ik mij ook op het Wereldkampioenschap moet gaan voorbereiden. Dat betekent barista-scholing in het buitenland, maar ook veel oefenen met het specifieke espressotoestel dat tijdens het WK moet worden gebruikt. Ik hoef dit natuurlijk niet allemaal op mijn eentje te doen, want ik heb een fantastisch coach gevonden in Manu Demets van Rombouts, die mij tot nu toe met veel succes verder heeft kunnen helpen. Ik ben er danook zeker van dat we er opnieuw volop tegenaan zullen gaan met het oog op dit belangrijke toernooi.
Kenny, jij hebt een eigen zaak - restaurant magma in Antwerpen - en staat dus elke dag zelf met beide voeten in de praktijk. Hoe populair zijn die koffievarianten nu echt bij het grote publiek?
Kenny Burssens - De mensen zijn nieuwsgierig, dat merk je wel, ze stellen er veel meer vragen over dan vroeger, en die evolutie kan alleen maar als positief worden ervaren. Vooral in restaurants moet er veel meer aandacht aan worden besteed, want niets is een grotere dooddoener van een fantastische maaltijd dan een flauwe koffie op het einde.
Invincible is een restaurant, eigenlijk een wijnrestaurant, in Antwerpen. De menukaart bestaat uit voor- en hoofdgerechten maar wisselt wel om de vijf weken. De gerechten komen uit de Belgisch/Franse keuken. Er is ook een wijnbar aanwezig. Kenny Burssens is de sommelier en kent werkelijk alles van de wijnen.
Kenny trouwde, 29 jaar oud, op vrijdag 27 augustus 2010 met Wendy VAN DEN Bergh.
En daar, te midden van het grootse spektakel, was het Kenny Burssens die de jury het meest kon bekoren met een overtuigende degustatiesessie. De concurrentie was niet min, zo was ook Melanie Nunes - de winnares van vorig jaar - opnieuw van de partij, maar het was verrassend genoeg de ’onervaren’ Kenny Burssens die met de trofee ging lopen.
Waarom ben jij als winnaar uit de bus gekomen?
Kenny Burssens - Ik had nooit gedacht dit te winnen. Ik had van de wedstrijd gehoord en zag deze poging dan ook als een belangrijke eerste kennismaking, die ik gewoon op mijn eigen manier zou aanpakken. Ik werkte hiervoor samen met Rombouts, die bonen uit Brazilië heeft laten overvliegen en die dan afzonderlijk gebrand werden in een koffiebranderij in Kruibeke - CoffeeRoots. Door allerhande experimenten zijn we dan tot een topkoffie gekomen. Onze smaken zaten gewoon goed en de smaak van de koffie is van essentieel belang, want 85% van de wedstrijd hangt hiervan af.
Wat maakt een gewone koffiekenner tot een steengoede barista?
Je moet het volledige proces van het koffiezetten perfect beheersen, alles begrijpen over de bonen, de koffiemolen en het koffieapparaat. Je moet volop gaan experimenteren om in levende lijve te ondervinden hoe bonen reageren, wat er gebeurt als je de doorlooptijden wijzigt, ... . Bij een goede koffie gaat het om de combinatie van heel wat elementen en het kleinste detail dat fout loopt, kan je de kop kosten.
Wat zijn je verdere ambities op vlak van dit specifieke vakgebied?
Ik ben nu natuurlijk de koffieambassadeur van België geworden, wat betekent dat ik mij ook op het Wereldkampioenschap moet gaan voorbereiden. Dat betekent barista-scholing in het buitenland, maar ook veel oefenen met het specifieke espressotoestel dat tijdens het WK moet worden gebruikt. Ik hoef dit natuurlijk niet allemaal op mijn eentje te doen, want ik heb een fantastisch coach gevonden in Manu Demets van Rombouts, die mij tot nu toe met veel succes verder heeft kunnen helpen. Ik ben er danook zeker van dat we er opnieuw volop tegenaan zullen gaan met het oog op dit belangrijke toernooi.
Kenny, jij hebt een eigen zaak - restaurant magma in Antwerpen - en staat dus elke dag zelf met beide voeten in de praktijk. Hoe populair zijn die koffievarianten nu echt bij het grote publiek?
Kenny Burssens - De mensen zijn nieuwsgierig, dat merk je wel, ze stellen er veel meer vragen over dan vroeger, en die evolutie kan alleen maar als positief worden ervaren. Vooral in restaurants moet er veel meer aandacht aan worden besteed, want niets is een grotere dooddoener van een fantastische maaltijd dan een flauwe koffie op het einde.
Invincible is een restaurant, eigenlijk een wijnrestaurant, in Antwerpen. De menukaart bestaat uit voor- en hoofdgerechten maar wisselt wel om de vijf weken. De gerechten komen uit de Belgisch/Franse keuken. Er is ook een wijnbar aanwezig. Kenny Burssens is de sommelier en kent werkelijk alles van de wijnen.
Gegenereerd met Aldfaer-versie 7.0 op 11-03-2019 19:14:40
Geen opmerkingen:
Een reactie posten